Merkúr - 01.09.1939, Qupperneq 28

/
flrnaðararð,
Ræða Jðns 5íuertsen, íyrv. skólastjóra, á kynningarkvöldi
riemendasambandsins.
Þegar hinn trygglyndi
vinur niinn, Konráð
Gíslason, formaður þessa
fjelagsskapar, hringdi til
mín i gærkvöldi og bauð
okkur hjónunum aö
koma hingað í kvöld,
var jeg nýsestur við
kvöldiðju mína, að blaða
í íslenskum góðbókum.
Jeg hafði þá, sem oft-
ar, rekist á nafn Iiins
landskunna spakmennis,
iVIjagnúsar prúða, sein
einnig var kallaður liinn
g'amli, en svo er margt
skrifað um Magnús, for-
Jón Sívertsen. feður hans og afkomend-
ur, að það nægir hverjum manni til aflestrar, ekki eina
kvöldstund, lieldur margar.
Magnús er talinn spakvitur, hinn mesti framkvæmda-
maður, ástsæll og forkunnar skáld á mælikvarða þess
tíma, sem hann lifði á, 16. öld. Auk þess glæsimenni og
prúðmenni meir en alment gerðist, og fekk af því kenn-
ingarnafn sitt.
Faðir Magnúsar prúða var Jón Magnússon bóndi ó
Svalbarði á Svalbarðsströnd. Hann var höfðingi mikill
og vitur og af mörgum haldinn nærgætinn og forspár.
Þeir voru vfirleitt taldir fjölkunnugir feðgarnir, Jón og
Magnús prúði.
1 Biskupasögum er frásag'a lítil um Jón Arason, sem
tekin er eftir bók Jóns Eggertssonar frá Ökrum í Skaga-
firði, i bókasafni Sviakonungs i Stokkhólmi. Þar er sagt,