Stétt með stétt - 01.05.1939, Blaðsíða 23

'r
numda landi hinna ótakmÖrkuðu mögu-
leika eigi þegnskylduvinna ekki við. Það
þurfi að eins að gefa þjóðinni fullt frelsi
til aukins framtaks. Hver vinna, sem
unnin sé, eigi og megi til að vera þess
virði, sem hún kostar. Óðinn æskir þess,
að haldið verði uppi vinnu fyrir unglinga,
líkt og verið hefir á Þingvöllum undan-
farin sumur, og sem gefizt hefir ágæt-
lega. Hann álítur, að á sama hátt mætti
skipuleggja vinnuflokka unglinga úti
um sveitirnar, undir stjórn æfðra
manna, til hjálpar bændum. En Óðinn
er andstæður hugmyndinni um vinnu-
skóla. Það er lífrænt starf, sem ungling-
arnir þarfnast mest, því með því öðlazt
þeir heilbrigðan þroska.
10. Afstaðan til Alþýðuflokksins og
óháð fagsamband: Því miður hefir
Óðinn hvað eftir annað orðið að taka
afstöðu gegn Alþýðuflokknum og vinna
með kommúnistum. Þessu hefir valdið
afstaða Alþýðuflokksins til undanfar-
innar ríkisstjórnar, sem hefir verið
gagnstæð hagsmunum verkamanna. Og
einnig óhæfileg stirfni Alþýðusam-
bandsins. Þess vegna hafa Sjálfstæðis-
verkamenn orðið að vinna með komm-
únistum, þó þeim væri það mjög óljúft.
Nú ætti þetta að geta breytzt og finnst
okkur, að Alþýðufl. ætti nú að hliðra
svo til með breytingu á lögum Alþýðu-
sambandsins, að þessir tveir flokkar
gæti haft nána samvinnu í verklýðsmál-
um. Það væri mjög eðlilegt og æskilegt.
Til þess þarf Alþýðuflokkurinn aðeins
að sýna réttlæti og lýðræði, og það ætti
honum að vera ljúft. Hið svokallaða ó-
háða fagsamband er engin framtíðar-
lausn. Enda sýnir það sig strax, að þó að
það ætti að vera ópólitískt, þá hefir það
ekki verið meining kommúnista.
11. Dagsbrúnarkosningin: Síðasta
kosning í Dagsbrún varð mjög til að
skýra skoðanir verkamanna. Þó þetta
væri alveg óundirbúin prófkosning af
hendi okkar Óðinsmanna, þá fengum við
þó um 30% greiddra atkvæða. Við at-
hugun á kosningunni er mér það ljóst,
að Sjálfstæðismenn í Dagsbrún munu
vera nær 900. Það var af tvennu, að við
ekki fengum fleiri atkvæði nú og unn-
um kosninguna. Sumir verkamenn van-
möttu fylgi okkar Sjálfstæðismanna, og
vildu þá af tvennu illu heldur kommún-
istana heldur en jafnaðarmenn, vegna
afstöðu þeirra til Framsóknarflokksins.
Aðrir verkamenn hafa litið svo á, að
Sjálfstæðisflokkurinn væri fyrst og
fremst flokkur atvinnurekenda, og vildu
því ekki fela honum forustu í verka-
mannafélagi, þó þeir fylgdu honum við
þingkosningar og bæjarstjórnarkosn-
ingar. Þeim var nefnilega ekki nægjan-
lega ljóst, að Sjálfstæðisflokkurinn vill
engu síður hag verkamanna en atvinnu-
rekenda. Og Óðinn, sem stóð að þessum
kosningum og hefði borið ábyrgð á
stjórn Dagsbrúnar, er fyrst og fremst
félag verkamanna.
Nú er verkamönnum orðið þetta
tvennt ljóst, og nú þekkja þeir styrk-
leika Óðins. Og næsta ár tökum við Óð-
insmenn við stjórn Dagsbrúnar og vænt-
anlega fleiri verklýðsfélaga.
12. Gengislækkun og þjóðstjórn: Um
þessi tvö mál voru aldrei mjög skiptar
skoðanir í Óðni. Verkamenn skildu strax
þörf þess, að hjálpa framleiðslunni, því
það var um leið tilraun til að hjálpa
þeim sjálfum. Þeir tóku því fúslega á
sig byrðar gengislækkunarinnar. Og Óð-
insmenn munu gera allt til að styrkja
viðleitni foringja Sjálfstæðisflokksins
til að rétta við hag framleiðslunnar.
Félagslíf í Óðni er gott, og félagarnir
9