Freyja - 01.03.1903, Blaðsíða 19
'JFxe-yjSu. a3Y
ft.’kri'fendaTib'ta hennar á þessmn stutta tíma. Fólkið heflf sýnt vináttu
sína í verkinu, en Freyj«t g-etur ekki með orðum lýst tilflnningunum
sem standa ú. bak við þessar línur. Það er æflnlega ljúft að berjast fyrir
góðu málefni, og það þó baráttan sé af mörgum misskilin. En það er
foæði ijúft «g iétt, þegar inargir taka þátt í henni.
Margrét J. Benedictsson..
Bij ef IsaÆLax.
South Bend Wash.
— — „Eg hefi nýlega fengið janiiar og febrúar númer Freyju sent mér
hingað. Þessi miði ú að færa yður mitt innilegasta þakklæti fyrir blað-
ið. Það er frjálslynt og leiðbeinandi fyrir hugsandi menn og konur. Eg
viidi óska að Freyja væri miklu stairri svo ég hefði lengri ánægjustund
við að lesa hana í hvert sinn. Mannúð, jafnrétti og bróðurkærleiki þyrfti
að prédikast mcira en almennt á sér stað enn þá. Því ég og margir
íleiri vona að sú tíð fari í hönd er leiði þess konar endurbætur í ijós, sem
hljóti að hafa almenuings heill í för með sér, og sem allir þurfa því sem
bezt að undirbúast----
Seamo P. 0. Man.
Kæra mrs. Benedictsson: Þegar eg sá myndina af Elízabeth C.
Stanton um tvitugt, fannst mér það vera þú sjálf, eins og þú varst, þeg-
íir þú varst í St. Thomas og vannst nærfelt dag og nótt til þess að geta
fengið að dreypa á hinum gómsætu veigum menntagyðjunnar, sem hef-
ir nú þegar borið svo ríkulega ávexti, þér til sóma og okkur vesalings
undirþrykktu konunum tíl gagns og sóma. Guð gefl að þérendist ald-
ur og þrek til að hakla því góða verki áfram um marga tugi ára enn
jþá.-----
Geysir P. 0. Mam
— — „Það gleður mig og konu mína að vita, að þú ert að frískast, og
við biðjum hamingjuna að gefa það, að þú náir aftur góðri heilsu, og
getir unnið að því, að efla íslenzkar bókmenntir. „Freyja“ má ekki
hætta að koma út, og þú mátt ekki liœtta að rita, meðan kraftar eru til
þess. I bókmenntalegu tilliti ert þú nú langt á undan öllum íslenzk^
um konum—að minnsta kosti er það álit mitt, og það álit hefi ég látið
í ijósi í bréfum mínum til C.... K...og annara vina minna— —
Ath. Framanritaðir biéfakaflar eru teknir af handahófl úr nokkrum
síðustu bréfum er oss hafa borist. Marga vini vora mun reka minni
til að hafa ritað oss samskonar bréf, og máske undra sig á að ekkert úr
þeim hafl sözt í Freyju, en rúmleysi blaðsins er vor eina afsökun. Ritstt