Víkurfréttir - 16.02.2022, Blaðsíða 13

Guðbergur Reynisson gefur kost á sér í annað sæti
Guðbergur Reynisson gefur kost á sér í 2.
sæti á lista Sjálfstæðisflokksins í Reykja-
nesbæ í prófkjöri sem fer fram 26. febrúar
næstkomandi.
Guðbergur er fæddur 1971, giftur Arn-
björgu Elsu Hannesdóttur, leikskólakenn-
ara. Þau eiga fjögur börn; Róbert Andra,
tuttugu ára, Elvu Sif, átján ára, Sunnu Dís,
ellefu ára og Birtu Maríu, sjö ára.
Guðbergur hefur verið framkvæmda-
stjóri fyrirtækisins Cargoflutningar ehf.
síðan árið 2009.
Guðbergur er ötull baráttumaður í
gegnum fjölmenna hagsmunahópa á Fa-
cebook eins og Stopp hingað og ekki
lengra. Þar hefur hann beitt sér af krafti
fyrir ýmis baráttumál á Suðurnesjum og
fylgt þeim eftir eins og tvöföldun Reykja-
nesbrautar, bætta heilbrigðisþjónustu, af-
hendingaröryggi raforku og uppbyggingu
atvinnulífsins.
Guðbergur var formaður fulltrúaráðs
Sjálfstæðisfélaganna í Reykjanesbæ 2016
til 2021.
Hann hefur setið í mörgum nefndum
og ráðum á vegum flokksins eins og um-
hverfis- og samgöngunefnd og velferðar-
nefnd og fleirum.
Guðbergur situr í miðstjórn flokksins
sem ber ábyrgð á innra starfi flokksins og
hefur eftirlits- og úrskurðarvald um allar
framkvæmdir á hans vegum.
Guðbergur er formaður ÍRB - Íþrótta-
bandalags Reykjanesbæjar og hefur
komið víða við í íþrótta- og æskulýðs-
starfi á svæðinu í gegnum árin, t.d. sem
formaður Hestamannafélagsins Mána,
Akstursíþróttafélags Suðurnesja og Akst-
ursíþróttasambands Íslands.
Aðaáherslumálin eru fjölskyldan, at-
vinnu- ,samgöngu- og heilbrigðismál.
Guðbergur Reynisson er maður sem
lætur verkin tala.
Helga Jóhanna býður sig fram í þriðja sæti
Ég býð mig fram í þriðja sæti á lista Sjálf-
stæðisflokksins í Reykjanesbæ fyrir kom-
andi sveitarstjórnarkosningar.
Ég er 48 ára, fædd og uppalin í Kefla-
víkurmegin í Reykjanesbæ og hef búið þar
mestan hluta ævi minnar með viðkomu í
Þýskalandi, Reykjavík og Garðabæ. Ég er
gift Einari Jónssyni sem fæddur og upp-
alinn er í Njarðvík og eigum við samtals
fimm syni og sex barnabörn. Frá janúar
2020 hef ég starfað sem sviðsstjóri rekstr-
arsviðs HS Veitna hf. og þar áður sem
stjórnunarráðgjafi í eigin rekstri í tíu ár.
Ég vil leggja mitt af mörkum til að
tryggja öflugt og fjölbreytt atvinnulíf í
Reykjanesbæ með tilheyrandi lífsgæðum
fyrir íbúana. Stuðla að eflingu heilbrigð-
isþjónustu í heimabyggð með sérstakri
áherslu á aukið aðgengi að sérfræðingum
á sviði geðheilsu og aukinn stuðningur
við, og áhersla á, hlutverk íþrótta og
lýðheilsu í lífi barna, ungmenna og fjöl-
skyldna þeirra. Við höfum allt til að bera
til að vera það sveitarfélag sem best er að
búa í, með öflugri þjónustu við alla aldurs-
hópa, frá vöggu til grafar.
