Skessuhorn - 11.08.2021, Qupperneq 16

mIðVIkudAguR 11. ÁgúST 202116
Skagamaðurinn Sturlaugur Har-
aldsson starfar í dag hjá einu stærsta
sjávarútvegsfyrirtæki heims, rúss-
neska fyrirtækinu Norebo. Hann er
framkvæmdastjóri Norebo Europe,
sem er söluarmur Norebo sam-
stæðunnar í Evrópu og Bandaríkj-
unum. Starfsstöð Sturlaugs er í út-
hverfi London en hann var í stuttu
fríi á Akranesi þegar tíðindamaður
Skessuhorns sótti hann heim á dög-
unum og ræddi við hann um fyrir-
tækið og aðkomu hans að sjávarút-
vegi. „Það má segja að ég hafi verið
alinn upp í kringum sjávarútveginn
hjá Haraldi Böðvarssyni & Co hér
heima á Akranesi. Ég var ekki hár
í loftinu þegar ég var á bryggjunni
að fylgjast með bátunum og fékk
að sitja í vörubílunum hjá gulla og
Sigga þegar verið var að landa afl-
anum.“
Sjávarútvegsfræði
numin á Akureyri
„Sjávarútvegurinn höfðaði allt-
af sterkt til mín,“ segir Sturlaug-
ur. „Þegar ég var yngri kom til
greina að ég færi til Bandaríkj-
anna á skólastyrk og léki knatt-
spyrnu með skólaliði, en um það
leyti sem ég útskrifaðist sem stúd-
ent frá Fjölbrautaskóla Vestur-
lands á Akranesi bauð Háskólinn
á Akureyri upp á nám í sjávarút-
vegsfræði. Áhugi var mikill fyr-
ir þessari nýju grein í skólanum á
þessum tíma og mikið að gerast.
Ég sótti um og komst inn. Þetta
var skemmtilegur tími þarna fyrir
norðan og þarna voru með mér í
náminu margir sem síðar áttu eftir
að láta að sér kveða í sjávarútvegi,“
segir Sturlaugur.
Að námi loknu og útskrifaður
sem sjávarútvegsfræðingur árið
1998 hóf Sturlaugur störf hjá Har-
aldi Böðvarssyni sem sölustjóri
fyrir flakafrystitogarana. má segja
að þarna hafi byrjað fyrstu afskipti
hans af sölu á sjófrystum afurðum
sem hann hefur sérhæft sig í á sín-
um starfsferli. En framundan voru
breytingar. Árið 2001 sameinað-
ist Haraldur Böðvarsson sjávarút-
vegsarmi Eimskipafélagsins, sem
þá hét Brim. Burðarás fjárfestinga-
félag Eimskips hafði þá yfirtek-
ið útgerðarfélag Akureyringa og
Skagstrending. Þessi félög mynd-
uðu sjávarútvegsfyrirtækið Brim.
Framkvæmdastjóri hjá
Boyd Line
Síðan gerist það að Brim keypti út-
gerðarfélagið Boyd Line sem stað-
sett var í Hull á Bretlandi. úr varð
að Sturlaugur var ráðinn sem fram-
kvæmdastjóri fyrirtækisins í lok árs
2002. „Þetta fyrirtæki, Boyd Line,
átti sér langa sögu í breskri út-
gerð,“ segir Sturlaugur. „Þetta var
risastórt fjölskyldufyrirtæki á sínum
tíma með um 25 togara sem veiddu
við Íslandsstrendur og við Nor-
eg. En fyrirtækið varð fyrir miklu
höggi við útfærslu íslensku lögsög-
unnar í 200 mílur á sínum tíma og
fór þá að halla undan fæti hjá því.
Þegar ég kom út þurfti að gera
ýmsar ráðstafanir. Að mörgu leyti
litu þeir enn á sig sem stórt útgerð-
arfyrirtæki þó að aðeins tveir tog-
arar væru eftir í þeirra eigu. með
því fyrsta sem þurfti að gera var
að selja annan togarann því kvót-
inn hjá fyrirtækinu var aðeins 5.000
tonn sem var of lítið fyrir tvö skip.
Ég var ungur maður þegar ég kom
þarna inn og samstarfsmenn mín-
ir í eldri kantinum sem höfðu ver-
ið lengi í bransanum. Það tók þá ef-
laust smá tíma að átta sig á þessum
krakka sem var að koma frá Íslandi
til þess að ráðskast með þá, en þetta
var gott fólk sem tók mér vel. Þetta
var ólíkt umhverfi og önnur menn-
ing en ég hafði þekkt en þetta var
allt mjög skemmtilegt og lærdóms-
ríkt.“
Sturlaugur var hjá Boyd Line í
um tvö ár en þá urðu enn breyt-
ingar í íslenskum sjávarútvegi, þeg-
ar nýir eigendur eignuðust Eim-
skipafélagið og í kjölfarið voru sjáv-
arútvegsfyrirtækin boðin til sölu
og samþjöppun jókst í útgerðinni.
Þá keypti grandi HB og Samherji
keypti Boyd Line. guðmundur
kristjánsson keypti úA og FISk á
Sauðárkróki keypti Skagstrending.
