Jólaklukkur - 01.12.1943, Side 5

JÓLAKLUKKUR
3
in í mannfagnað. Að jólunum liðnum snúa
menn til síns fyrra lífs jafnvel þreyttari og
snauðari en áður. Kærleikurinn hafði kall-
að, en þeir komu ekki. Barnshönd Guðs-
sonar hafði seilzt eftir þeim, en þeir sneru
sér frá. Englar Guðs höfðu bent og sagt:
Yður er í dag frelsari fæddur, en þeir
vildu ekki frelsast láta. Og mennirnir
hverfa aftur út í rúmhelgina með hungr-
aða, þyrsta, kalda og örsnauða sál.
Vinur! Lát ekki jólin verða þannig í ár.
Þessi jól eru gefin þér, syndugur maður,
til þess að synd þín verði sigruð og líf þitt
verði nýtt. Þetta augnablik er gefið þér
til þess að eilífðin verði þér líf, en
ekki dauði. Hversu dýrmætt er þetta
augnablik, þegar þú hefir staðnæmzt
við jötu Guðssonar! Kastaðu því
ekki á glæ. Slepptu því ekki. Gleymdu því
ekki. Þér er frelsari fæddur. Hann er fá-
tækur þín vegna. Hann varð barn þín
vegna. Hann var krossfestur þín vegna.
Jólaljósin umhverfis þig ná ekki
að lýsa myrkrið, sem er hið innra
með þér, myrkur freistninnar, fallsins,
syndarinnar, óttans. En það megnar hann.
Sá, sem fylgir mér, mun ekki ganga í
myrkrinu, heldur hafa ljós lífsins. Svo segir
hann. Og mikill fjöldi votta, bæði í fortíð
og nútíð, ber því vitni, að þetta er sann-
leikur.
„Öllum þeim, sem tóku við honum, gaf
hann rétt til þess að verða Guðs börn“.
Þetta var reynsla Jóhannesar. Þeir eru
margir, sem fagna á þessari hátið djúp-
stæðum, sterkum, öruggum innra fögnuði,
vegna þess að þeir hafa reynt hið sama:
Hann fæddi þá að nýju. Hann hreif þá
undan valdi myrkursins. Hann gaf þeim
dýrðarfrelsi Guðs barna. Þú ert kallaður
til þeirrar reynslu á þessum jólum. Þigg
gjöf þeirrar reynslu. Vertu sjálfur vottur
þeirrar dýrustu vitundar, sem manns-
hjartað getur öðlazt: Að vera Guðs barn,
Guðs barn í lífi og dauða.
Viltu máske spyrja þess, hvernig menn
öðlast slíka reynslu? Viltu máske spyrja
þess, hvernig það atvikast, er menn öðl-
ast lífið í Kristi?
Ég vildi geta svarað þeirri spurningu á
þann hátt, að það yrði þér til hjálpar. Án
efa skilur þú, að það er ekki auðvelt. Sálar-
lífið á sína leyndardóma. Dýpsta reynsla
þín, á hvaða sviði sem er, er aldrei auðveld
frásagnar. Því skal þig ekki undra, þótt
örðugt sé að lýsa því, þegar mannssál
mætir lausnara sínum og verður fyrir þeim
áhrifum, sem ekkert annað jafnast á við.
En á grundvelli reynslunnnar og Guðs orðs
vil ég segja þetta:
Þú verður að mæta Kristi. Þið verðið að
standa augliti til auglitis hvor við annan.
Að mæta Kristi er ekki það sama og að
heyra orð hans eða orðið um hann. Vissu-
lega ríður þér á að heyra orð hans. Vissu-
lega þarftu að vita, hvað Kristur segir,
hvers hann krefst og hvað hann heitir að
gefa. Vissulega þarf orð hans að dæma
synd þína og opna augu þín fyrir líkn
hans. En þú þarfnast meira. Þú þarfnast
persónulegra samfunda við hann. Hvern-
ig? Þú hefur horft á hann sem heilagt
barn og minnzt þess með sársauka,
hvernig þú hefir farið með barnssakleysi
þitt. Þú hefur horft á lífsferil hans og
hugsað með kvöl um lífsferil þinn. Þú
hefur horft á krossfestingu hans og séð
sjálfan þig í hópi þeirra, sem þjáðu og
smáðu hann. Þú hefur skynjað dýrð hans
í hásæti heilagleikans og séð líf þitt og
dauðastund í myrkri. Þú hefur kropið við
jötuna eins og hirðarnir, grátið við fætur
hans eins og bersynduga konan, hrópað
til hans eins og ræninginn á krossinum.
Þú hefur ekki gefizt upp. Þú hefur leitað.
Þú hefur lesið Guðs orð. Þú hefur beðið.