Litli Bergþór - 01.06.2021, Qupperneq 13

Litli-Bergþór 13
skólann við Sund í Reykjavík. Þangað fór ég þar
sem mér hafði verið boðið að spila körfubolta með
Val og vildi ég reyna að ná árangri þar. Bæði faðir
minn Ólafur og bróðir minn Fannar voru atvinnu­
og landsliðsmenn í handbolta og körfubolta og
því voru þeir miklar fyrirmyndir. Mér gekk vel
framan af, ég fékk Einarsbikarinn í Val (efnilegasti
leikmaðurinn), var tekin yfir í KR ári seinna
þar sem við unnum Íslandsmeistaratitla í yngri
flokkum og ég fór að æfa með meistaraflokki.
Ég var í unglingalandsliðs úrvölum en uppúr 18
ára aldri fóru að koma meiðsl. Ég var nokkuð
fylginn mér í æfingum, 2-3svar á dag alla daga,
og byrjaði að fá álagsmeiðsli á vinstri löpp. Ég
er fæddur með fatlaða vinstri löpp, svokallaðan
klumbufót. En löppin neðan ökkla var öfug. Ég
fór i mikinn uppskurð rétt eftir fæðingu og við tók
spelkunotkun til 6 ára aldurs. Því er hreyfigetan
lítil á þeirri löpp. Mér var sagt að ég hefði aldrei
átt að vera svona lengi í körfu, en mér þykir erfitt
að gefast upp og ná ekki markmiðum mínum. Ég
hætti samt í íþróttum eftir 3­4 ár í meiðslum og
einbeitti mér að náminu og útskrifaðist úr MS.
Lagði síðan stund á jarðfræði við HÍ.
Ég hafði mikinn áhuga á jarðhita, olíu og gasi
og málmum og fór fljótt að velta þessum hlutum
fyrir mér. Í HÍ var það í raun ástríða á vísindum
sem dreif nemendur áfram, enda fer stór hluti
rannsóknastyrkja HÍ í jarðvísindagreinar. En
einungis 5­10 nemendur héldu áfram á annað ár.
Mér hefur alla tíð þótt mikið til þeirra koma sem
leggja stund á vísindi, en satt best að segja voru
þetta vinnufúsari námsmenn en ég er. Ég hafði
hins vegar mjög mikinn áhuga á því að skapa
eitthvað nýtt og tók ég að mér það verkefni að
skrifa um nýtni varma í rótum
jarðhitakerfa. Í ritgerðinni velti ég
upp þeirri spurningu hvort hægt
væri að nýta djúpar borholur (5km)
til framleiðslu rafmagns. Ég sótti
um vinnu hjá Ásgeiri Margeirs hjá
nýstofnuðu félagi sem hét Geysir
Green Energy en tilgangur þess
var að byggja upp jarðhitavirkjanir
alþjóðlega. Ég fékk mjög góðan
skóla hjá Ásgeiri og áttum við vel
saman og erum enn í dag perluvinir
og samstarfsmenn. Ég naut þess
að ferðast út um allan heim til að
skoða og fylgja eftir verkefnum. Ég
fluttist fyrst til Shanghai í Kína til
að vinna að uppbyggingu hitaveitna
með ríkisolíufyrirtæki þar. Meðan
ég bjó þar ákvað Geysir að selja
Asíu verkefnin sín og ég tók á það
ráð að safna saman hópi undir forystu minni til að
kaupa verkefnin og leggja þeim til nýtt hlutafé.
Þetta gekk að lokum og stækkuðum við veituna
úr einni borg í fjórar borgir. Þetta fyrirtæki heldur
áfram að stækka og gengur vel og er ég gríðarlega
stoltur af þátttöku okkar í þessum fasa, sem var
mjög tvísýnn á tímabili. Árið 2012 fengum við
tilboð um að selja, sem við tókum, enda var þá
fyrsta barn okkar komið undir belti og okkur þótti
tími til kominn að færa okkur nær Íslandi. Ég og
konan mín, Guðrún Helga Kristjánsdóttir, fluttum
til Danmerkur þar sem ég fór í framhaldsnám í
fjármálum og við eignuðumst Ísey (10 ára), okkar
fyrsta barn. Þar byrjaði ég að skoða verkefni
í jarðhita, olíu og gasi og svo námuverkefni á
Grænlandi. Við fluttumst til London 2012 þar sem
við settum upp félögin sem ég er enn að vinna
við í dag. Konan mín lærði þar fatahönnun en
hún rekur sitt eigið merki í dag sem heitir Gudrun
Studio og búin að reka það í 4 ár. Við eignuðumst
annað barn okkar í London, hana Grímheiði sjö
ára. Þegar verkefnin á Grænlandi fóru að taka
meiri tíma þá fluttumst við aftur heim til Íslands.
Sá böggull fylgir skammrifi að ég er helst til of
mikið á ferðalagi, enda erum við með skrifstofur
í Bretlandi, Kanada og á Grænlandi. En hér er
gott að vera og hér kom þriðja barn okkar, hún
Ingibjörg Drífa, í heiminn en hún er tveggja ára.
Helstu framtíðarplön okkar hjónanna er að
koma börnunum okkar til manns, við njótum þess
að geta verið heima á Torfastöðum um helgar
og um hátíðir. Fyrir mína parta þá togar sveitin,
yndislega fólkið þar og náttúran mikið í mig og
kannski að það sé mitt helsta plan að reyna eyða
meiri tíma þar í framtíðinni.
Eldur, Ingibjörg Drífa, Guðrún Helga, Ísey og Grímheiður.