Rökkur - 01.06.1950, Blaðsíða 35
ROKKUR
83 •
hlýlega og af nokkurri forvitni og hvernig sem á því stóð
roðnaði hann upp í hársrætur. Ósjálfrátt rétti hann úr
sér og horfði i augu hennar.
Unaðssælir ómar bárust að eyrum þeirra — ómar fiðl-
unnar létu þar bezt í eyrum, allt varð með töfrablæ í
augum hins unga manns, sem horfði á fegurstu stúlku,
sem hann nokkurn tíma hafði augum litið. Öðrum konum
hafði orðið tíðlitið til Duffs Catleigh, þvi að hann var
fríður sýnmn og vel vaxinn, og fx-amkoman öll hin prúð-
mannlegasta. En þessi stúlka var, að því er virtist, öðruvisi
en allar hinar. Það var ekkert í tilliti hennar, sem honum
var hvatning í, það vottaði aðeins fyrir nokkurri forvitni,
eins og hann minnti liana á vin, sem hún hefði ekki litið
langa hríð, og væri ekki alveg viss um að þekkja aftur, en
hann þyrfti aðeins að standa upp, ganga nokkur skref, til
þess að hún þekkti hann — aðeins sem ferðafélaga — en
mundi taka lionum vinsamlega.
Hann var í þann veginn að standa upp, er þjónn kom
allt í einu og nam staðar milli borðanna — og skyggði á
hana. Þar stéð hann um stund. Hann beið þess, að þjónn-
inn færi, en þegar hann var farinn var hún horfin.
Honum fannst allt í einu, að hann væri ákaflega ein-
xnana. Hann kvaddi til þjón sinn, kvittaði fyrir það, sem
hann hafði neytt, gekk fram i forsalinn, liirti yfirlxöfn
sina og gekk að lyftudyrunum.
Þegar hann fór þaðan hafði ljós logað á lampa i loftinu,
en nú var búið að slökkva á honum, en hinsvegar logaði á
standlampa, sem stóð við hægindastól. Rúmábreiðan lxafði
verið dregin aftur til hálfs, til þæginda fyrir liann, er liann
færi að hátta, en svefnföt hans og innisloppur og inniskór
nærtækt. — Hann var i þann veginn að fara að afklæða
sig, er mynd stxílkunnar fögru sveif fyrir lxugskotsaugu
hans. Honum fannst hún hoi'fa á sig, eins og liún óskaði
þess, að hann kæmi til liennar og ávaipaði liana. Honum
sveið, er hann hugsaði til þess, að það eitt, að enginn hafði
verið til að kynna þau, skyldi hafa hindrað kynni þeirra,
og allt í einu fannst honum óbærilegt til þess að hugsa að
lialda kyrru fvrir í herberginu, svo vinalegt og hlýlegt sem
6*