Blysið : skólablað Gagnfræðaskóla Austurbæjar - 01.12.1959, Blaðsíða 16

- 16 -
SKÓLINN EFTIR 40 Á R
HVAÐ skyldi ég svo hugsa eftir 40 ár,
þegar strákurinn minn er kominn á gagn-
fræðaskólaaldurinn og konan hefur suðað
og fjasað daglangt og milli dura á nótt-
inni um, hvort eg ætli ekki að láta verða
af því að sækja um skólavist fyrir dreng-
inn okkar, eða hvort hann eigi að verða
menntunarlaus flækingur, það sem eftir
er ævinnar ?
Ég býst við, að mér vefjist tunga um
tönn og það af tveimur eða fleiri ástæð-
um.
í fyrsta lagi vegna þess, að ég er
buinn að vitna svo oft til gamla skólans
míns, þegar ég er að skamma strákinn
og segja honum, hvers hafi verið kraf-
izt af mér og hvað ég hafi orðið að gera
á þeim árum, þegar ég var í skóla.
Það væri slæmt að verða minni maður í
hans augum, ef hann kæmist að raun
um, að ég hefði ekki alltaf sagt satt.
í öðru lagi býst ég við, að ég myndi
hugsa á þá leið, að þeir, sem reyndu
að troða í mig og félaga mína, séu
komnir undir græna torfu og sumir af
jafnöldrum mínum í skólanum séu nú
teknir við af þeim og í versta tilfelli
séu þar kennarar, sem ekki þekki neitt
til gömlu, góðu dagana í G. A.
Segjum nú svo, að ég hafi látið undan
kveinstöfum konunnar og hringt í skóla-
stjórann og beðið um pláss fyrir strák-
inn. Myndi hann þá svara með sama
góða bassanum hans Sveinbjarnar og
segja: "Já, ég get tekið við þessum
nemanda, ef hann reynist ekki verr en
faðir hans." ?
En líklega fæ ég allt annað svar og
sá skólastjóri myndi segja :
"Vitið þér nokkuð hvers er krafizt í
þessum skóla? Hingað þýðir ekki að
senda neinn skussa. Þú skalt bara at-
huga það - kann hann t. d. að rokka, að
dansa cha-cha? Tyggur hann fallega
tyggigúmí? Getur hann talað fyrir kenn-
arana í tímum eða þambað fimm flöskur
af kók án þess að anda? - Sko - hingað
þýðir ekki að senda neina skussa."
Ég færi líklega að hugsa eftir svona
lestur: Þeir eru búnir að búa til nýjar
skólareglur, en það er bezt að sjá, hvað
setur.
"Hann getur staðið sig í öllu þessu, "
svara ég í símann og spyr: "Er Vignir
farinn að kenna rokk í leikfimi? "
"Vignir, hver er nú það - já - sá,
sem var hér í gamla daga og sneri
þeim við með augunum, ef þeir gátu
ekki tekið þetta stórhættulega heljar-
stökk í fyrstu tilraun - nei - en Kalli
gamli er stundum að segja þeim til í
fótbolta. Það er samt dálítið hættulegt.
Strákarnir þora ekki' annað en hlaupa
hjá honum. Hann gæti bara sprengt í
þeim lungun. "
"Ekki sprakk ég nú, " segi ég, "en
kennið þið ekki eitthvað gagnlegt, t. d.
ensku? "
"Ensku, ég er nú hræddur um það.
Við tölum ensku hver við annan í tím-
um og þýðum allt, sem stendur utan á
sælgætispökkunum og tóbakshylkjum.
Prófið er fólgið í því að þýða það, sem
Andrés önd segir í bíómyndum. "
"Gerir Árni sig ánægðan með það?"
mundi ég spyrja.
"Árni Guðna, hann kenndi mér á fyrri
hluta aldarinnar, en maður þurfti þá að
lesa undir tímana, maður komst ekki
einu sinni á bíó stundum vegna ólesinn-
ar ensku. Nú sendum við þau í bíó til
að læra ensku, - svolítið annað - ha? "
"En segið mér, eru hinir enskukenn-
ararnir ekki ennþá þarna? "
"Adolf, sem var hér yfirkenriari,
sagðist ekki kunna enskuna nú til dags
og hætti, Egill Stardal fékk sé þotu-
jeppa og settist að á einhverjum sögu-
stað, ég man ekkert, hvað gerðist þar,
en staðurinn heitir Bessastaðir. "
"Jæja - margt hefur breytzt - en eitt-
hvað læra þeir að reikna hjá ykkur, "
væri ég vís til að spyrja.
"Reikna - mikið reiknað - nú er
reiknuð hver mínúta, sem fer í kennslu
til að draga sem mest úr kostnaðinum
við hana."
"Gera þeir Sigurður Haukur og Þórð-
ur það?" mun ég spyrja.
"Karlagreyin - nei - það geri ég, en
Þórður skrifar a og b og stundum c og
x á töfluna og það er notað sem for-