Merkúr - 01.09.1939, Síða 55

53
eyjum, er hann kynni að finna, og fá tíunda hlutann af
öllum verðmætum, sem þar fyndust. Þegar þetta var at-
hugað, er ekkert undarlegt þótt Portugals- og Spánarkon-
ungar vildu ekki umsvifalaust ganga að kröfum þessa ó-
þekta sjómanns.
3. ágúst 1492 lagði hinn litli floti Kolumbusar úr höfn
frá bænum Palos í Andalúsíu. Skipin voru þrjú og skips-
liafnirnar samtals 120 menn. Ferðin byrjaði ekki vel, þvi
þegar á fyrsta degi hennar biíaði stýrisumbúnaður eins
skipsins, svo leita varð hafnar á Kanarískueyjunum. Við-
gerð þessi, þótt lítil væri, tók 4 vikur, og það var fyrst
þann 6. sept. að flotinn gat haldið áfram ferð sinni.
Ferðin gekk nú vel. Meðvindur og gott veður og skap
manna hið besta. Skipin sigldu nú stöðugt í vesturátt,
lengra og Iengra út á liina ókunnu leið. Brátt fór að bera
á kurr meðal skipshafnanna, sem þótti tilgangslaust að
sigla þannig út í óvissuna, altaf lengra og lengra frá
heimalandinu. En Kolumbus hafði ráð undir rifi hverju
og til þess að glepja hásetunum sýn, færði hann tvennar
dagbækur. I aðrar skrifaði hann hinar raunverulegu fjar-
lægðir, sem skipin fóru, en hinar miklu styttri fjarlægðir
til þess að róa skap skipsmanna sinna.
Nú fóru menn að vænta lands og oft var tilkynt að
land væri fyrir stafni, en altaf reyndist þetta aðeins skýja-
bakkar. 7. okt. breytti -Kolumbus um stefnu og sigldi nú
i suðvestur, eftir ráði eins yfirmanna sinna. Loks kom
hin margþráða stund, að land sást. Kl. 2 um nótt hinn
12. okt. 1492 sá háseti einn land fyrir stafni. Land þetta
reyndist vera eyja og gaf Kolumbus henni nafnið San
Salvador (Frelsarinn). Þegar bjart var orðið af degi gekk
Kolumbus á land með fána Spánar og helgaði landið
Spánarkonungi. Kolumbus sigldi nú skipum sínum til
ýmsra eyja og landa í hinum nýja heimi, og reyndust
lönd þessi auðug af ýmiskonar gersemum.
16. jan, 1493 liófst heimförin, sem varð ekki cins greið
og' förin vestur. Skipin hreptu hin mestu óveður og hugði