Stúdentablað Siglufjarðar - 01.12.1942, Blaðsíða 12

10
STÚDENTABLAÐ
Kappróðurinn milli háskól-
anna t Oxford og Cambridge
1931.
Enskir háskólar eru kunnir um
allan heim fyrir hið fjölbreytta
íþróttalíf, sem þar er stundað, og
ekki hvað sízt á þetta við um hina
fornfrægu háskóla í Oxford og
Cambridge, sem verið hafa óska-
börn brezku þjóðarinnar um alda-
raðir.
Þótt flestar íþróttir séu þarna
stundaðar, þá á þó róðraríþróttin
langmestum vinsældum að fagna,
enda eru skilyrði til róðraræfinga
ágæt í báðum þessum borgum, þar
sem straumlygnar ár renna gegn-
um borgirnar og umhverfi allt svo
fagurt og aðlaðandi, sem frekast
verður á kosið.
Hér er því miður ekki hægt,
rúmsins vegna, að skýra rækilega
frá hinum skemmtilegu róðraræf-
ingum og kappróðrum stúdent-
anna í Oxford og Cmbridge, þó að
það væri fróðlegt, ekki sízt í stú-
dentablaði, en hinsvegar mun
reynt að segja lítillega frá hinum
árlega kappróðri, er fer fram milli
háskólanna, en hann þykir hinn
mesti viðburður, ekki aðeins í há-
skólalífinu, heldur einnig í íþrótta-
lífi landsins. Árið 1931 horfði ég á
þennan kappróður og styðst því
eigendur til þess að ráða til sín
sem mest af negrum.
Eg ætla nú að slá botn í þetta
stutta erindi, og hefur það verið
ritað meir sem góðlátlegt rabb, en
sem fræðileg ritsmíð.
Eg vona nú samt, að þið sem
þetta lesið, þykist, að lestrinum
loknum, nokkru fróðari um einn af
þeim mörgu leyndardómum, sem
læknavísindin eiga við að glíma.
Ó. Þ. Þ.
í lýsingu minni við endurminning-
ar mínar um hann sérstaklega,
enda mun lítill munur á þeim frá
ári til árs.
Kappróðurinn fer fram á ánni
Thames í útjaðri Lundúnaborgar.
Vegalengdin, sem róin er eru 4 l/z
ensk míla, frá svokallaðri Putney
Bridge til Mortlake og rennur áin
þar í allstórum boga.
Þessir kappróðrar milli háskól-
anna eiga sér langa og merkilega
sögu. Svo er talið að fyrsti róður-
inn hafi farið fram 1829, en fyrstu
árin voru þeir ekki haldnir reglu-
lega og fór það eftir ýmsum at-
vikum. En árið 1856 og upp frá
því, hefur þessi róðrarkeppni farið
fram árlega, að undanteknum
stríðsárunum 1914—1918. Af
hálfu háskólanna er mjög til róðr-
anna vandað. Enginn kemst í úr-
valsliðið, nema hann sé þaulvanur
ræðari og hafi skarað fram úr í
innbyrðiskeppni háskólanna. Á
hvorum báti eru 9 menn, átta róa,
en einn stýrir. Þykir mikils um
vert, að sá, sem áralaginu stjórn-
ar, sé bæði snarpur, þolgóður og
laginn ræðari, en stýrimenn skulu
vera sem léttastir. Bátarnir eru
úr maghoni: langir og rennilegir
og hin mestu dvergasmíð og sitja
ræðararnir hver fram af öðrum.
Ekki þarf að taka það fram, að
mikill heiður þykir það meðal
stúdentanna, að mega keppa fyrir
hönd háskóla síns og eimir lengi
eftir af þeim heiðri, þegar út í
lífið er komið, sagt er að það hafi
dregið mörgum drjúgt, ef þeir
hafa síðar viljað komast á þing
eða vinna hylli fjöldans á annan
hátt.
Þegar úrvalsliðið hefur verið
valið byrjar það að æfa sig af
kappi og stúdentarnir leggja allt
nám á hilluna. Standa æfingar
þessar yfir 1—2 mánuði eða leng-
ur. Eru æfingarnar strangar og
gætt hinnar fullkomnustu reglu-
semi og hófsemi í hvívetna, og er
ekkert til sparað, að úrvalsliðið
verði sem bezt undirbúið, því mik-
ill heiður þykir það fyrir háskóla
þann, sem keppnina vinnur, en þar
hefur leikið á ýmsu á liðnum
árum.
Loks kemur svo hinn mikli dag-
ur. Stúdentarnir streyma til Lond-
on úr öllum áttum.
Árið 1931 var kappróðurinn
háður 21. marz, á laugardegi.
Skyldi hann hefjast kl. 2l/2 um
daginn, en þá var háflæði í
Thames, en þar gætir mikils mun-
ar flóðs og fjöru. Veður var mjög
hagstætt, að vísu nokkur vindur
fyrri hluta dags, en er leið að
nóni var veður svo stillt, að á
betra varð ekki kosið.
Snemma morguns tók fólk að
streyma niður að ánni, til þess að
tryggja sér þar stað á árbökkun-
um, sem vel sæist til bátanna. Óx
mannfjöldi þessi jafnt og þétt og
ekki leið á löngu áður en bakkar
Thames voru alþaktir fólki, þá
leið, sem róa átti.
Flestir báru annað hvort ljós-
blá eða dökkblá merki, sem fór
eftir því hvorum háskólanna þeir
óskuðu sigurs (iitur Oxford dökk-
blár, en litur Carnbridge ljósblár).
Mannfjöldinn beið þess með ó-
þreyju, að kappróðurinn skyldi
hef jast, margir höfðu með sér mat
og hressingu og fjöldi trúðleikara
og loddara fylgdi mannfjöldanum
og sýndu listir sínar. Margir höfðu
beðið þarna 4—5 klst., þegar róð-
urinn loks byrjaði.
Áður en bátarnir lögðu af stað
vörpuðu þeir hlutkesti um ána,
hvoru megin róa skyldi og kom
upp hlutur Oxford manna og völdu
þeir ána þeim megin er veit að
Middlesex. Þykir sá jafnan standa