Freyja - 01.12.1906, Qupperneq 9

IX. 5-
FREYJA
105
ÓFYRIRSÍÐAR AFLEIDINGAR.
Eflir Unu Hudsotl,
---—o-------
Tilgangur okkar meö þessari sögu er einungis sá aö segja
svo hverja sögu sem hún gengur, en hvorki að afla okkur
með henni fjár né frama.
Þaö er sjálfsagt aö b) rja söguna á Hinrik frænda mínum,
því án hans heföi hún aldrei til orðiö.
Hinrik frændi haföi sjálfstœðar skoöanir á öllum sköpuö-
um hlutum, og það sem meira var, hann var vell-ríkur og gat
þess vegna staðiö sig viö aö hafa sjálfstæðar skoöanir. Skoö-
anirnar má hann auðvitaö taka með sér úr þessum táradal, en
samkvæmt oröum heilagrar ritningar verður hann aö skilja
hitt eftir, og í því tilfelli sá ég rnargar og góöar ástœöur fyrir
því aö þaö lenti hjá mér, en engar á móti.
Af þessari ástæðu gjörði ég það sem frœnda rnínum var
þóknanlegt aö svo miklu leyti sem éggat, en lét hitt ógjört.
Frændi minn hafði mikiö álit á hjónabandi fyrir aðra, því
er og fleygt að einhverntíma fyrir löngu síðan hafi hann og á-
litið það æskilegt fyrir sjálfan sig. En hvernig sem þvíer var-
iö, þá hefir hann þó aldrei gifzt, en um þaö atriði erhanneins
þagmœlskur og grafir framliöinna.
En svo gjarnan sem ég vildi þóknast frœnda mínum gat
ég ómögulega séð ráö að gifta mig og forsorga konu og börn á
einu þúsundi um árið. Um þetta ddldam við a'l liart og varð
afleiðingin sú,aö frœndi fór í fússi til Evrópu og faldi sig þar.
Þegar hann var farinn fór ég aö hugsa alvarlegar urn þetta
atriði, og komst að þeirri niöurstööu, að ef ég ekki nœði hylli
hans í þessu lífi, kynni þaö aö veröa örðugt hinum megin svo
mér yrði þá nokkurt liö að, þegar erföaskráin hans yrði lesin.
Ég tók því það ráö sem nú skal greina og sem ég býst ekki við
aö geta afsakað með góðum rökum. Ég n. 1. sendi frœnda
hraðskeyti þ;ss efnis, að ég hefði séð mig um hönd, eins og
manneskjunnar barn og íekið að mér konu.
Auðvitað var ég ekki giftur og það sem meira var, œtlaði
mér ekki að giftast. En svona hugsaði ég að komast út úr
þessu: Frœndi vildi endilega að ég giftist, og af hlýðni við