Harmonikublaðið - 15.12.2020, Blaðsíða 13
Svenni og systurnar taka lagið. Yngsta systirin Anna Lísa var fjarverandi
Svenni og Kristín rneó börnin
fljótlega fannst mér að ég ætti erindi upp á
svið. Eg byrjaði svo að leika fyrir dansi þegar
ég var 16 ára. Eg tók það strax upp hjá mér
að smakka aldrei vín þegar ég átti að leika fyrir
dansi. Maður var búinn að sjá of marga
harmonikuleikara full djarftæka til vínsins og
það vildi ég varast. Þá voru böll á Nesodda í
Miðdölum, Röðli í Skarðshreppi, Tjarnarlundi
í Saurbæ, félagsheimilinum á Staðarfelli og
Búðardal. Oft lékum við Halldór Þórðarson
saman á þorrablótum og alls kyns
skemmtunum. Stundum kom fyrir að maður
hafði bara trommara með sér. Þá þurfti að
nota bassann mikið og það hefi ég alltaf gert
síðan.
Var mikið um dansleiki fyrir vestan?
A sumrin voru dansleikir um allar helgar, sem
skiptust á milli samkomuhúsanna í sýslunni.
Það var alltaf mikið fjör á þessum böllum.
Þarna mættu kaupakonur og kaupamenn auk
bænda og búaliðs og skemmtu sér. Þá voru
einnig algengar bændahátíðir á haustin efdr
að slætti lauk og var þá oft fjör. Á vetrum tóku
við ungmennafélagsskemmtanir. Eitt sinn fékk
ég mjög metnaðarfulla áskorun, þegar ég var
fenginn til að leika á sláturhúsballinu á Bjargi
í Búðardal 1961. Þá fékk ég með mér Ólöfu
systur til að leika á gítar og syngja. Svavar
Gestsson náfrændi, síðar ráðherra, lék á
trommurnar. Þetta var stórt skref í átt að
heimsfrægðinni.
Voru margir harmonikuleikarar í Dölunum
á þínum sokkabandsárum?
Já, Dalirnir bjuggu nokkuð vel hvað þetta
varðaði. Fyrstan má nefna Jóhannes
hreppstjóra á Hnúki, Ingu á Skarði, Björn
Guðmundsson á Reynikeldu, Halldór
Þórðarson á Breiðabólsstað, Lárus Jensen í
Lambanesi, Þórleif Finnsson einnig úr
Saurbænum. Á þeim slóðum var líka Birgir
Kristjánsson frá Litla Múla að ógleymdum
Erlingi Magnússyni frá Bæ í Reykhólasveit.
Þá var í Miðdölum Steinar á Hamraendum.
Af seinni tíma mönnum má nefna Jón
Benediktsson í Sælingsdalstungu og Sigvalda
Fjeldsted í Búðardal.
Ballið á Nesodda
Manstu eftir einhverju sögulegu við
dansleiki á æskustöðvunum?
Mér er minnisstætt, þegar ég lék á dansleik á
Nesodda í Miðdölum, en þar var mjög vinsæll
dansstaður. Jafnvel Borgfirðingar komu „yfir
Brekku“ til að skemmta sér. Þar var oft vel
drukkið og mikið fjör. I þetta skipti hafði ég
einnig tekið að mér að mála utanhúss fyrir
Aðalstein í Brautarholti, en þar var á þessu
tíma verslun og greiðasala fyrir ferðamenn.
Þetta tók um vikutíma. Var ég við þann starfa
allan daginn. Eg hafði auk þess tekið að mér
að leika fyrir dansi á Nesodda. Þegar kvöldaði
gerði ég mig kláran á ballið sem byrjaði
klukkan níu og varð strax mikið fjör. Ekki
man ég hvort einhver tími var ákveðinn til að
ljúka ballinu, en það er skemmst frá því að
segja að því lauk ekki fyrr en klukkan fimm
um morguninn. Var ég þá orðinn dauðlúinn
og sannarlega hvíldarþurfi. Þá átti ég eftir að
koma mér heim, en nær 80 kílómetrar eru frá
Nesodda að Sveinsstöðum. Til ferðarinnar
hafði ég fengið jeppann á Sveinsstöðum. Eg
var einn á ferð. Þegar ég var kominn í
Hvammssveitina sofnaði ég undir stýri. Eg var
kominn út í kant á veginum þegar ég hrökk
upp við það að einhver lagði hönd á öxlina á
mér og sagði: „Hvað ertu að gera Sveinn?“
Ekki veit ég hver var þarna að verki, en ég
hrökk upp af værum blundi og heim komst
ég klakklaust.
Á góSri stund íÁrnesi LjósmyndtSiggi HarSar
Svenni Utur sig ekki vanta ígott samspil Ljósmynd-.Siggi HarSar
13