Garður - 01.10.1945, Page 50

Oskar Magnússon frá Tungunesi:
T v ö k v æ ð i
Sumarnóítin fyrsía
Nú signir hið jyrsta sumartungl
hin sofandi nœturlönd.
Ljós og skuggar skipast og flögra
við skjálfandi himinrönd.
Regndropar hníga frá himnum
sem höfug tár af brám.
í nótt fœðast grös um víða velli
og vorþrá í öllum trjám.
í nótt sefur allt, sem andar,
órótt við stjamanna skin.
Yfir sléttur og svellþakin sundin
fer súgur af vœngjadyn.
Að balci eru brunanistir
og blóði drifin spor,
en eilífðarþráin oss býr i barmi
og brumar sérhvert vor.
Loftið er lœvi blandið
og lítið urn hjartans yl,
við getum þó eklci gleymt því alveg
hve gott er að hlakka til.