Veiðimaðurinn - 01.12.1943, Síða 9

Bykkja er djúpur og langur hylur und-
ir bergi norðan megin árinnar. Gefur
hann oft væna laxa. En Neðri-Rauða-
bergshylur ber þó af þeim öllum eins
og gull af eir.
Þessi hylur er allt í senn einhver
fallegasti, fjölbreyttasti og fengsælasti
hylurinn í Þverá. Hann er svo fallegur,
að það mun leitun að öðrum fallegri
veiðistað í ekki stærri á en Þverá er
— ég held satt að segja að fullyrða
megi að hann sé ekki til.
Bergið sunnan hylsins varpar oft á
tíðum rauðleitum bjarma á vatnsflöt-
inn, en grænblá skuggsjá gjárinnar í
miðjum hylnum ofanvert, myndar
skemtilega litaandstæðu við rauðaberg-
ið og silfurhvítan úðafoss, sem fram úr
því fellur eins og mjór silkiþráður til-
sýndar.
Hylurinn er breiður og djúpur, og
kasta þarf bæði langt og nákvæmt og
laxinn hefur nóg svigrúm til að ,hlaupa‘
á eftir agninu.
í þessum hyl á maðkurinn engan rétt
á sér. Flugan á hér óðul, drottning í
dýrðlegu ríki lónbúans.
Hér opnast Gilsbakkaeyrarnar sjón-
um manns og í fjarska hæðar- og hlíð-
ardrögin ofan við Víghól.
Allt í einu heyrir þú háreysti mikla.
Það er stóðið, sem bregður á leik í
fjarska. Brúnn sperrir eyrun rétt and-
artak. Það er aðeins snögvast. Svo læt-
ur hann hausinn drúpa og fitlar með
flipanum við iðjagrænt gras á hárri
þúfu. Hann lygnir augunum en fyrir
hugskotssjónum hans svífa myndir
löngu liðins tíma þegar hann var tvæ-
vetur og fallegasti folinn í stóðinu á
,,Eyrunum“. Þegar hann fann á sig
veður geystist hann um grundirnar,
jós og frat og hrein við. —
En nú er Brúnn hrifinn brott frá
draumum sínum og ennþá höldum við
niður að ánni. Við ríðum yfir hana
rétt neðan við hylinn og næst komum
við að Kodda, fallégum hyl, sem gefst
misjafnlega frá ári til árs. Þá eru Sels-
strengir, beint niður af Gilsbakkasel-
inu, sem er 1 hlíðinni norðanvert ár-
innar, efst á Eyrunum.
í bugðunni undir bakkanum, þar
sem áin rennur lengst til suðurs á Eyr-
unum eru Svörtu steinar. Auðþekktur
staður af umhverfinu. Rétt neðan við
Svörtusteina var einu sinni veiðistað-
ur, sem hét „Stóri laxinn“. Hafði þar
veiðst mjög vænn lax. En þessi staður
er ekki lengur til. Áin hefur með
breytingum á rennsli sínu, gert hann
að engu. Næstur er Péturspollur, þá
Svarta kindur, rétt ofan við Sigurðar-
hyl, sem mun vera einna mestur hylja
á Eyrunum. Gefur hann oft góða veiði.
Neðar taka við Olivia og Svanahylur,
en þar veiddi Ingimar Ingimarsson
(Brynjólfssonar stórkaupm.) 34 punda
lax sumarið 1942. Þá er Ebbys-run,
Möggustrengur og Ingimarsstrengur
auk ótal annarra smærri veiðistaða á
Eyrum, sem ógerningur væri að til-
greinar alla.
Möggustrengur er mestur, beztur og
fallegastur veiðistaða á Eyrunum, enda
einhver langbezti veiðistaður árinnar.
Straumfallið er fallegt og mjög ákjós-
anlegt fyrir flugu, enda fer hún þar
prýðilega. Ef þú átt kost á að veiða
í Möggustreng, ættirðu aldrei að nota
þar annað en flugu.
Á Eyrunum rennur áin víða í kvísl-
um og eru því veiðistaðirnir einkum
þar, sem allt vatn árinnar fer saman.
Hér er „vítt til veggja“ á alla vegu
en landslag ekki bratt, heldur „aðeins
mismunandi flatt“.
Við Ingimarsstreng, öðru nafni
7
L