Merkúr - 01.09.1939, Síða 73

Drifíjöður viöskiftalífsins
— Ruglýsingar.
Eftip Árna Úla.
Það er orðið óralangt síðan að menn tóku upp á því, að
auglýsa. I rústuna Babylons, sem grafnar hafa verið upp,
liafa fundist leirtöflur á húsum, og á þær letraðar auglýs-
ingar. Frá ómuna tíð hafa og Kínverjar notað auglýsing-
ar, sem festar voru á hús.
En allra fyrstu auglýsingarnar munu hafa verið þær,
að menn vöktu athygli á því, sem þeir vildu auglýsa, með
köllum eða öðrum liávaða. Þessi auglýsingaaðferð tíðkast
mikið enn, einkum í Austurlöndum, og hún er jafnvei
ekki óþekt hjer, því að blaðasalar nota hana. Klukkna-
hringing kirknanna er heldur ekkert annað en auglýsing.
Með klukknahljómunum er gefið til kynna að kirkjulegar
athafnir fari fram, og hringingarnar eru hafðar breytileg-
ar eftir þvi, um livers konar atliöfn er að ræða, svo að al-
menningur geti áttað sig á því.
Fram yfir aldamót var það líka siður hjer að auglýsa
opinber uppboð á þann hátt, að maður gekk um göturnar
og barði bumbu. Ef eldur kom upp í húsi var það tilkynt
með því, að lúðrar voru þeyttir. Þessar aug'lýsingaaðferðir
eru nú lagðar niður með öllu, því að heppilegrir aðferðir
eru fundnar.
Það er ekki svo ýkja langt síðan, að menn viðurkendu
til fulls mátt auglýsinganna, og síðan hafa þær komist í
algleyming, hafa verið talinn faraldur af öllum, sem þeim
er beint til, fjárhagslegur grundvöllur blaðaútgáfu, og
nauðsynlegt vopn viðskiftarekenda í samkepnisbaráttunni.
Auglýsingar eru nú orðnar svo margbrotnar, að það er
orðin sjerstök fræðigrein, eða fræðigreinar að vera vel
að sjer á þvi sviði. Og þær krefjast meiri og meiri þekk-
ingar og listar. f þágu þeirra eru teknar nýjustu uppgötv-
anir, og færustu listamenn á mörgum sviðum belga þeim