Skólavarðan - 2021, Síða 19

VOR 2021 SKÓLAVARÐAN 19
Faggreinafélög / KENNARASAMBANDIÐ
Hugrún R. Hólmgeirsdóttir, formaður
Samtaka móðurmálskennara
 X Samtök móðurmálskennara halda
úti Facebook-síðu þar sem stjórn og aðrir
félagar koma á framfæri alls kyns upplýsingum
en lengi hefur Skíma verið málgagn okkar
félaga. Því miður hætti mennta- og menningar-
málaráðuneyti stuðningi við útgáfu hennar
árið 2017. Ýmislegt er þó í farvatninu til að ná
betur til okkar fólks og vonandi náum við þá
einnig til nýrra félaga sem við bjóðum ávallt
velkomna!
 X Starfsemi SM hefur nánast legið niðri
undanfarna mánuði, því miður. Við náðum að
halda okkar árlega sumarnámskeið, styrkt af
SEF, sem eðli málsins samkvæmt er einkum
ætlað framhaldsskólakennurum. Aðrar
samkomur á vegum samtakanna eru þvert
á skólastig og þær hafa legið niðri sem er
bagalegt! COVID-19 bitnar verst á þeim þætti
í móðurmálskennslu sem felst í samskiptum,
bæði milli nemenda og kennara og ekki síður
í samtali nemenda. Tengingin rofnar óneitan-
lega þegar kennsla fer fram í rafrænu umhverfi.
Hvernig gengur að ná til kennara fyrir hönd þíns félags?
 X Við vinnum nú að því að koma Skímu í
loftið og vonum að okkur takist þá að ná til
fleiri félaga og dýpka faglegt samtal um móð-
urmálskennslu á landinu öllu. Það er óhætt að
segja að rödd okkar félagsmanna er mikilvæg
í umræðum við menntamálayfirvöld og því
þurfum við að geta rætt saman á vettvangi
sem við stýrum sjálf til að auka samstöðu og
efla okkur sjálf í starfi. Vonandi getum við svo
einhvern tímann haldið gott partí.
Einu sinni var .....
Merkilegur handrita-
fundur í Kennarahúsi
Frágangur á skjölum er eitt þeirra verkefna sem fylgdi flutningi
Kennarasambandsins úr gamla Kennarahúsinu yfir í Borgartún.
Við slíkan skjalafrágang kemur ýmislegt í ljós, enda merk saga
kennarastéttarinnar varðveitt hjá KÍ.
Eitt af því sem fannst í gömlum skjölum var fullbúin bók,
nánar tiltekið Saga íslenskra barnakennara á árabilinu 1921
til 1971. Höfundur ritsins er Pálmi Jósefsson og segir hann í
formálsorðum að hann hafi verið fenginn til verksins síðla árs
1970 og hugmyndin hafi verið að gefa bókina út ári síðar, eða á
50 ára afmæli Sambands íslenskra barnakennara.
Eins og við er að búast er saga barnakennara víðfeðm og
fjallað um margvísleg málefni; svo sem lagaumgjörð, kennara-
nám, aðbúnað og gerð kennsluefnis. Kennarar höfðu líka
skoðanir á samfélagsmálum, svo sem Þorskastríðinu og hand-
ritamálinu. Þá er fjallað um Ríkisútvarpið nokkrum sinnum, en
árið 1934 samþykkti ársþing barnakennara að vinna að því að
útvarpið yrði „mjög notað í þágu uppeldis- og skólamála“. Um
þetta átti eftir að álykta oft næstu áratugina. Árið 1970 ályktaði
21. fulltrúaþing S.Í.B. og sagði fjölmiðla þjóðarinnar hafa
„brugðist skyldu sinni við uppeldis- og skólamál landsins. Þingið
telur það ekki eitt fréttnæmt og í frásögur færandi, sem miður
kann að fara í uppeldi barna og unglinga“. Þingið lagði áherslu á
að fjölmiðlar gætu haft mjög „örvandi áhrif á uppeldismál með
því að halda á loft þeim þeim margvíslegu störfum, sem unnin
eru innan veggja skólanna af nemendum og kennurum“.
Saga barnakennara er tilbúin í próförk. Hvort verður af
útgáfu hennar skal ósagt látið en handritið verður varðveitt
áfram.