Freyja - 01.09.1904, Blaðsíða 22

46
FRE YJA
VII. 2.
Eins °s 'rétti Vilhjálmur fram hendíua og frúín breyffí
yL hvr:gt ***iét * ** ***» ** sr
” **"-ur iiður vist betur nú en bee’ar é«r fAr “ k-
honum varö litið á ina verbmm.u ÖíSik " *
”0,-j-a-a, sagði Vilhj. drcemt. „Okkur líður ögn sk-ár. “
„At minum penmgum, býst ég við, “ sagði Cyrus.
” aö voru þínir peningar, “ sagði Vilhjálmur, sem nú var bú-
naðjafnasigaíWðshmnisemhafóifyrstgripiöhann og um
eiö bujnn að atta s,g á því, hversu bezt vceri að skifta við þenna
afturgengna cettingja sinn. P
„Það voru mínir peningar?“ endurtók Cýrus. , Eru bað bá
ekki mmir peningar enn þá?“ ^ **
,.ÞaS er aldrei vasi á lfkklæöum manna," svaraSÍ V. hurleva
„Eg er ekki i hkklœSum," svaraSi Cyrus og leit snSggvast
cUiZZ ■ “S ^ VÍSS “ *» ha"" -**■ „Ég er
svarasfv k“nSke fki s™ f™T þig aS sanna þaS, • •
ZZllirnar h " ^ ™S‘ eSa
7T1716glega strá5ar lríki^^m.■■
glampa , vöruum bónda sfns. „Vís, ertu dauSnr. þaS getum v,s
dZamnT^jTT drtf°r Þ’g "PP á mó,i ú"k“'-ci
domarans. ÞaS ,» he.mskulegt fyrir þig, aS reyna til aB mót-
mæla rokum, sem hafa sannfært herra dómarann “
,.Það var annar maður sem dó og hann hafði á sér nokkuð af
munurn, sem tilheyrðu mér, “ sagði Cyrus hálf raunalega.
„Geturðu þá komið með þennan annati mann?“ sagði V
Cyrusi varð hálf hvimsa við. Eftir dauða sinn lenti hann í
remsunareldmum, svo nefnd: hann brezku herbúða-fangelsin. Þar
œfi : hTs b T "œgi"' í 411 a° ífirvesa brep‘ni si"a á umliCinni
œfi og, ,5 þa yfirvegun komist aS þeirri „iSurstSSu, aS hann hefsí
enS , mesta mata e.gmgjarm Og þó hann hefSi ekki veriS beiu-
í L7ÍarT7 he<Si han" Veri° '""«* frá Þvi aC 'era gósTr,
revMsT, tk aSe“ Sír' 35 Ver5a a° "«um °S betra “a”"i oe
reynast systkmum sinum betur en ha„n hafSi áSur gjört Um
þessa Lfynrætlun v,ss„ syskini hans náttúrlega ekkert, og afreynzln