Islande-France - 01.10.1948, Blaðsíða 39

Islande-France - 01.10.1948, Blaðsíða 39
ISLANDE- FRANCE 37 ALLDCUTIDN DE MDNSIEUR LE PRDFESSEUR ALEXANDER JDHANNESSDN RECTEUR DE L’UNIVERSITÉ DE REYKJAVIK Mesdames, Messieurs, Au temps de Saemundur le Savant qui fut le premier étudiant scandina- ve á rUniversité de Paris, le graml pays de France n’était pour mes compatriotes qu’une contrée mysté- rieuse. Maintenant nous connaissons le röle éminent que le peuple frangais a joué dans l’histoire du monde. Nous savons que dans les domaines de la science, de Fart et de la lit- térature la France, de tout temps, a marché á la téte des autres nations de l’Europe. Nous savons que les idées de liberté, d’égalité et de fra- ternité qui, depuis le dix-huitiéme siécle, ont occupé et influencé le monde entier, tirent leur origine du Reykjavik: c’est au milieu dc Fin- fortune qu’on reconnait ses amis: et les témoignages d’indéfectible attachement qu’alors ils ont constaté les ont beaucoup aidés á supporter ces temps d’épreuves. Depuis long- temps, ils se sentent “des nötres”, et M. Voillery veut ])ien attribuer ce fait á un certain nombre de qualités que peut-étre il nous attribue avec trop d’indulgence. Fier d’avoir représenté son pays, le 17 Juin 1944, sur le Lögberg de Thingvellir ou grand pays qui a été appelé la “terre majeure”, ou la “douce Fran- ce”. Mais qu’admirons-nous particulié- rement chez le grand peuple de France? Nous, Islandais, nous som- mes des hommes froids et indolents, et lious admirons la chaleur, la vivacité et l’agilité du peuple fraiiQais; nous vivons sous un ciel nordique ou, se querellant avec bruit, la tempéte et la pluie alternent toute l’année, tels deux honnnes dont chacun s’efforcerait de prendre le premier la parole: nous admirons et désirons la douce chaleur, le ciel bleu et la tranquilli té de l’atmósphére frangaise; nous sommes des hom- mes lourds et sonibres qui n’osons nous exprimer que dans des formes renaissait notre vieille république, il souhaite enl'in que la France, relevée de ses ruines et l’Islande, dont la situation quelquefois difficile va pourtant s’améliorant, ne cessent de longtemps de coopérer et de s’aimer. Ses paroles, dont les derniéres ont été prononcées en islandais, sont trés vivement applaudies, cependant que l’assistance, debout, écoute l’or- chestre qui méle les accents de nos dcux hymnes nationaux.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Islande-France

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Islande-France
https://timarit.is/publication/1955

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.