Freyja - 01.03.1910, Blaðsíða 16

FREYJA
Xil S
208
berhöfSuSum, meS hattinn í hencfmní og' á .honunj breíSan svart-
an borSa. Svipur og" útlitiS alt var harSneskjulegt og' hafiií
engin góð áhrif á hana.
“Slæmt að geta ekki farið með þér til Campo Santo” þgra:
reitsinsj, ssagði hann, og bætti svo eínhverju við um brostinn
lífsþráð. "Ég vona/’ sagð; hann enn fremur, “að það sé ekki
satt, sem ég hefi heyrt, að þú ætlir að flytja í hús mannsins, sem
ég þarf ekki að nefna. Það' væri sorgiegt óhapp, og ég vona
þú gjörir það ekki.’ Róma svaraði engu og baróninn hjálpaði
henni upp í va.gtiinn. “Mundu,” sagfí hann, “að ég er samur
og fyr gagnvart þér, og- neitaðu mér ekkí um þá ánægju að
mega hjálpa þér í raunum, þín'u.m.”
Þegar jarðarförinni var lokið, og Rórna tók að átta sig,
sá hún að f'estir vagnarnír voru tórnír. Presturinn hélt kross-
ínum upp að andlítinu á sér, svo hugurinn hvarflaði ekki og
Róma hafði verið eini syrgjandinn við jarðarför þessa. Lík-
staðurinn — Nicrcpwlis og Rómaborgar, er utan við Porto San
Lorenzo. Af þeim stað tekur og kirkja sú, er þeim grafreit
tilheyrir, nafn. Fólkið hefir óbeit á grafreitum og hafði lofaö
vögnunuim að fara tómum frá fyrstu kyrkjunni, sem áður er
getið. Á þessum stað er líkhús með lágu þaki. Er það hólfað
sundur, og fyrir framan einn partinn stóð: “Fyrir lík aðals-
ins.” Þ'ar var greifainnan látin, ]jar til grafarmennirnir tækju
kistu hennar daginn eftir og jörð'jðu leyfar hennar. Kistan
var nú þakin blómum, o.g presturinn stráði vígðu. vatni yfir a’t
saman. “Ég fer ekki strax,” sagði Róma. og lagði þá líkfylgdin
þegar af stað. Þar hafði ekkert verið til sparað, svo jafnve!
greifainnan sjálf hefði mátt vera ánægð, hefði hún getað litið
upp og séð. Það var hégómaskapur á hæsta stigi.
Róma keypti nú krans af viltum blómum og gekk þanga.5
sem börnin hvildu. Þar fann hún' gröf Jóseps litla og lagði
kransinn á hanaj Grafirnar' voru mer.ktar með mvndum "'v
nöfium fcinna látnu, cg mátti þar sjá niarga engilfagra barns-
mynd o°; marga syrgjandi móður hagræða ljósumum sem þar
brunnu og leggja nýja blómkransa á legstað þeirra. Þar var
samankominn hópur af fólki af fátækustu stéttum mannfélags-
ins. Á undan gekk prestur með kross og á honum svamp.