Ægir - 01.04.2023, Blaðsíða 30

30
veginn öðruvísi eða hafa gert einhverja
hluti á annan hátt. Mín niðurstaða er að
svo sé ekki og ég held að við séum á einu
máli um að við stígum mjög sáttir upp úr
okkar stólum hér um borð. Það sem mað-
ur kemur til með að sakna mest eru sam-
skiptin við samstarfsfólkið, bæði um borð
og innan fyrirtækisins en ekki síður
samskiptin við aðra skipstjóra í flotan-
um. Það er stór vinahópur sem við höf-
um eignast á öðrum skipum í flotanum
og ég hef upplifað það að hitta menn í
eigin persónu sem ég hef jafnvel verið
búinn að hafa samskipti við í 20-30 ár en
aldrei séð,“ segir Angantýr Arnar og Sig-
tryggur bætir við að þarna sé aftur kom-
ið að þeim mun sem sé á eldri og yngri
skipstjórunum.
„Við erum af þeirri kynslóð að hafa
samskiptin með beinum hætti í gegnum
síma við hina skipstjórana en yngri skip-
stjórarnir talast meira við í gegnum
spjallforrit í símanum. Þetta er alveg
sama þróun á sjónum og í landi, sam-
skiptin eru að verða ópersónulegri en
áður var.“
Aldir upp við að líta
á fisk sem mikil verðmæti
Þeir Sigtryggur og Angantýr Arnar víkja
talinu að hinni miklu breytingu sem orð-
in er á aflameðferð á síðari árum en
Kaldbakur EA er einn af þeim togurum í
flotanum þar sem aflinn er kældur niður
áður en hann fer í lest og þarf því ekki
að moka ís í körin eins og áður var gert.
Allt gert til að auka gæði aflans.
„Báðir komum við úr sjávarplássum
þar sem við ólumst upp við það að fiskur
er söluvara og verðmæti sem þarf að
fara sem allra best með. Fólkið hafði
metnað til þess að fiskurinn væri af eins
miklum gæðum og frekast væri unnt. Ég
held að þetta viðhorf og bakgrunnur
hafi alltaf fylgt okkur í gegnum sjó-
mannsstarfið og þess vegna hefur verið
keppikefli að nýta öll tækifæri og nýja
tækni til að skila sífellt betri afla í land,“
segir Angantýr Arnar .
„Þó vinnubrögðin við að gera að fiski
séu í grunninn alltaf þau sömu þá er
margt í kringum þetta sem hefur breyst
verulega frá því sem áður var. Þar nefni
ég til dæmis að í seinni tíð er þess stöð-
ugt gætt að taka ekki stór hol í einu og
koma fiskinum sem hraðast í gegnum
kælingu og niður í lest. Við lærðum líka
mikið af því að vera á frystitogurunum á
sínum tíma þar sem gæðahugsunin varð
strax mjög mikil,“ segir Sigtryggur.
Og talandi um frystitogarana þá við-
urkenna þeir félagar að á uppgangstíma
frystitogaranna hefðu þeir aldrei trúað
að landvinnslan ætti eftir að ná vopnum
sínum á ný á kostnað útgerðar frysti-
skipa. „Þetta gerðist einfaldlega vegna
tækniframfaranna í kælingu sem gerði
að verkum að hægt var að halda fersk-
leika fisksins í gegnum vinnslu og flutn-
inga á erlenda markaði. Þessa þróun gat
enginn séð fyrir og hún er í reynd beinn
ávöxtur af kvótakerfinu þar sem allt
gengur út á að hámarka verðmæti
aflans og finna leiðir til þess. Svo er það
líka þannig að stýringin sem er notuð í
veiðum og vinnslu í dag er mjög mikil-
væg fyrir markaðina. Við skipstjórarnir
erum kannski ekki alltaf sáttir við þau
fyrirmæli sem við fáum úr landi en
hugsunin er sú að ekki sé verið að koma
með þann afla að landi sem ekki er
markaður fyrir og jafnvel búið að selja
fyrirfram. Þetta er gjörbreyting frá því
áður var en við sem stýrum skipunum
erum einn hluti virðiskeðjunnar og
leggjum auðvitað okkar að mörkum til
að hún virki sem best.“
Kvótakerfið gott en ekki fullkomið
Á löngum tíma hafa þeir Sigtryggur og
Angantýr Arnar upplifað mikla fisk-
gengd og líka ár þar sem verulega þurfti
að hafa fyrir því að fá í skipið. Þeir eru
sammála um að fiskveiðistjórnunarkerf-
ið hafi á margan hátt reynst vel.
„Ég mun hins vegar seint halda því
fram að kvótakefið sé fullkomið en klár-
lega hefur það verið mjög til góðs. Sjáv-
arútvegur á Íslandi væri ekki í þeirri
stöðu sem hann er ef kvótakerfinu hefði
ekki verið komið á. Það er hins vegar
alltof mikil pólitík tengd kerfinu og við
eigum verulega langt í land með að
skapa einhverja breiðari sátt um fyrir-
komulag við stjórn fiskveiðanna,“ segir
Angantýr Arnar en aðspurðir segja þeir
að árin upp úr 1990 hafi verið hvað erf-
iðust hvað veiðar varðar en síðari ár
hafi fiskgengd almennt verið góð.
Þó í land sé komið og Kaldbakur undir
nýja yfirstjórn þá segjast þeir Angantýr
Arnar og Sigtryggur vafalítið koma til
með að heyrast nokkuð reglulega í síma
þó ekki þurfi lengur að skipuleggja veiði-
túra, fara yfir áhafnarmál eða slíkt. Þeir
segjast stíga fullkomlega sáttir frá borði.
„Við fylgjumst auðvitað áfram með
sjávarútveginum og hvernig gengur að
veiða en við treystum eftirmönnum okk-
ar algjörlega fyrir verkefninu hér um
borð. Við komum því ekki til með að
hringja að fyrra bragði um borð eða
neitt slíkt en en verðum alltaf boðnir og
búnir að gefa ráð ef eftir því væri leitað.
Okkar ósk er að skipinu, áhöfn og útgerð
fylgi farsæld um ókomin ár.“
 Angantýr Arnar í skipstjórastólnum á Björgvin árið 2008.  Sigtryggur í brúnni á Margréti EA árið 2000.