Kristilegt skólablað - 01.09.1957, Qupperneq 15

peningar, eða ýmis konar jarðbundið glingur?
Hver á hjarta þitt? Ertu höndlaður af Kristi?
Lifirðu honum? Það er Guð, sem prófar.
Rannsaka mig og þekktu hugsanir mínar!
Guð er nærgöngull, þegar liann prófar. Hann
vill líka fá að vita, hvað þú hugsar ög hvernig
þú breytir yfirleitt. — Rannsaka mig og þekktu
hugsanir mínar. Af liverju skyldi þetta vera í
sömu setningunni? Vegna þess að maðurinn er
það, sem hann hugsar. Hann hugsar, og hugsanir
hans koma fram í athöfnum. Um hvað hugsar
þú? Hugsar þú um það, á hvern hátt þú getir
þóknazt Guði? Hugsarðu um það, hvernig þú
getir fundið og framkvæmt vilja hans? Hugs-
arðu um, hvernig þú fáir notið lífsins og látið
þér líða vel? Hugsarðu um, hvernig þú getir á
beztan hátt skemmt þér og fullnægt duttlungum
þínum? Um hvað hugsarðu? Það er Guð, sem
prófar.
Hver er svo tilgangurinn með þessu prófi?
Hvað er í húfi? Sjá þú, hvort ég geng á glötunar-
vegi, og leið mig hinn eilífa veg. Hér er ekki
um að ræða fall á milli bekkja, mannorðsmissi
eða neitt slíkt. Hér er um líf og dauða að ræða.
— Frelsi og glötun. Niðurstaðan á að skera úr
um, hvort þú gengur á glötunarvegi eða ekki.
Það skyldi vera, að þú stœðist ekki prófið?
LeiS mig hinn eilífa veg.
Þetta er síðasta bænin í versunum. Er þetta
þín bæn?
Þröngt er Iiliðið, og miór er vegurinn, er ligg-
ur til lífsins. Þröngt er hliðið. Hvað táknar það?
Þetta er vandfundið. Það finnst ekki nema hlust-
að sé á hann, sem segir: Ég er dyrnar! Og inn um
þessar dyr verðurðu að fara á hnjánum, með
beygt höfuðið. Allslaus. — Syndlaus. Hvernig
má þetta svo vera? Hvernig getur þú nokkurn
tíma komizt inn um þetta hlið? Syndlaus? Blóð
Jesú Krists hreinsar af allri synd. Þveginn í blóði
Jesú kernstu inn um hliðið. — Blóðskuld og
bölvan mína — burt tók Guðs sonar pína. —
Dýrð sé þér Drottinn minn!
Leið mig hinn eilífa veg. Mjór er vegurinn.
Við þurfum sannarlega á handleiðslu Guðs að
halda. Krossleið er þröng.
Á þessum vegi mæta ýmsir erfiðleikar og freist-
ingar. Djöfullinn gengur urn sem öskrandi ljón,
leitandi að þeim, sem hann geti gleypt. Hann
er óánægður með að missa af bráð sinni. Hann
beitir öllum hugsanlegum brögðum til þess að
fá þig til að sleppa leiðandi hendi Drottins. —
Og hann kemur ekki beint framan að þér, vertu
viss. Hann kemur, þegar þú átt sízt von á hom
um, og þar sem þú ert veikastur fyrir. Þá kemur
hann tælandi og lokkandi. Hvíslar að þér, að
það geri hvorki til né frá, þótt þú gerir þetta.
Og hvaða áhrif ætti það að hafa á þig, þótt þú
farir þangað?
Og honum tekst því miður allt of oft! að koma
þessu hugarfari inn hjá hinum trúuðu: Hvað
get ég komizt langt frá Guði án þess að vera
talinn hafa yfirgefið hann? Hvað get ég leyft
mér að fara langt út í heiminn án þess þó að
vera talinn tilheyra heiminum?
Eg er ekki að segja, að menn hugsi nákværm
Iega á þennan hátt, þannig að þeir geri sér ná-
kvæmlega grein fyrir því. Nei, en þeir breyta
eftir þessari formúlu.
Þegar þú ert hættur að spyrja sjálfan þig, á
hvern hátt þú getir komizt sem næst Guði, þá
ertu í hættu. Þá er kominn tími ti-1 að athuga,
hvar þú ert staddur og hrópa til Guðs í ein-
lægni: Sjá þú, hvort ég geng á giötimarvegi, og
leið rnig hinn eilífa veg,
Það er ýmislegt annað en freistingar djöfuls-
ins, sem gerir það að verkurn, að þessi vegur er
vandrataður.
,,Þann, sem ég elska, hann tyfta ég og aga“,
segir Drottinn. Við þekkjum ýmis dæmi um það
úr Biblíunni, hvernig Drottinn varð að aga sína
til þess að gjöra þá hæfa til að þjóna sér. Og
þannig er það enn í dag. Hann þarf að uppræta
hroka, eigingirni og óhlýðni úr okkar synduga
eðli. Hann þarf að fá að brjóta okkur niður og
auðmýkja okkur, gera okkur að engu í sjálf-
um okkur, til þess að hann geti orðið allt. Og
það er ekki þjáningalaust að deyja sjálfum sér.
Þaðgerist ekki allt í einu, heldur smátt og smátt.
Allt lífið eigum við að vera að deyja sjálfum okk-
ur. Og hversu margir eru þeir, sem misskilja
hinn uppalandi kærleika Guðs og gefast upp
og yfirgefa hann í stað þess að þiggja þann kraft,
sem hann gefur, og þann kraft, sem hann veitir
í þessari baráttu. Þeir börðust í eigin mætti og
gáfust upp, í stað þess að berjast til sigurs í
KRJSTII.EGT SKÓLARI.AÐ JJ