Islande-France - 01.10.1948, Blaðsíða 22

20
ISLANDE - FRANCE
R. V E R C E L :
Charcot, rislande et 9a Breáagne
1 ORS (le ces der-
^ niéres vacan-
ces, ainsi que cha-
quc année, j’ai
revu, au bord de
la Rance, la mai-
son de campagne
de Charcot, cette
'Tassagére”, assise
tout prés de l’eau
bouquet de pins.
C’était lá qu’il m’avait regu, quel-
ques jours avant mon départ pour
l’Islande et le Spitzberg, et il s’était
moqué gentiment de ces touristes
qui montent jusqu’á la banquise dans
les salons d’un grand paquebot.
Lui-méme devait quitter la .,Pas-
sagére“ pour son dernier voyage
d’exploration au Groenland. C’était
au mois de juillet 1930, et lui, qui
d’ordinaire, était si joyeux au mo-
ment de ses départs, ne cachait pas
á ses amis ses appréhensions et sa
R, VERCEL
bleue, dans un
andi verkfræðingum, gagnvart
titlum þeim, sem þessar héraðastofn-
anir höfðu að bjóða. En það var
staðreynd, sem ekki varð á móti
mælt, að fræðslu þeirrar, sem þar
bauðst, varð hvergi notið nema á
staðnum, en í því lá einmitt gildi
hennar. Við j)á báskóla, þar sem
mikilsverðar sérgreinar höl'ðu þróazt
smátt og smátt, vildu menn jrví lög-
festa j)etta ástand. I Grenoble,
Nancy, Strasbourg (og Nantes, að
því er tekur til skipasmíða) hefur
því þessum stofnunum verið breytt
með ofangreindri tilskipan í fjóra
ríkisháskóla fyrir verkfræði. Þessi
ráðstöfun tryggir til fidlnustu jafn-
ræðið milli titlanna frá Parísar-
háskólanum og hinna, sem sýnast frá
héraðsháskólum. öll ungmenni, sem
útskrifast úr þessum skólum, fá
framvegis prófskírteini, sem þau
öðlast ýmist á jiessum stað eða hin-
um, eftir ástæðiun, cn sem að engu
leyti gera greinarmun á því, hvort
titillinn, sem j>au veita, sé fenginn
úr háskóla höfuðborgarinnar eða
ekki.
Þótt hópur þeirra íslenzkra stúd-
enta, sem fetað hafa í fótspor síns
fræga landa, Sæmundar fróða, og
sótt til Frakklands til fullkomnari
menntunar, sé smár, af eðlilegum á-
stæðum, hefur hann jafnan verið ein-
valalið. Vér óskum þess, að sú hefð
takist ekki af og þætti vænt um, ef
þetta stutta yfirlit mætli koma að
nokkrum notum. Vér leyfum oss að
taka fram að nýju, að hiniun unga
íslenzka stúdent mun ekki síður
gagnlegt en erlendum félogum hans,
að sækja einhvern liéraðsháskóla,
bæði með hliðsjón af sjálfu náminu
og til þess að kynnast frönskum
lifnaðarháttum. Þar á eftir kemur
svo París, ef til vill, borgin með að-
dráttaraflið mikla, jafnvel fyrir
Frakka.