Freyja - 01.09.1904, Blaðsíða 21

VII. 2. FREYJA. 45
Hann var lOglega dáinn og grafinn.
---EFTIR--
Elliott Flower.
-----:o:----
Cyrus Wilser orsakaði œttingjum sínum talsverö vandrœöi er
hann kom heim úr Aíríku-íör sinni, þar sem hann haföi falliö í Búa-
stríöinu, eins og heiöarlegum hermanni sæmdi, og verið dáinn og
grafinn, samkvæmt skýrslum fréttaritara nokkurs, sem þekkti hann
af afspurn, á munum nokkrum, sem tilheyrðu nefndum Wilser.
Allar þessar sannanir voru sendar til Englands á löglegan hátt og
einhver háœruverðugur dómari úr.skurðaði hann löglega dauðann,
og eignir hans löglega tilheyra erfingjum hans, sem urðu þeim svo
miklu kærari en þessi framliðni ættingi hafði verið þeim í lifanda
lífi. Cyrus hafði verið ókvæntur og vellauðugur í lifanda lífi.
Dauður var hann vitanlega ókvœntur líka en þá var hann blá snauð-
ur. Nœstu œttingjar hans voru bróðir og systir, við þau hafði
hann átt illt eitt og engum peningum á þeim eytt hvorki í frænd-
ræknisskyni eða í velvildarskyni, og það þó hann eyddi allmiklum
peningum. Hann var gefinn fyrir að ferðast, en við dauðann-
breyttist þessi eiginleiki hans. Flestir menn fá nóg af að deyja
einusinni og leita dauðans ekki eins kæruleysislega eftir það.
Svo Cyrus Wilser, sem var dáinn og grafinn, kom heim meS
þeim ásetningi, að lifa rólegu og tilbreytingalausu heimalífi það
sem eftir vœri æfinnar. Hann sendi því engin orSá undan sér, og
gaf enga aðvörun, ekki svo mikið sem nokkur óskiljanleg högg eða
ólœsilegar rúnir á veggjunum umhverfis eSa nokkra skelli. Held-
ur labbaði hann rólega inn í hús bróður síns, með hattinn í hend-
inni og sagði: ,,Gott kvöld, bróðir!“
Vilhjálmi Wilser varð svo mikið um þessa óvœntu kveöju að
hann var nærri kominn aftur á bak með stól og öllu saman, en
frú Wilser rak upp óp mikið og leið í ómegin. Þegar hún raknaði við,
brá hún hönd fyrir auga og œpti á ný: ,,Þeirdauðu! þeir dauðu
eru komnir aftur! “
,,Ætlið þið ekki að taka í hendina á mér?“ sagði Cyrus í hlý-
legum, næstum biðjaadi málróm.