Foreldrablaðið - 15.12.1942, Page 11
FORELDRABLAÐIÐ
11
leikar, eins og Grikkirnir nefndu það.
.Aftur á móti er það, sem nútíminn skír-
ir fimleika, kerfisbundinn flokkur æf-
inga, er miðast við það, að hópur manna
geti æft og iðkað í einu. Um íþróttirnar
verður einna helzt sagt, að þær séu fyr-
ir einstaklingana. En fimleikarnir mið-
ast sérstaklega við fjöldann og eru sam-
eign hans.
Þar sem margir geta stundað fimleik-
ana í einu, eru þeir sérstaklega heppi-
legir fyrir skóla og'félög. — Þeir hafa
líka orðið vinsælir meðal almennings.
Og allir, sem þá stunda, skilja, hvaða
hollustu þeir hafa í för með sér fyrir
líkama og sál. Það er ekki hið einasta,
að vöðvastyrkurinn aukist, heldur líka
mannkostir yfirleitt.
Það, sem keppt er að með fimleikum
er að veita líkamanum alhliða þjálfun,
vinna á móti ljótum vanastellingum,
skapa fagran vöxt og hreyfingar. Svo
má ekki gleyma hinu, sem beint og ó-
beint vinnst við fimleikaiðkun, og það'
er ræktun skapgerðarinnar og hugar-
farsins. Það er þaulreynt, að vilji, ein-
beitni og háttprýði eykst við ástundun
líkamsæfinga. — Engin ímyndun eru
þau áhrif, sem íþróttir og fimleikar hafa
á vöxt og þroska manna. Og um þau
efni eru til margar niðurstöður, sem
vert væri að gefa gaum.
Frægur læknir, dr. Alf Lorentz Ör-
beck, hefur ritað eftirfarandi atriði um
-áhrif fimleika á vöxtinn:
1. Hæðin eykst. Það er þó ekki
vegna þess að menn vaxi (þ. e. a.
s. fullvaxið fólk), heldur af því,
að þeir ganga beinni og bera sig
betur. Hækkunin getur numið
2—3 cm.
2. Þyngdin breytist misjafnlega.
Magurt fólk þyngist oftast, því að
vöðvar stækka og þroskast. Feitir
menn renna aftur á móti.
3. Gildleiki um mjaðmir og kvið
verður minni vegna þess að fit-
an undir húðinni eyðist. Sama ma
segja um brjóstvíddina.
4: Vöðvakraftur eykst yfirleitt.
Mörg og margvísleg fimleikakerfi eru
notuð. En það, sem aðallega er lagt til
grundvallar fimleikakennslu á Norður-
löndum og reyndar víðar, er hið svo-
nefnda Lingskerfi. Það er kennt við
Svíann Hjalmar Ling, sem er höfundur
þess. —- í kerfinu er æfingunum skipað
niður eftir áhrifum þeirra á starfsemi
líffæranna. Kerfið er mjög vinsælt og
víða notað um hinn menntaða heim. —
Samkvæmt þessu kerfi telur J. Lind-
hard, danskur fimleika- og lífeðlisfræð-
ingur, eðlilegast að skipta æfingunum í
fjóra aðalflokka á eftirfarandi hátt:
I. Æfingar er móta aga og brýna eft-
irtektina, stefna að uppeldi í
venjulegri merkingu þess orðs:
1. Fylkingar.
2. Háttprýðiæfingar.
3. Gangur og gangæfingar.
II. Æfingar er aðallega hafa það
hlutverk að þjálfa kerfisbundið
liði og vöðva.
1. Mótandi æfingar.
A. Upphafsstöður.
2. Æfingar. "
a. Höfuð- og hálsæfingar.
b. Bolæfingar.
c. Armæfingar.
d. Fótaæfingar.