Fór í fjármálageirann
Sturlaugur hætti hjá Boyd Line
og réðist sem sölustjóri hjá HB
granda. Hann bjó áfram í Bret-
landi og var þar af leiðandi nær
markaðinum sem var HB granda
afar mikilvægur. Hann nýtti einnig
tímann til að auka við menntun sína
og fór í mBA nám við Háskólann í
manchester. Eftir fjögur ár hjá HB
granda ákvað Sturlaugur að stefna
í allt aðra átt. „mér bauðst starf hjá
kaupþingi. mig langaði að kynn-
ast fjármálageiranum og fannst
þetta gott tækifæri til þess. Ég réði
mig þarna í gjaldeyris- og afleiðu-
miðlun þegar allt var í uppsveiflu
skömmu fyrir bankahrunið og fór í
gegnum þau ósköp. Þetta var erf-
iður tími og ekki alltaf skemmti-
legt en maður lærði mikið af þessu,
þetta var svakalegur skóli.“
Símtal frá Ocean
Trawlers
Í byrjun árs 2009 hafði Svíinn
magnus Roth samband við Stur-
laug, en hann var annar eiganda
rússneska útgerðafélagsins Ocean
Trawlers, sem síðar varð Norebo
eftir að hinn eigandi fyrirtækisins,
Rússinn Vitaly Orlov, keypti Sví-
ann út úr fyrirtækinu.
„Þeir hjá Ocean Trawlers fóru
frekar illa út úr fjármálakreppunni
og voru í hálfgerðum rekstrarvanda
á þessum tíma. Þeir höfðu aðallega
verið í heilfrystingu á þorski. Þeir
voru á þessum tíma mest í þorski
og ýsu og voru ekki mikið í áfram-
vinnslu á aflanum. Eftir fjármála-
hrunið reyndist fiskkaupendum
erfitt að fjármagna sig og því voru
þeir að kaupa mjög lítið í einu. Þar
af leiðandi fór pressan meira yfir á
seljendur að koma vörunni út. Á
nokkrum mánuðum hrundi verð-
ið á þessum heilfrysta fiski. Þeir
ákveða því að venda kvæði sínu í
kross, taka algjöra stefnubreytingu
og fara af fullum krafti að framleiða
sjófryst flök. Þeir ákváðu strax að
leita til Íslands eftir þekkingu. Þeir
kynntu markmiðin vel fyrir mér og
mér leist strax vel á verkefnið og
var alveg tilbúinn að fara að starfa
erlendis á ný. Þetta var risavaxið
verkefni þar sem fyrirtækið var og
er stærsti framleiðandi á sjófryst-
um afurðum í heiminum og lang-
stærsta útgerðin í þorski. Áform
eigendanna voru djörf og metnað-
arfull. Þetta var bæði spennandi og
ógnvekjandi í senn að taka að sér að
koma í sölu þessu gríðarlega magni
af flökum sem fyrirtækið ætlaði sér
að framleiða og það á tíma þeg-
ar allt virtist í skrúfunni. En það
var spennandi að fá nokkurn veg-
inn frítt spil til þess að móta þetta
stóra verkefni. Á svipuðum tíma
og ég kom til starfa bættust einn-
ig í hópinn magnús gústafsson og
kristján Hjaltason sem eru mikl-
ir reynsluboltar í bransanum. Þeir
hafa reynst mjög öflugir banda-
menn í þessari baráttu. Fyrstu árin
voru mjög krefjandi en með tíð og
tíma fór þetta að ganga mjög vel.
Á sjö árum höfðum við náð að tí-
falda sölu fyrirtækisins á sjófrystum
þorskflökum.“
Ákváðum barnanna
vegna að halda tvö
heimili
Sturlaugur hófst strax handa í byrj-
un 2009 og fluttist til London þar
sem höfuðstöðvar fyrirtækisins í
Evrópu eru staðsettar. „Ég var fyrst
einn úti í um hálft ár áður en fjöl-
skyldan flutti út til mín. Eftir nokk-
ur ár úti ákváðum við að reka tvö
heimili bæði hér á Akranesi og í
maidenhead sem er staðsett rétt
fyrir utan London. Þar sem börn-
in vildu frekar vera á Akranesi varð
það úr að við tókum þessa ákvörð-
un og eiginkonan flutti með börnin
aftur á Akranes. Það eru mikil lífs-
gæði að geta alið börn upp í frels-
inu á Íslandi og ég tala nú ekki um á
Akranesi sem er besti bær í heimi!“
Eiginkona Sturlaugs er Þórunn
Anna Baldursdóttir skurðhjúkr-
unarfræðingur á sjúkrahúsinu á
Akranesi og eiga þau fimm börn.
„Þetta hefur gengið ótrúlega vel
en auðvitað mæðir mikið á eigin-
konunni hérna heima og hún hefur
staðið sig frábærlega vel í að halda
utan um hlutina. Það fylgir þessu
að ég missi af mörgu sem mað-
ur hefði viljað vera þátttakandi í
hérna heima með fjölskyldunni.
Starfar hjá einu stærsta sjávarútvegsfyrirtæki heims
Rætt við Sturlaug Haraldsson framkvæmdastjóra hjá rússneska fyrirtækinu Norebo
Sturlaugur Haraldsson á Langasandi í heimabæ sínum Akranesi. Ljósm. mm.
Sturlaugur ásamt eiginkonunni Þórunni Önnu Baldursdóttur.
Eitt af skipum Norebo, Kapitan Sokolov, í smíðum í Rússlandi. „Nú er verið að
smíða tíu svona flakafrystitogara fyrir fyrirtækið. Til viðbótar verða smíðuð
fjögur stór línuveiðiskip.“