Veiðimaðurinn - 01.12.1950, Qupperneq 25

Ég hneigði mig líka og sagði að svo
væri.
Hann rétti mér þá höndina og sagði:
„Við getum komizt að þrír hérna í
ánni. Sonur minn er hér líka, og mig
langar til að kynna ykkur.“
Vegna þess óhamingju-ástands, sem
nú ríkir í Noregi* má ég ekki geta
nafns hans, en hann gegndi ábyrðarmik-
illi stöðu í norsku þjóðlífi. Og hann og
hinn hávaxni sonur hans voru þar að
auki einhverjir beztu veiðimenn, sem
mér hefur enn auðnazt að hitta. Þeir
kunnu þessi löngu, svifmjúku köst, sem
maður sér í Noregi, og það er ekki ann-
að hægt að sjá en að þeir geti haldið á
takmarkalausri lengd af línu og þeytt
henni síðan yfir breiðustu ár. Ég hafði
aldrei séð þetta fyrr og æfði mig á því
í marga daga.
Daginn áður en ég kom höfðu þeir
veitt tíu fiska, þar af þrjá yfir 8 pund.
Um nóttina hafði ringt mikið til fjall-
anna, svo áin var eins og freyðandi foss
um morguninn.
Ég veiddi með þeim í nokkra daga og
fékk m. a. einn, sem var 4i/ pund, og
það var líka það mesta, sem ég mátti
leggja á litlu Duplex-stöngina mína. Við
drukkum skilnaðarskálina í norsku
* Bókin er ritnð á styrjaldarárunum síðustu.
Þýð.
Ákavíti og sungum norskar drykkjuvís-
ur, en annars eyddum við oftast kvöld-
unum umhverfis bálið af grenikubbun-
um á arninum og spjölluðum saman um
sigra og ósigra dagsins. Gamli maðurinn
veiddi nokkuð af tímanum í bát, sem
dreginn var af tveimur mönnum ská-
hallt upp strauminn með löngum köðl-
um.
Svo kvaddi ég þá og lagði af stað í
hina löngu og erfiðu ökuferð mína til
Þýzkalands.
Það er sorglegur eftirmáli við sögu
þessa. Tíu dögum eftir að styrjöldin
braust út, átti ég leið um Noreg og tók
á mig allmikinn krók, til þess að hitta
gamla Norðmanninn. Þá lá mjög illa á
honum. Hann sýndi mér hálf-nauðug-
ur nokkrar myndir úr veiðiferðum, sem
hann hafði farið um sumarið. Ein var af
þeim feðgum með 5 sjóbirtinga, sem
allir voru yfir tíu pund hver. Hann
lagði myndirnar frá sér, eins og hann
blygðaðist sín fyrir þær, og sagði:
„Ég veiði ekki meira fyrr en þessu
stríði er lokið. Ég hef misst alla löngun
til þessháttar hluta. — Meðan heimur-
inn er fullur þjáningum og eymd.“
(Þýtt eftir dönsku þýðingunni á bók Negley
Farson: „Going Fishing", sem á dönsku heitir: Paa
Fisketur i fire Verdensdele).
Véla- og Raftækjaverzlunin,
Tryggvagötu 23.
Veiðimaðurinn
23