Vaka - 01.09.1937, Qupperneq 25

23
manna, er lýsir sér í fræðslu og uppeldx auðtrúa sálna,
í Marxisma og öðrum álíka hollum viðfangsefnum, en
það er kunnugt, að félag róttækra stúdenta hefir nú í
vetur gefiS meSlimum sínum kost slíkrar „fræSslu“. Það
er einnig vitað, að lýðræðið í félagsmálum róttækra
þýðir ekkert annað en óskorað einræði kommúnistanna
í félaginu. Má því til stuðnings benda á það, að megin-
hluti fulltrúa félagsins í stúdentaráöi eru kommúnistar.
Þá má og geta þess, er fáeinir félagsmenn samþykktu, aS
félag róttækra skyldi taka þátt í kröfugöngu kommún-
ista i. maí s.l. vor, þótt vitanlegt væri, að meiri hluti
félagsmanna væri því andvígur.
Svo virðulegan sess skipar lýðræðiS í félagsmálum
róttækra stúdenta! Hvort mundu þessir menn líklegir
til eflingar lýðræðis og jafnréttis á víðara vettvangi,
þegar þannig er skipað málum innan þeirra eigin fé-
lagsskapar ?
En þessi „ærusveit“ í Nýja stúdentabla'ðinu er auð-
sýnilega orðin smeik um sig. Fascistadraugur sá, sem
þeir hafa vakið upp á okkur lýðræðissinna, er augljós
vottur þess geigs, sem þeim stendur af þeirri markvissu
baráttu, sem hafin hefir verið gegn starfsemi þeirra og
stefnu. ÞaS er jafnvel eins og þeim sjálfum skiljist, aS
sú stefna, sem fótum tiæður allt þjóSlegt, óvirSir allt það
helgasta, sem með hverjum einstaklingi og þjóS hlýtur
aS búa, muni sízt eiga gengi aS fagna til langframa meSal
íslenzkra stúdenta. Sagan sýnir, aS úr hópi þeirra hafa
þjóSinni alloft valizt þarfir menn í baráttu hennar til
stjórnarfarslegs sjálfstæSis og efnalegrar innri endur-
reisnar. Þeirri baráttu er enn örskammt komið, og því
aldrei slík þörf sem nú styrkra og sameiginlegra átaka.
Sundrung og stéttastríS kommúnismans er þess vegna
í æpandi ósamræmi viS þörf hinnar líSandi stundar, viS
hagsmuni fólksins í landinu og við þaS fyrirkomulag,
sem byggist á lýSræSi og jafnrétti allra þjóSfélagsborg-
ara.
Þarf því í raun réttri ekki fjörugt ímyndunarafl, til
þess aS trúa því, aS lýSræSissinnaSir mcnn geti átt heima