Bergmál - 01.03.1947, Page 56

Bergmál - 01.03.1947, Page 56
Bergmál Marz Hugsanir hans, tilfinningar hans, sál hans. Ef hann vill aðeins sitja hljóSur, vilt þú þá endilega tala? Ef hann er í öSru herbergi, ertu þá ekki í rónni, fyrr en þú veizt, hvaS hann er aS gera. Ertu alltaf aS spyrja hann, hvaS hann sé aS hugsa núna ? Vilji hann vera í næSi, þá ertu svo dæmalaust lagin aS koma á staS smásamkvæmi er þaS ekki? ÞaS sem þú ert í raun og veru aS gera, er aS sannfæra hann um þaS, aS ef hann vilji vera stundar- korn út af fyrir sig, þá sé heimiliS sízti staSurinn til þess. Innst í sérhverju okkar býr ein- hver þrá eftir hæli eSa einhverjum einkakrók, þar, sem viS getum ó- trufluS beSizt fyrir, ef viS viljum — eSa hugsaS, lesiS eSa bara slæpzt. Sú kona er sjaldgæf, sem skilur aS ást hennar er ekki neitt töfraorS, sem getur gefiS henni rétt til aS skyggnast inn í þennan afkima mannsins síns, og aS hún er næst eiginmanni sínum á þessum stund- um ef hún blátt áfram lætur hann í friSi. Afkimi — þetta eina orS felur einmitt í sér þaS, sem er aSalgall- inn á ást sumra kvenna. Ast, sem er svo áköf, aS hún þrengir sér inn í þaS allra helgasta persónulegs rétt- ar. Og þaS sem er enn ófyrirgefan- legra, leyfir jafnvel öSrum aS skyggnast inn líka. ÞaS kann aS stafa af því, aS nútíma konan sé aS tapa smekk sínum fyrir því, hvaS sé sæmandi umræSuefni. Einhver hefur sagt aS tal kvenna verSi ber- orSara meS hverju árinu. ÞaS sé í raun og veru ekkert þaS umræSu- efni til, sem konur myndu ekki ræSa sín á milli opinskátt, þó aS þær annars séu hinar vandfýsnustu. I mörgum tilfellum er þaS aSeins eiginmaSurinn, sem reynir aS láta allt líta eins vel út, sem snýr aS umheiminum, eins og áSur var vani á heimilum. En hvernig sem þú ert skapi farin í þaS og þaS sinniS, mundu þaS, aS þú giftist manni en ekki þorski. Og mundu þaS, aS hnýsnin er tvíeggjaS vopn, sem gægist og smýg- ur, skammfeilnislaust, inn í hvaS eina, en getur líka rifiS og svipt í sundur. Hnýsni þín og nudd getur neytt manninn þinn burt frá þér og til aS rísa gegn þér í skyndilegri ofsareiSi, meS grimmdarlegri skip- un um aS skipta þér ckki af því, sem kemur þér ekki viS. Og þar hef- ur hann algerlega rétt fyrir sér. En miklu oftar verSur hann kyrr aS nafninu til, en hugur hans og sál er órafjarri, stirSnuS af gremju, sem elur á laununginni, og full af eitr- aSri reiSi, sem spillir öllum trúnaSi ykkar í milli. Láttu ekki ástina verSa aS hnýsni!

x

Bergmál

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.