Hljóðabunga - 01.03.1975, Qupperneq 59

honum. Hvað hafði gerst? Það er augljóst. í
millitíðinni hafði gullkálfinum verið smeygt inn
á völl íslenskra þjóðmála í líki Marshallhjálpar
og margir teknir að þreyta dansinn umhverfis
hann, búnir að gleyma þeim sannleik að sá sem
þiggur mikið hann mun tapa miklu. Síðan
rekur hver atburðurinn annan. íslendingar gengu
í NATO 1949 með þeim fyrirvara, að þeir vildu
ekki hafa her á friðartímum og tveimur árum
síðar gekk bandarískur her á land á þeirri fárán-
legu forsendu að kínverjar hefðu ráðist inn í
Kóreu. Margt kynlegt gerðist í íslensku þjóðlífi
á tímum hinna miklu sinnaskipta og ekki ólík-
legt að ýmislegt megi finna um það í leyndar-
skjalasafni CIA vestur í Bandaríkjunum. Þegar
bandaríkjamönnum var neitað um varanlegar
herstöðvar 1946 hefur auk peningagjafa allt
áróðurs- og njósnakerfi þeirra verið sett í gang
til að skapa hugarfarsbreytingu á íslandi og þeir
uppskáru eins og sáð var til.
IX.
Áróðri bandaríkiamanna á íslandi hefur verið
stýrt frá sendiráðinu og Upplýsingastofnun
Bandaríkjanna, sem nú heitir bví fína nafni
Menningarstofnun. Hann er m.a. fólginn í óbein-
um mútum svo sem boðsferðum og veisluhöldum
á Keflavíkurvelli, gjöfum, eins og sjónvörpum á
sjúkrahús, kynnisferðum hálfvolgra fyrirmanna
til Bandaríkjanna o.s.frv. Auk þess eru starf-
rækt hér útvarp og sjónvarp á vegum
hersins í trássa við íslensk lög. Eru þá óupptalin
margs konar innlend félög með útlendum nöfn-
um, sem stofnuð eru að amerískri fyrirmynd, og
eiga að treysta amerískar hugmyndir í sessi
(Rotary, Junior Chamber o.s.frv.). Kalda stríðið
og sefasýki þess átti samt drýgstan þátt í að
brevta hinu gamla hugarfari íslendinga.
Öflugasta leiðin til að ná tangarhaldi á mönn-
um er sú að kaupa sálir þeirra með peningum.
í því skyni hafa innlendir verktakar verið látnir
taka að sér milljarðafyrirtæki í tengslum við
framkvæmdir hersins svo að þeim verði mikið
í mun að herinn fari ekki. Þess skal getið að í
krafti fjármagnsins verða þessir menn oft vold-
ugir í íslensku athafna- og stjórnmálalífi. Núver-
andi forsætisráðherra var einu sinni fram-
kvæmdastjóri slíks fyrirtækis og núverandi
utanríkisráðherra var skrifstofustióri Sölunefnd-
ar varnarliðseigna. Ekki er hér minnst á smærri
Minnismerki ameríska heimsveldisins á ísafirði.
spámenn, sem hafa byggt afkomu sína á hernum,
en þeir eru margir.
Njósnir bandaríkjamanna á íslandi eru engum
vafa undirorpnar. Til skamms tíma hefur t.d.
þurft vegabréfsáritun til að komast til Banda-
ríkjanna. Róttækum mönnum var jafnan synjað
um slíka áritun. Það þýðir að bandaríska sendi-
ráðið hefur nákvæma spjaldskrá um stjórnmála-
skoðanir íslendinga. Náið hefur verið fylgst með
„hættulegum” mönnum. Eitt sinn var t.d. einn
af þingmönnum Sósíalistaflokksins staddur á
Keflavíkurvelli á leið til útlanda. Hann kannaðist
við íslenska stúlku, sem hann sá þar á vellinum
og vann í mötuneyti hersins. Þingmaðurinn gekk
að henni og heilsaði með handabandi. Næsta dag
var stúlkunni sagt upp starfi. Oft kom fyrir að
íslendingum sem unnu á Vellinum, var sagt upp
skýringar- og fyrirvaralaust. Þá hafa njósnar-
menn komist að einhverju í fortíð mannsins eða
tengslum hans við „hættulega” menn án þess
að hann hefði hugmynd um slík tengsl sjálfur.
Af slíkum sögum er ógrynni til.
Fátt hefur kvisast út um starfsemi CIA hér
á landi. Þó er öruggt að leyniþjónustan hefur
látið að sér kveða. Fyrir mörgum árum var
gefin út bók á Vesturlöndum, sem uppljóstraði
nöfnum fjölmargra starfsmanna CIA. Kom í
Ijós að tveir menn, sem nefndir voru í bókinni,
HLJÓÐABUNGA
59