Ég þekki vel til starfsemi og áskorana
sveitarfélaga úr fyrri störfum, sem mann-
auðsstjóri Reykjanesbæjar á árunum
2003–2008, aðalmaður í barnaverndar-
nefnd í átta ár og aðalmaður í fræðslu-
ráði í fjögur ár. Sem ráðgjafi sveitarfélaga
um allt land, bæði á sviði stefnumótunar,
mannauðsráðgjafar og þjálfunar stjórn-
enda. Eins tók ég að mér verkefni á vegum
Evrópusambandsins í Kambódíu þar sem
áherslan var á eflingu sveitarstjórnarstigs-
ins.
Ég trúi því að reynsla mín og menntun
geti nýst sveitarfélaginu vel og hlakka til
að stíga mín fyrstu skref í þá átt sem fram-
bjóðandi.
Með ósk um þinn stuðning í þriðja
sætið í prófkjörinu þann 26. febrúar næst-
komandi.
Helga Jóhanna Oddsdóttir.
Birgitta Rún sækist eftir fimmta sæti
Birgitta Rún Birgisdóttir býður sig fram í
5. sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins fyrir
sveitarstjórnarkosningar í Reykjanesbæ í
vor. Prófkjörið fer fram þann 26. febrúar
næstkomandi.
Ég hef verið svo lánsöm að fá að leggja
nokkrum samfélagslegum verkefnum
lið á undanförnum árum. Ég hef meðal
annars setið sem aðalmaður í íþrótta- og
tómstundaráði Reykjanesbæjar og sem
varamaður í lýðheilsuráði og verið virk í
flokksstarfi Sjálfstæðisflokksins í sveitar-
félaginu. Það má segja að í þessu starfi
hafi kviknað brennandi áhugi á að vinna
að góðum málefnum fyrir nærsamfélagið
mitt; fyrir börnin okkar og fyrir okkur öll.
Ég er 37 ára gömul og er fædd og upp-
alin í Reykjanesbæ. Ég er með B.Sc. gráðu
í geislafræði og stunda nú meistaranám í
forystu og stjórnun við viðskiptadeild Há-
skólans á Bifröst.
Ég er móðir tveggja drengja á grunn-
skólaaldri og hef fylgst náið með þeim
vaxa og dafna í leik- og grunnskóla í sveit-
arfélaginu okkar og fylgt þeim eftir í tóm-
stundastarfi. Ég hef sérstakan áhuga á því
að hafa jákvæð áhrif á þennan þátt í starfi
sveitarfélagsins, því lengi má gott bæta.
Undanfarin ár hef ég starfað við
íþróttaþjálfun í Sporthúsinu í Reykja-
nesbæ. Ég hef meðal annars leikið stórt
hlutverk í þjálfun í Superform og í spinn-
ing. Þá hef ég að auki sinnt hlaupa- og
fjarþjálfun. Samhliða þessum störfum
hef ég sótt mér menntun og námskeið
á sviði einkaþjálfunar og næringar. Sjálf
hef ég stundað íþróttir af krafti frá unga
aldri og meðal annars keppt fyrir Íslands
hönd í sundi. Lýðheilsa, hreyfing og vel-
líðan íbúa á öllum aldri er annað málefni
sem ég brenn fyrir. Ég tel mig hafa mikið
fram að færa í þágu heilsu og vellíðunar
íbúa bæjarins.
Ég hef mikinn áhuga á að láta til mín
taka í öðrum málefnum fjölskyldna á
svæðinu. Ég hef menntun og reynslu úr
heilbrigðisgeiranum og sem móðir skil
ég vel nauðsyn þess að hafa öfluga heil-
brigðisþjónustu, sem veitt er á breiðum
grunni, hér í heimabyggð. Ég vil leggja lóð
mínar á vogarskálarnar með því að taka
þátt í að þrýsta á stjórnvöld að gera mun
betur í þessum málaflokki.
Ég hef notið þess að eiga góð og upp-
byggileg samtöl í nærumhverfi mínu um
öll þessi málefni og fleiri til, en núna vil
ég eiga samtöl við ykkur öll! Mig langar til
þess að heyra frá ykkur og eiga við ykkur
samtal um það hvað megi betur fara í frá-
bæra bænum okkar.
Þá vonast ég til þess að eiga stuðning
ykkar inni þegar gengið verður til próf-
kjörs síðar í mánuðinum.
Áfram Reykjanesbær!
Birgitta Rún Birgisdóttir.
Guðni Ívar í sjötta sæti
Kæru samborgarar,
ég sækist eftir 6. sæti á lista Sjálf-
stæðismanna í Reykjanesbæ í komandi
sveitarstjórnarkosningar. Á fyrsta degi
næsta mánaðar fylli ég 22 ár í aldri og á
upphaf mitt og uppvöxt í Reykjanesbæ.
Það er snemma sem pólitík fer að vekja
áhuga minn og hef ég tekið þátt í henni,
sem og fylgst með, bæði á landsvísu og í
Reykjanesbæ.
Ungt fólk á fullt erindi í bæjarpólitík
verandi stór hluti þeirra sem mynda sam-
félagið í íbúafjölda. Þátttaka ungs fólks í
framboði kallar á fleiri raddir annarra sem
samsama sig í aldri og þroska með fram-
bjóðendum, kallar á meiri virkni ungs fólks
í kosningabaráttu og kallar ekki síður á
meiri þátttöku ungs fólks á kjörstað. Og
þörf er á!
Njóti ég traust samfélagsins, að vera
rödd unga fólksins, mun ég kappkosta að
leggja lóð mín á vogarskálar drifkrafts,
heiðarleika og hugsjónar svo bærinn okkar
haldi áfram að vaxa sem myndugt bæjar-
félag. Það er ánægjulegt að gefa sig að
pólitík og mun ég að reyna af minni bestu
getu og kröftum að sýna það og sanna í
kosningabaráttunni.
Þau eru mörg málefnin sem ég brenn
fyrir en ég leyfi mér að draga fram íþrótta-
lífið sem ég hef með sterkum taugum til-
heyrt í Reykjanesbæ, bæði sem iðkandi
hjá Knattspyrnudeild Keflavíkur og síðar
sem yngri flokka þjálfari. Íþróttir eru ein af
undirstöðum þroska barna og ungmenna.
Því er mikilvægt að heilsueflandi Reykja-
nesbær styðji af mætti sínum við bakið á
íþróttafélögunum sem sinna þúsundum
iðkendum barna og stuðla þannig að
þeirra heilbrigði og hreysti. Reykjanesbær
á m.a. lið í efstu deildum í tveimur vin-
sælustu íþróttum á Íslandi, knattspyrnu
og körfubolta, þá bæði í karla- og kvenna-
deildum. Árangur íþróttaliða í Reykja-
nesbæ kemur ekki að sjálfu sér. Íþrótta-
hreyfingin reiðir sig á sterkan samtaka-
mátt sjálfboðaliða sem leggja fram mikil-
væga vinnu, bæði við stór og smá verk-
efni, og með óeigingjörnu framlagi sínu
gera það að verkum að að íþróttafélögin
eflast og dafna. Engu að síður er mikil-
vægt að bæjaryfirvöld styðji sterkt við
rekstur íþróttadeilda í Reykjanesbæ.
Ég er nýliði í bæjarpólitíkinni og á því
margt eftir ólært sem að henni snýr en
það er oftar en ekki mjög gott að fá nýja
sýn og lausnir við margvíslegum áskor-
unum.
Ég er spenntur fyrir komandi próf-
kjöri Sjálfstæðismanna þann 26. febrúar
næstkomandi. Með von um að geta treyst
á þinn stuðning í 6. sætið!
Guðni Ívar Guðmundsson,
frambjóðandi í 6. sæti á lista Sjálf-
stæðismanna í Reykjanesbæ.
Hverfið mitt – Innri-Njarðvík
Sigurrós Antonsdóttir,
varabæjarfulltrúi Samfylkingarinnar í Reykjanesbæ.
Það er góð tilfinning er logninu linnir
og ferskur andvari berst frá sjávarsíð-
unni. Það eru hlunnindi að geta andað
að sér fersku sjávarloftinu og við erum
lánsöm að geta notið þess í jafn ríkum
mæli og hér gefst.
Hverfið mitt er Innri-Njarðvík. Ég
fæðist sex dögum fyrir jól í byrjun átt-
unnar síðustu aldar og eyði mínum
fyrstu uppvaxtarárum hér. Það var
gott fyrir litla hnátu að alast upp í
þessu hverfi sem þá einungis stóð af
þremur götum. Þrátt fyrir að hverfið
mitt hafi ekki fengið verðskuldaða at-
hygli á þessum tíma þá var það nú eitt-
hvað sem ekki olli miklum áhyggjum
hjá okkur þeim sem voru á barnsaldri.
Það eru að mestu dásamlegar minn-
ingar sem sitja eftir af ævintýrum
æskuáranna hér úr Innri-Njarðvík.
Það hefur ýmislegt breyst á síðustu
árum og talsvert annar bragur á frá
því sem ég þekkti og kynntist á yngri
árum. Langt var að sækja skóla fyrir
minni fætur og því mikilvægt að ná
skólabílnum sem þá gekk á milli Ytri-
og Innri-Njarðvíkur á nokkurra tíma
fresti. Í dag hafa samgöngur mikið
lagast og gengur nú hópferðabíll á
hálftíma fresti í gegnum hverfið sem
gerir ungviðum hér auðveldara fyrir að
stunda íþróttir, tómstundir og t.d. fara í
Vatnaveröld án þess að þurfa að skipta
um strætó hjá Krossmóa.
Öflugir skólar og leikskólar
Já, mikið vatn hefur runnið til sjávar
síðustu tvo áratugi. Frá því að vera ná-
lægt hundrað manna byggð hýsir Innri-
Njarðvík nú yfir 4.000 þúsund manns.
Í dag er þetta sennilega einn eftirsótt-
asti búsetustaður í Reykjanesbæ. Tek-
ist hefur að byggja upp öfluga skóla og
leikskóla þar sem mikil metnaður er
lagður í nám, íþróttir og öruggt upp-
eldisumhverfi.
Akurskóli reis hér í hverfinu fyrir
nokkrum árum og hafa aðstæður og
það starf sem þar er unnið verið til
fyrirmyndar frá upphafi til þessa dags.
Leikskólar, þar sem unnið er metnað-
arfullt starf í þágu okkar yngsta fólks,
hafa bæst við til að uppfylla þörf hjá
síauknum fjölda barnafólks hér í Innri-
Njarðvík.
Á því kjörtímabili sem nú er að ljúka
reis síðan Stapaskóli, glæsileg hönnun
sem allir íbúar bæjarins geta sannar-
lega verið stoltir af. Einnig mun rísa
þar íþróttahús með frábærri aðstöðu
til íþróttaiðkunar, löglegur völlur fyrir
körfuboltann og 25 metra sundlaug
sem ég tel að eigi eftir stuðla að frek-
ari uppbyggingu okkar annars frábæra
hóps ungs íþróttafólks hér í Reykja-
nesbæ.
Tenging við
náttúruna
Ég tel nokkuð fyrirsjáanlegt að áhersla
verði á að byggðin í Reykjanesbæ fær-
ist með strandlengjunni nær höfuð-
borgarsvæðinu. Dalshverfi III er nú
að verða til þar sem hönnun og skipu-
lag er til fyrirmyndar. Gefur þetta líka
aukið tækifæri til að tengja hverfið við
útivistarpardísir okkar Sólbrekkuskóg
og Seltjörn. Reykjanesbær hefur al-
deilis náð að lyfta því svæði upp síð-
ustu ár. Göngustígar í kringum Seltjörn
og aðstaðan í skóginum á góðviðrisdegi
er ómetanlegt. Við í Samfylkingunni
höfum því fullan hug að fylgja eftir
okkar fjölskylduvænu stefnu og gefa
íbúum aukna möguleika á að njóta
þessara náttúruperla.
Ég hef upplifað mikinn samhug
meðal nágranna minna í Innri-Njarð-
vík. Flestir eru boðnir og búnir í að
rétta hjálparhönd. Nágrannavarsla er
talin sjálfsögð og hvort heldur það eru
litlir hlutir líkt og barn týni vettling eða
eitthvað annað stærra þá er fólk hér til
staðar tilbúið að hjálpa.
Fjölskyldustefnan sem Reykjanes-
bær hefur tileinkað sér og tók gildi 1.
janúar 2020 endurspeglast í okkar
samfélagi. Gerir mig og má gera aðra
stolta af því að búa hér í Reykjanesbæ,
bráðlega stærsta sveitarfélag landsins
næst höfuðborginni.
Pistill Suðurnesjadeildar
Garðyrkjufélags Íslands 2021
Konráð Lúðvíksson,
formaður Suðurnesjadeild Garðyrkjufélags Íslands.
Þá litið er út um glugga inn í innri garð-
inn, ríkir hér enn einn suðvestan hvell-
urinn með tilheyrandi foki, þannig að
vinir mínir, fuglarnir, halda sig fjarri
fæðustöðvum um hríð. Ég hef byggt
fyrir þá ein fimm hús af mismunandi
gerðum til að laða þá að, í þeim tilgangi
að fylgjast með hegðun þeirra sem
hópsála og reyna skilja eðli fuglasálar-
innar í þeirri viðleitni að lifa af. Það er
um margt athyglisvert að skynja hátta-
lag þeirra og heimfæra á eigin dýrateg-
und.
Mér sýnist hið pólitíska litróf sem
við þekkjum eiga sér staðalmynd
meðal fugla. Þar er tekist á um lýð-
ræðið, einræðið, sjálflægnina og jafn-
aðarstefnuna, svo nokkuð sé nefnt.
Innan hverrar stefnu eru málpípur
sem standa vörð um málstaðinn og
brenna af hugsjón. Flokkssystkin virð-
ast beita hvert öðru harðri refsistefnu
á leiðinni að nægtarborðinu, þar sem
hver goggar í annan, uns sigurvegarinn
nær toppnum og verður um leið óum-
deildur. Meðal þrasta eru háðar harð-
vítugar innbyrðis deilur um eplabitann,
á meðan litið er á hóp starra sem sjálf-
sagðan hlut án ögrunar við þrastars-
jálfið, þeir eru í augum þrasta, hálf-
gerð grey og falla undir skilgreiningu
illgresis, meðal eðaljurta ræktunar-
mannsins, enda birtast þeir ætíð í hóp
saman. Goggunarröð að matarborðinu
er ótvíræð. Hæst trónar gráþrösturinn,
þá hann birtist, einfarinn í villta vestr-
inu, óræður og til alls líklegur. Hann
fær lotningarfullar móttökur og vikið
er úr sætum, honum til tregabland-
innar ánægju. Um daginn birtist hér
fuglaherfa úr flokki svartþrasta, kven-
fugl sem greinilega hafði mátt þola
margt mótlætið á lífsferli sínum. Hún
bar um hálsinn skærgult „men“ bjó um
sig í stærsta húsinu og eirði engu sem
nálgaðist, gæti þess vegna hafa tekið
þátt í verkalýðsbaráttu þrasta. Allan
daginn varði hún „húsið“ sitt, þessi
valkyrja, með skyndiárásum á nær-
stadda uns hún að lokum hrakin var
burt af flokki starra, sem lengi höfðu
undirbúið áhlaupið úr launsátri. Mat-
arborðið var nær óskert, þá húsið féll,
þannig greiðir maður fyrir ofbeldið
dýru verði.
Jólin eru tími matarafganga, því
alltaf er allt of mikið á borðum. Við,
sem aðhyllumst hringrásarhagkerfið,
með sjálfbærni að leiðarljósi, látum
reyna á þessi hugtök með hjálp vina
okkar í garðinum. Útbúinn hefur
verið sérstakur fæðubakki, ofnskúffa
úr gamalli eldavél og á hana raðað
matarleyfum, sem til falla til hverju
sinni, og um jól eru þær takmarka-
lausar, íblöndun með korni og brauð-
meti. Allt hverfur þetta, laufabrauðið,
hangikjötið, síldarsallötin, steikurnar
og kæfubeinin skilin eftir, gljáfægð, í
trjákrónum. Af forvitnislegri mein-
fýsni bauð ég upp á kæsta skötu, hörð-
ustu matgæðingum úr hópi starra til
mikillar gleði. Hópar úr öllum áttum
mættu til leiks og bruddu í sig hverja
ögn að meðtöldu brjóski, svo eimdi
eftir kæsingin í umhvefinu. Þannig hef
ég útbúið mér sjálfvirka moltugerð hér
í innri garði, um leið hlutdeild í hring-
rásarhagkerfinu, frá mold í hold.
Í pistli mínum í síðasta garðykjuriti
hugleiddi ég áskorunina um, á hvern
hátt vekja mætti áhuga yngri kynslóð-
arinnar á garðyrkju með því að sá fræ-
inu nógu snemma, til að það fái dafnað
og gefi í fyllingu tímans sprota sem
fjölfaldist. Aldingarður æskunnar var
þannig hugsaður, þá hann var vígður á
vormánuðum 2019. Það var því gleði-
efni að fá boð um að vera viðstaddur
afhendingu Grænfánans á degi ís-
lenskrar náttúru í leikskólanum Tjarn-
arseli vegna verkefnis sem leikskóla-
börn unnu í garðinum og um hann. Ef
fer sem horfir, eygir maður þarna að-
ferðafræði til að meðhöndla meintan
loftslagskvíða meðal ungra háskóla-
borgara, auk þess að fá nýtt og ungt
blóð inn í stjórnir skóg- og garðyrkju-
félaga með nýjum áherslum. Með hjálp
Rótarýfélaga og leikskólabarna höfum
við nú fullmótað þessa garðspildu, sem
Reykjanesbær trúði okkur fyrir. Síðasti
hluti verkefnisins var að jarðvegsskipta
í reit þeim sem ætlaður er sígrænum
runnum og síðan planta í hann efniviði
af ýmsum gerðum. Við kvöddum garð-
inn fyrir vetrardvala með því að fylla
hann af 800 túlípanalaukum, skýla og
signa síðan yfir.
Það fylgdi því mikil áskorun, þegar
Reykjanesbær afhenti Suðurnesja-
deildinni 25 gróðurkassa til umsjónar
og nýtingar síðastliðið vor. Engin
smásmíði þessir kassar, fullir af mold,
marghæða úr úrvals við.
Lotningarfull tókum við stjórnin á
móti þeim í roki og moldviðri, þar sem
þeir standa í Njarðvíkurskógum, úti-
vistasvæði fjölskyldunnar, sem býður
upp á ótæmandi tækifæri til samvista
í því fjölmenningarsamfélagi sem við
búum í. Við fáum þá til reksturs. Það
er auðvitað verkurinn en í því felast
tækifærin. Sumarið var hér eins og
menn muna, votviðrasamt og lognið
á endalausri hreyfingu. Samt nutu
sumir góðrar uppskeru, aðrir aðallega
illgresis og fjölbreytileika í roki. Verk-
efnið er á byrjunarstigi, en er umvafið
tækifærum. Við getum sótt um um-
hverfisstyrki, laðað að okkur nýbúa,
byggt gróðurhús, verið með náms-
skeið í ræktun, verið sjálfbær, allt til
að auka lífsgæði í skauti náttúrunnar.
Umhverfið kallar á okkur til verka,
verið með.
vÍkurfrÉttir á SuðurNeSJuM // 13