Merkúr - 01.09.1939, Qupperneq 31

29
sjer, sem livatti hina framsýnu athafnamenn síðustu kyn-
slóðar til að hrinda í framkvæmd þessu nauðsynja- og
metnaðarmáli sínu.
Þeir sáu, að ef íslensk verslunarstjett átti að geta staðist
samkepnina við erlenda keppinauta, jafnframt því, að
vera sá milliliður milli erlendrar og innlendrar menning-
ar, sem lilutverki hennar tilheyrir, þá varð að sjá henni
fyrir þeirri mentun, sem að haldi gæti komið og ekki væri
lakari en aðrar þjóðir hafa upp á að bjóða.
Enda þótt Verslunarskóli íslands hafi lengst af átt
við mikla fjárhagslega örðugleika að búa, er óhætt að full-
yrða, að hann hefir ávalt leyst hlutverk sitt vel og sam-
viskusamlega af hendi. Enda hefir hann frá upphafi notið
mikilla vinsælda meðal verslunar- og kaupsýslumanna og
áunnið sjer traust alþjóðar.
Skólinn hefir undanfarna áratugi kappkostað að fylgj-
ast vel með öllum þeim breytingum og framförum, sem
orðið liafa á viðskiftalífinu. Hann hefir því stöðugt eflst
og aukið starfsemi sína, eftir því, sem meiri kröfur hafa
verið gerðar til mentunar verslunarmanna. Námstíminn
hefir aukist úr 2 í 5 ár, f jöldi námsgreina hefir þrefaldast,
kennaralið skólans hefir fjórfaldast og nemendafjöldinn
meira en fimmfaldast.
Skólinn hefir nú aðsetur í stórum og' góðum húsakynn-
um og hefir umráð yfir flestum þeim nýtísku kenslutækj-
um, sem nauðsynleg mega teljast.
Þótt alt þetta sje mikils virði, þá er þó enn ótalinn einn
mjög þýðingarmikill kostur við skólann. En hann er sá,
að skólinn hefir frá upphafi vega sinna verið í mjög' ná-
inni samvinnu við verslunarstjettina sjálfa, sem hefir hor-
ið hann á örmum sjer og uppörfað hann með gjöfum.
Þetta má eflaut teljast megingæfa Verslunarskólans. Því
að án þessa nána samstarfs og gagnkvæma skilnings og
trausts væri hann nú ekki orðinn ein af fullkomnustu og
fjölsóttustu mentastofnunum landsins.
Það má segja, að hinum almennu skólamálum versl-