Ægir - 01.04.2023, Blaðsíða 17

17
mannaeyjum sem dró hann þangað árið
1997. Og í Eyjum hefur Sigurður búið síð-
an og sjómennskan verið hans vett-
vangur.
„Til að byrja með var ég á Norðfirði á
15-20 tonna bátum, mikið á snurvoð og
línu. Síðan fór ég Beiti árið 1990, fyrsta
skipið með því nafni og var á honum þar
til ég fór í stýrimannaskólann í Eyjum. Á
Beiti vorum við á loðnu, kolmunna, síld
og á botntrolli líka milli uppsjávarver-
tíða. Við vorum með frystingu um borð
og frystum karfa og grálúðu þegar við
vorum á trollinu. Meira að segja vorum
við líka á rækjuveiðum og vorum með
rækjuvinnslu um borð. Það voru öll
verkefni nýtt sem færi gafst á,“ segir
Sigurður en uppsjávarveiðin var í flott-
roll og nót.
Til Eyja í stýrimannsnám
„Þegar ég var ákveðinn í að leggja sjó-
mennskuna fyrir mig þá kom ekki annað
til greina en fara í stýrimannaskólann
en eftir hann fór ég síðan á skip hér í
Eyjum,“ segir Sigurður sem þá fór sem
stýrimaður á frystitogarann Vest-
mannaey VE.
„Á Vestmannaey fórum við gjarnan á
úthafskarfa á Reykjaneshrygg á vorin
og þær veiðar gátu verið heilmikið ævin-
týri en aflabrögðin mjög sveiflukennd.
Það var ekki alltaf mokfiskirí á Reykja-
neshryggnum þó vissulega væri það líka
stundum þannig,“ segir hann.
Eftir veruna á Vestmannaey fór Sig-
urður sem háseti og afleysingastýrimað-
ur til Ísfélags Vestmannaeyja á ísfisktog-
arann Suðurey, sem áður var Þórunn
Sveinsdóttir VE. Reyndar fylgdi áhöfnin
á Þórunni með í kaupunum á meðan ný
Þórunn var í smíðum en þegar hún svo
kom til landsins færðist þessi mannskap-
ur til baka og þá tók Sigurður við stýri-
mannsstöðunni á Suðurey.
„Þegar Sigurður VE kom til Ísfélags-
ins árið 2014 tók Pétur Andersen, sem
var skipstjóri á Suðurey, við sem yfir-
stýrimaður á því skipi og þá tók ég við
skipstjórninni á Suðurey,“ segir Sigurð-
ur en árið 2018 keypti Ísfélagið svo
togarann Ottó N. Þorláksson og færðist
þá Sigurður með áhöfn sína af Suðurey
þangað yfir. Í kjölfarið var Suðurey seld.
Ottó N. Þorláksson VE er talsvert
stærra og öflugra skip en Suðurey var
en skipið er komið til ára sinna, var
smíðað árið 1981 hjá Stálvík í Garðabæ. Í
fyrra lauk talsverðum endurbótum á
skipinu en mikil endurnýjun var á aðal-
vél eftir stóra bilun í henni og í leiðinni
voru sett rafdrifin spil í togarann.
Oft langt stím á miðin á veturna
„Við förum þangað sem við þurfum til að
sækja afla. Það er bara þannig. Stundum
þarf að fara styttra en stundum lengra.
Stundum vestur á Halamið, stundum
austur fyrir land eða hér á miðin suður
af landinu. Það er ekki óalgengt að við
þurfum að stíma í sólarhring á miðin á
veturna en á vorin erum við yfirleitt hér
á heimaslóðum suður af landinu og þá er
styttra að sækja. Túrarnir á veturna eru
gjarnan um vika að lengd en svo spila
veðrin og lægðirnar alltaf sína rullu
líka,“ segir Sigurður um taktinn í troll-
veiðinni á Ottó N. Þorlákssyni.
Sigurður segir að það hafi verið til-
tölulega auðvelt að finna þorskinn síð-
ustu ár og sömuleiðis hefur ýsugengdin
verið góð og ágæt veiði á karfa. „Ufsinn
er hins vegar mjög erfiður við að eiga
síðustu ár og við sjáum mjög lítið af »
 Sigurður Konráðsson, skipstjóri, í brúnni á Ottó N. Þorlákssyni VE. Mynd: Óskar Pétur Friðriksson