Heilbrigðisskýrslur - 05.12.1992, Side 35

Félagsmálastofnun Hafnarfjarðar
Um árabil hafa barnaverndaryfirvöld í Hafnarfirði átt gott samstarf við aðrar
stofnanir (starfsemi) er tengjast aðbúnaði og uppeldi barna og ungmenna. Má
þar meðal annars nefna heilsugæslu, skóla, lögreglu, æskulýðsstarfsemi o.fl.
Hefur samvinna af þessu tagi gefist vel, sérstaklega í fyrirbyggjandi þáttum
einstakra mála. Hefur þá verið möguleiki að grípa inn í málið nokkuð snemma
og stýra því inn í heppilegri farveg. I þó nokkuð mörgum málum, og fer fjöldi
þeirra vaxandi, hafa mál fyrst komið til umíjöllunar starfsmanna barna-
verndarnefndar HafnarQarðar þegar viðkomandi einstaklingur er kominn á
unglingsár. Stundum er um einstök tilvik að ræða en einnig er um að ræða hóp,
sem kemur aftur og aftur við sögu hjá einum eða fleiri fyrrnefndra aðila. Aldur-
inn 14-15 ára er ekki óalgengur í þessu sambandi.
I töflunni hér að neðan eru skráð afbrot unglinga í Hafnarfirði á 4ra ára
tímabili. Þessi skráning er byggð á lögregluskýrslum.
17. tafla. Afbrot unglinga í Hafnarfiröi 1988-1991 (lögregluskýrslur)
1988 1989 1990 1991
Umferðarlagabrot 19*
Auðgunarbrot 12 20 10 12
Áfengi/fíkniefni 0 4 7 0
Líkamsárásir 12
Samtals 31 24 29 12
Alls er hér um 96 einstaklinga að ræða þar af 10 stúlkur.
* Um uar að ræða hifhjólaakstur próflausra unglinga, en tilhögun þessara
mála var breytt á næstu árum og skýrir það brotthvarfið.
Ef 15. tafla er skoðuð þá vaknar fyrst sú spurning hvers konar upplýsingar
vanti inn í þessa töflu, sérstaklega þá hvort skráning fíkniefnabrota sé áfátt.
Arin 1989 og 1990 koma til nýir flokkar, þ.e. misnotkun áfengis ogfíkniefna
og líkamsárásir. Sé gætt að nöfnunum bak við þessa flokka sérstaklega, þá
kemur í ljós nokkur hópur drengja, sem flestir hafa áður komið við sögu
lögreglu og barnaverndarnefndar.
Starfsmenn barnaverndarnefndar þykjast greina nokkur sameiginleg ein-
kenni með þessum drengjum sem eru til staðar í Qölskyldugerð og
uppvaxtarskilyrðin virðast stuðla að frávikahegðun. Gallinn er hins vegar sá að
þessi hegðun hefur alloft tekið á sig fastmótað form áður en til “inngripa”
kemur.
Hvað snertir einstök hegðunareinkenni og tengsl þeirra við fjölskylduformið
og uppeldisþætti er of snemmt að rekja það án kerfisbundinnar athugunar en
benda má á að mörg einkennana voru til umræðu í sambandi við “vegalausu
börnin”.
Það er brýn nauðsyn á að kanna betur hagi barna og ungmenna í tenglsum
við fjölskyldu og annað umhverfi barnanna.
35