Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.2010, Page 26

Skipstjórinn Ragnar Franzson heldur
áfram að rifja upp sitthvað sem á
dagana hefur drifi ð og munu fl eiri
þættir eftir hann birtast í næstu tölu-
blöðum Víkings, sem er tilhlökkunar-
efni.
Skipstjórinn sá lengra nefi sínu
Árið 1955 var ég stýrimaður á b/v Jóni
Baldvinssyni RE 208. Þá var þar skip-
stjóri Karl Magnússon, mikill snyrti- og
sómamaður.
Einhverja vitrun hefur Karl fengið því
að hann lagði á það mikla áherslu við
mig að værum við nálægt landi mætti ég
ekki undir neinum kringumstæðum yfir-
gefa stjórnpallinn, þótt 2. stýrimaður
væri þar einnig. Hinn 1. apríl 1955 sigldi
þessi sami 2. stýrimaður Jóni Baldvins-
syni í strand við Reykjanes.
Við vorum þá báðir, ég og Karl, í fríi.
Karl hafði nauðsynlega þurft leyfi, ég
man ekki hvers vegna. Ég átti vitaskuld
að vera með skipið en þegar leið að
brottför veiktist kona mín og varð að
fara á spítala. Þar með var ég kyrrsetttur
í landi.
Var þá Þórður Hjörleifsson, gamal-
reyndur og góður skipstjóri, fenginn til
þess að fara með skipið og hækkaði þá
2. stýrimaður (sem við skulum ekki
nefna á nafn) í tign og varð fyrsti.
Konu mína dreymir
Nú ætla ég að segja frá þremur draumum
sem mig og konuna dreymdi rétt áður en
þetta skeði. Kona mín heitir Lofthildur
26 – Sjómannablaðið Víkingur
Ragnar Franzson
Kennt um strand
- var þó í landi!
Þorkell Máni, aðeins með gálga stjórnborðsmegin. Frystitæki og mjölvinnsla eru um borð. Ljósmynd: Guðmundur Hannesson.
Jón Baldvinsson. Ljósmynd: Guðmundur Hannesson