Freyja - 01.01.1910, Síða 2

'«3'8
FREYJA
Því æfinní offraS var þinnf
í annríki — móöurleg störf
og áhyggju’ og andvÓku nætur
var alls þessa brýnasta þörf,
Þín móðurást möglaSi* ekkiy
en maöur sér afdri-fin samt,
sem lagöi þig miöaldra’ í moldm
©g mœldi þér leiðina skamt.
£n svo hafa fjölmargír faríð’
og fara svo enn þenna dag,
en flónskan hvert hásæti fyllir
og finst þetta öllum í hag.
Og börnin þau heilsulaus harma
og heilsulaus börn geta’ af sérr
en ástvinur andlega dauöur
f því guðs- ráöstöfun sér.
Sá blindingaleikur er blindur
og böliö vex óöum á storð,
þaö hrópar í himininn uppi
um hversdagsleg vanrœkslu morö.
Menn læra í œsku að lífið
sé ljómandi, fagurt og blítt,
og njóta þess öllum sé ætlað
af allsnægtum heims taka frítt.
X)E <5
En reynzlan þeim seinna meir sannar
að sé þarna hcengur á voð,