Merkúr - 01.09.1939, Qupperneq 45

43
Af harðfiski voru :»end út 3000 skippund. Seldist hann
illa, því að i Miðjarðarhafslöndunum, þar sem helst var
markaður fyrir hann, vildu menn miklu heldur norskan
fisk.
Verst var þó, hvernig komið var um íslenska saltfisk-
inn. Hann hafði þá um mörg ár verið seldur til Spánar,
og var þar um skeið í góðu gengi, en nú var komið annað
liljóð í strokkinn.
I Barcelona var þá f jelagsskapur fiskkaupmanna, og
hafði haiin einkariett til fiskverslunar. Fjelag þetta keypti
mikinn hluta af islenska fiskinum. Það sendi hrjef til allra
íslenskra kaupmanna og skiftavina þeirra í Hamhorg og
Kaupmannahöfn og er það brjef svo merkileg, söguleg
heimild, að rjctt þykir að birta það hjer, til þess að sýna,
hvernig saltfiskversluninni var þá komið fyrir trassaska])
og hugsunarleysi Islendinga sjálfra:
„Fiskifjelagið i Barcelona neyðist til að gera það kunn-
ugt, að fiskur frá íslandi er orðinn svo slæmur seinni
árin, að liann er óseljandi hjer, nema fyrir lægsta verð.
Þessi fiskverslnn hlýtur því að hætta, því fjelagið vill ekki
versla nema með góðar vörur.
Á fvrri árum þótti íslenskur fiskur betri en nokkur ann-
ar, og borguðu menn 20 konungsmörkum meira fyrir
kvintalið af honum heldur en norskum fiski. En á meðan
aðrar þjóðir hafa látið sjer ant um að hæta vöru þessa,
lítur svo út sem óþverraháttur og hirðuleysi hafi farið í
vöxt á Islandi, og eru þá afleiðingarnar: að Islensknr fislc-
ur gengur um 36 konungsmörkum minna kvintalið en
norskur fiskur.*)
Fjelagið hefir látið leiðast til að semja um kaup á 10
skipsförmum, hjer um bil 20.000 kvintals, af íslenskum
fiski á þessu misseri, og mundi það, ef varan liefði góð
verið, hafa verið fúst á að endurnýja þennan samning
eftirleiðis. Ennþá eru aðeins 5 farmar komnir, og er varan
*) Konungsmark (Keal) alt að 17 skildingar. Kvintal = 92 pund.