Merkúr - 01.09.1939, Qupperneq 93

91
aranna. í starfi prentaranna liefst nýr þáttur, setning aug-
lýsinga, sem krefst bæði smekkvísi og frumleika. Og
prentsmiðjurnar verða að afla sjer nýrra leturtegunda,
strj^ka og merkja, sem sjerstaklega er ætlað til auglýs-
ingasetningar.
Og nú eru það ekki eingöngu blöðin, sem sitja að aug-
lýsingunum, heldur einnig tímarit allskonar, tækifæris-
rit, pjesar og bækur. Eftir því sem þessar útgáfur eru
vandaðri, eftir því eru meiri kröfur gerðar um fallegt útlit
auglýsinga í þeim. Það er því að jafnaði betur gengið frá
auglýsingum í þessum útgáfum heldur en í dagblöðunum,
og er það ofur skiljanlegt. Það er liægt að eyða meiri tíma,
natni og vandvirkni við að setja þær, heldur en auglýsingar
í blöðin, því að þar er alt undir flýtinum komið.
Auglýsingum blaða og sjerstakra rita er því ekki liæg't
að jafna saman að þessu leyti. Á annan veg eru þær og
sitt með hverjum hætti, því að ekki er hægt að auglýsa
í tímaritum alt það, sem auglýst er í dagblöðunum. Dag-
lilöðin eru fyrir þær auglýsingar, sem eiga að bafa áhrif
undir eins, eru bundnar við líðandi stund, alveg eins og
frjettirnar, en auglýsingar í tímaritum eiga að vera sí-
gildar. Þær miðast einnig við það, hverskonar fólk það
er, sem líklegt er til að lesa tímaritið eða bæklinginn. En
um blöðin geta menn gert ráð fyrir að þau komi fyrir
augu manna og kvenna í öllum stjettum.
Sje auglýsingar í blöðum lijer bornar saman við aug'-
lýsingar í erlendum blöðum, er munurinn yfirleitt ekki
ýkja mikill. Hann liggur aðallega í því, livað menn nota
meira myndir erlendis heldur en hjer. í>ær eru alls staðar,
jafnt í smæstu auglýsingum, sem þeim stærstu. Og mynd-
irnar eru yfirleitt þannig, að þær vekja athygli á því, sem
auglýst er. Um leið og menn renna augunum yfir blaðið,
blasa myndirnar við þeim. Augað nemur táknmálið und-
ir eins.
Ef dæma skal um það í hverju mönnum yfirsjest hjer
aðallega, þegar þeir semja auglýsingar sínar, þá er ])að
1 þetta: