Víkurfréttir - 30.03.2022, Blaðsíða 11

Grindavíkurdætrum
fjölgaði í kóvid
Einn yngsti kór landsins.
Æfa lög eftir óþekktan
höfund úr heimabænum.
Sigurbjörn Daði Dagbjartsson
sigurbjornd@gmail.is
Grindavík fær
gullmerki PWC
Niðurstöðuskýrsla jafnlauna-
greiningar 2022, sem unnin var af
PWC fyrir Grindavíkurbæ, vegna
janúarlauna 2022 var lögð fram
í bæjarráði Grindavíkur í síðustu
viku. Niðurstaðan er sú að launa-
munur heildarlauna, að teknu tilliti
til persónubundinna þátta, er 3,4%
körlum í vil og er þá komin undir
jafnlaunamarkmið Grindavíkur-
bæjar sem er 3,5%.
PWC veitir gullmerki þeim fyrir-
tækjum sem eru undir 3,5% markinu
og Grindavík hlýtur því gullmerki
PwC, fyrir góðan árangur í jafnlauna-
greiningunni, sem Grindavíkurbæ er
heimilt að nota.
Grindavíkur-
bær borgar raf-
magnið fyrir
björgunarskipið
Bæjarráð Grindavíkur hefur sam-
þykkt að styrkja Björgunarsveitina
Þorbjörn, sem leitaði til bæjaryfir-
valda eftir stuðningi. Sveitin óskaði
eftir styrk sem nemur kostnaði
vegna rafmagnsnotkunar í Grinda-
víkurhöfn fyrir björgunarskipið
Odd V. Gíslason. Bæjarráð sam-
þykkir styrkveitinguna.
Villtir ferða-
menn við gos-
stöðvarnar
Björgunarsveitir á Suðurnesjum
voru kallaðar út í síðustu viku
vegna tveggja villtra ferðamanna
við gosstöðvarnar í Geldingadölum.
Ferðamennirnir höfðu verið á gangi
í sex klukkutíma og höfðu villst af
leið í þoku en gátu komið hnitum úr
farsíma til björgunarsveita, þar sem
þau voru í símasambandi.
Vel gekk að finna þá þar sem rétt
um hálftíma eftir að útkall barst var
björgunarsveitarfólk komið til þeirra
og fylgdi þeim niður á bílastæði.
Ferðamennirnir voru óslasaðir og
nokkuð brattir og voru allir hópar
komnir í hús rétt rúmlega sjö.
Vinna 100.000
rúmmetra
grjóts úr Eld-
varpahrauni
Sviðsstjóri skipulags- og umhverf-
issviðs Grindavíkurbæjar hefur
óskað eftir heimild til að hefja
vinnu við að óska framkvæmda-
leyfis fyrir grjótnámu í Eldvarpa-
hrauni. Svæðið er þegar raskað
vegna grjótvinnslu m.a. þegar
sjóvarnargarðar voru settir við
Grindavíkurhöfn. Á aðalskipulagi
er svæðið merkt sem E6 og gert
er ráð fyrir að vinna 100 þúsund
rúmmetra grjóts. Skipulagsnefnd
Grindavíkur samþykkir að heimila
sviðsstjóra að hefja vinnuna.
Grindavíkurdætur á æfingu í Kvikunni.
Grindavíkurdætur er kvennakór frá Grindavík sem var stofnaður í árslok 2018 að frumkvæði Bertu
Drafnar Ómarsdóttur, Sigurlaugar Pétursdóttur og Rósu Ragnarsdóttur. Berta er kórstjórinn og hinir
stofnendurnir syngja í kórnum sem í dag telur 33 hressar grindvískar konur. Það hefur fjölgað jafnt
og þétt frá stofnun þrátt fyrir ákveðna veiru sem hefur herjað á heimsbyggðina undanfarin tvö ár.
Grindavíkurdætur hafa eingöngu
sungið þekkt tökulög til þessa en í
byrjun síðasta hausts, hafði Kristín
Matthíasdóttir samband við Bertu
og vildi kanna áhuga hennar og
Grindavíkurdætra á að skoða þau lög
og ljóð sem hún hafði samið. Berta
hélt það nú og úr varð samstarf sem
er þó á algeru byrjunarstigi en stefnt
er á frumflutning á þessum lögum
Kristínar í mars á næsta ári.
Kristín hefur aldrei verið kennd
við tónlist á einn né annan hátt og
hefur aldrei sungið opinberlega, hún
spilar ekki á hljóðfæri og hlaut ekki
tónlistarlegt uppeldi og því kom það
mjög á óvart þegar hún hafði sam-
band við Grindavíkurdætur. Víkur-
fréttir kíktu á æfingu hjá þeim í
Kvikunni í Grindavík.
Ungur kvennakór
Berta sem er menntuð söngkona
ásamt því að hafa lært kór- og hljóm-
sveitarstjórn.
„Við stofnuðum kórinn nokkar
vinkonurnar í árslok 2018 og hófum
æfingar strax í byrjun árs 2019.
Kórinn er því ungur að árum og þar
fyrir utan erum við allar tiltölulega
ungar miðað við aðra kvennakóra.
Kórinn er vaxandi en við byrjuðum
rúmlega tuttugu en erum í dag
þrjátíu og þrjár. Það er kannski
nokkuð merkilegt því kórar voru
ekki mikið að stækka í kóvid en það
er eitthvað magnað í gangi hjá okkur,
það er mjög gaman og stelpurnar
bæta alltaf við sig þegar þær syngja
fyrir framan fólk. Það er mjög gaman
að vinna með þeim.“
Berta er menntuð söngkona, fór
bæði í Söngskóla Reykjavíkur og til
Ítalíu og kláraði þar mastersgráðu í
klassískum söng.
„Samhliða söngnáminu tók ég
alltaf aukafög, bæði kór- og hljóm-
sveitarstjórnun. Hef þefað uppi mörg
námskeið er lúta að þessum fögum
og fór líka í nám í skapandi tónlistar-
stjórnun. Hef sankað að mér reynslu
héðan og þaðan.“
Kristín hlaut ekki tónlistarlegt
uppeldi og hefur aldrei sungið opin-
berlega.
„Það er rétt og ég og hef aldrei
sungið opinberlega og spila ekki
á neitt hljóðfæri. Leyfði Grétari
bróður að sjá um það. Þó var nokkuð
mikið um rím inni á heimilinu því
pabbi [Faðir Kristínar er einn af
betri sonum Grindavíkur, Matthías
Grindvik Guðmundsson heitinn.
Innsk. blaðamanns] hafði mikinn
áhuga á því. Það blundaði því
nokkuð í mér en fyrir nokkrum árum
fór þetta að þróast, ég fór að semja
meira og vinna með þetta. Líklega
er þetta hluti af andlegu ferðalagi
mínu en lögin koma einhvern veginn
til mín, ég heyri þau en þar sem ég
spila ekki á neitt hljóðfæri þarf ég
nýta mér tæknina og syng lagahug-
myndirnar inn á símann minn svo ég
gleymi þeim ekki.“
Einstakt samstarf
Berta tók undir að þetta væri ansi
einstakt en hvernig kom samstarfið
til?
Kristín: „Ég hafði trú á þessu efni
mínu en var ekki viss hvað ég gæti
gert við það því það var nokkuð
ljóst að ég var ekki að fara flytja
þetta sjálf. Ég leyfði mömmu [Móðir
Kristínar er nafna kórstjórans, Berta
Grétarsdóttir. Innsk. blaðamanns] að
hlusta og hún vissi nákvæmlega við
hvern ég ætti að tala, nöfnu sína. Ég
viðurkenni fúslega að fyrsta símtalið
til Bertu var erfitt en hún tók strax
vel í þetta. Skoðaði ljóðabókina mína
og hlustaði á lagahugmyndirnar og
við ákváðum að við yrðum að gera
eitthvað með þetta.“
Berta segir að semja kórverk og
frumflytja sé langt ferli.
„Kristín hringdi í mig í lok síðasta
sumars en það er langt og strangt
ferli að koma svona tónsmíð alla leið
á svið fyrir kór. Ég þarf að pikka upp
það sem hún sendir mér, skrifa upp
nótur fyrir kórinn og útsetja. Þetta
er mjög mikil vinna og kórinn hefur
t.d. ekki ennþá fengið að heyra neitt
en við erum ákveðnar í því að frum-
flutningur á þessum lögum Krist-
ínar verði að ári, vonandi í kringum
20. mars. Upprunalega planið var að
flytja tólf lög en Kristín virðist vera
eins og gosbrunnur, lögin hreinlega
flæða frá henni og hver veit hvernig
þetta verður að ári.“
Nafn kórsins minnir aðeins á aðrar
dætur sem kenna sig við Reykjavík
en þær komust einmitt langt í Euro-
vision, munu Kristín og Grinda-
víkurdætur feta í fótsporin?
Berta: „Við áttum í erfiðleikum
með að finna nafn á kórinn. Hjá
okkur ríkir lýðræði, við veljum lögin
saman og tökum allar ákvarðanir
saman en við vorum nafnlausar lengi
vel. Engar almennilegar hugmyndir
komu fram og það var í raun kór-
stjóri Léttsveitar Reykjavíkur, Gísli
Magna, sem kom með hugmyndina
en á sameiginlegum tónleikum í
Grindavíkurkirkju, þá kynnti hann
okkur bara sem Grindavíkurdætur
og þar við stóð.“
Kristín: „Það er aldrei að vita
nema við förum í Eurovision að ári,
hver veit? Maður á aldrei að segja
aldrei.“
Hvað er fram undan hjá Grinda-
víkurdætrum og tónskáldinu?
Berta: „Við komum nokkuð vel
undan COVID, við höfum verið dug-
legar að æfa og erum að verða til-
búnar með prógramm. Við ætlum að
halda tónleika í Grindavíkurkirkju 19.
maí en þar áður höldum við stutta
tónleika í Hörpuhorninu í Hörpu.
Það detta alltaf inn beiðnir um að
troða upp í einkasamkvæmum og
við reynum að sinna því eins og við
getum. Í haust munu svo æfingar
hefjast á tónsmíðum Kristínar ásamt
æfingum fyrir hina árlegu jólatón-
leika okkar en vor- og jólatónleikar
eru fastir punktar hjá okkur.“
Kristín: „Ég held að ég muni bara
halda áfram að hlaða niður lögum
en fjölskyldan mín grínast með það,
segir að ég sé bara í „dánlódi“. Mér
finnst þetta ofboðslega skemmtilegt
og gefandi. Það er gaman að sækja
innblástur í allt sem verður á vegi
manns.“
Smelltu á myndskeiðið til að horfa og hlusta
í rafrænni útgáfu Víkurfrétta frá og með 31. mars
vÍkurFrÉttir á suðurNEsJuM // 11