Þingtíðindi Alþýðuflokksins - 16.11.1984, Qupperneq 13

líka forsenda efnahagslegs stöðugleika og sátta í þjóðfélag-
inu.
Atvinnu- og efnahagslif okkar stendur nú valtari fótum en
um langt árabil. Þjóðin er sokkin dýpra í fen erlendra skuida
en nokkru sinni fyrr. Bankarnir hafa auglýst að þeir veiti nán-
ast engin frekari lán. Raunvextir eru þeir hæstu eða a.m.k.
meðal hinna hæstu í heimi. Gagnvart almenningi eru þetta
okurvextir og þetta eru drápsklyfjar á ungu fólki, sem er að
koma sér þaki yfir höfuðið. Grundvallaratvinnurekstur rís
ekki undir þessum ofurvöxtum. Einungis þeir sem geta velt af
sér vaxtakostnaðinum yfir á aðra þola vextina og kvarta ekki.
Það borga aðrir vextina fyrir þá.
Mörgum fyrirtækjum í sjávarútvegi hefur verið lokað og
öðrum liggur við rekstrarstöðvun. Eilífar lánalengingar hafa
orðið til þess að gera fyrirtækin endanlega eignalaus. Sú leið
var þvi engin lausn.
Fjöldi fólks gengur atvinnulaus, þar sem fyrirtæki hafa
stöðvast og við enn stærri hóp blasir óöryggi um atvinnu sína.
Þrátt fyrir þetta hefst ríkisstjórnin lítið að. Alþýðuflokkurinn
krefst úrlausnar og fullrar atvinnu.
Samtryggingakerfi peningaafla og fyrirgreiðslupólitíkusa
hefur fært okkur versnandi lífskjör, veikt atvinnulíf, léleg
laun og hátt verðlag.
Ræturnar liggja í rangri fjárfestingu bæði á vegum hins op-
inbera og einkaaðila. Það eru til peningar til hallarbygginga,
sem engu skila í þjóðarbúið, en ekki til að greiða starfsfólki
sómasamleg laun. Það eru til peningar til þess að kaupa fleiri
fiskiskip en fiskstofnarnir geta borið, en ekki til þess að sjó-
maðurinn hafi sómasamlega afkomu. Það eru til peningar í
musteri yfir mjólkurstöðvar og til þess að greiða niður land-
búnaðarafurð handa útlendingum, en það er ekki til fé í nýj-
ungar í atvinnugreininni.
Valdakerfi íhaldsaflanna sér til þess að peningarnir haldi
áfram að streyma í frekari fjárfestingu í því sem þegar er of
mikið af og ekki skilar auknum þjóðartekjum, heldur ein-
11