Helgarpósturinn - 21.04.1979, Qupperneq 3

3
--helgarpOSfurínrL. | La uga rdag ur 21.
apríl 1979.
Leiktækjasalirnir
í** ■
Leiktækjasalir fyrir unglinga
hafa verið að spretta upp i borg-
inni að undanförnu. Fimm slikir
staðir eru nú starfandi i borginni
— fyrirtækið Jóker rekur tvo sali,
annan viö Grensásveg og hinn viö
Bankastræti, fyrirtækiö Kaup-
land er einnig með tvo sali — I
Einholti og við Aðalstræti og ioks
staðurinn Vegas, sem er starf-
ræktur á Laugaveginum við hlið
Stjörnubfós. Staðir þessir hafa
verið undir harðri gagnrýni aö
undanförnu. Þær röksemdir hafa
komið fram, að leiktækin ali á
spilafikn unglinga og þörfin til að
fjármagna leikinn leiði þá inn á
brautir þjófnaöar og hnupls.
Ýmsir þeir aöilar sem að ung-
lingamálum starfa hafa i vaxandi
mæli beint athygli sinni að leik-
tækjasölunum af þessum sökum.
Framfarafélag Breiðholts lagðist
mjög eindregið gegn þvi að þar
væri komiö á fót slikum leik-
tækjasal og málið hefur komið til
kasta borgarstjórnar, þar sem
rætt hefur verið um að setja ald-
urstakmörk á þessa staði, og var
það Adda Bára Sigfúsdóttir borg-
arfulltrúi sem flutti tillögu þar að
lútandi.
„Astæðan fyrir þessari tillögu
er sú, að ég held að þetta séu
slæmir staðir fyrir börn,” gði
Adda Bára I samtali við He ír-
póstinn. „Þarna þurfa börnin að
hafa nóg af 50 króna peningum til
að setja I tækin, og það er mat
skólastjóra, kennara og rann-
sóknarlögreglu að þessi starfsemi
hafi ýtt undir hnupl hjá börnum.
Þetta er ástæðan fyrir þvl að ég
vil láta banna börnum aögang aö
þessum stöðum. Tillögu minni
var visaö til borgarráðs og var þá
rætt um hvort ekki væri eðlilegt
að breyta lögreglusamþykktinni
en siðan vildu menn heldur láta
barnaverndarnefnd fjalla um
málið og þar er það statt núna.”
Adda Bára kvaðst hafa orðiö
þess vör að forráðamönnum
barna þætti leiktækjasalaráp
barnanna hvimleitt, og þótt ekki
væri endilega um hnupl að ræða,
þá væri þaö I mildara formi
kvabb á heimilunum. „Mitt viö-
horf er fyrst og fremst, að þarna á
sér stað peningaplokk af börnum
og það i svo rikum mæli að sum
þeirra leiðast út I hnupl.”
Helgi Danielsson sem fer með
unglingamál hjá Rannsóknarlög-
reglu rikisins tók i svipaöan
streng. „Það er reynsla okkar
allra, sem vinnum að unglinga-
„Ég hef gaman af þvi.
að spila og þess vegna
draga þessi tæki mig að
sér,” segir 13 ára dreng-
ur.
En hvað gera krakkar I þessum
leiktækjasöium? Hvað eyða þeir
miklum peningum i tækin? Hvað
er svona gaman við þetta allt
saman? Blaðamaður og ljós-
myndari Helgarpóstsins kiktu inn
á Jóker við Bankastræti.
Slangur af fólki var i salnum
þegar viökiktum inn um klukkan
6 i eftirmiðdaginn. Flestir voru á
aldrinum 8 — 12 ára gamlir, en
fáeinir unglingar slæddust með.
Róbert og Pétur Bergmann
urðu fyrstir á vegi okkar og voru
þeir i kappakstri i einu tækinu.
Þeir kváðust vera 10 ára gamlir
og koma þarna einu sinni á hverj-
um degi. Mamma og pabbi vissu
af þvi og segðu þaö i lagi. Þeir
fengju peninga h já mömmu sinni i
og sögðust stundum eyða 1 eða 2
þúsund á einum degi.
Einn sagðist koma 5 sinnum i
viku að meöaltali og eyöa svona
500 krónum I hvert sinn hann
.kærni. Hann sagðist heita Ey-
steinn Wardum og vera 14 ára.
Ekki gat Eysteinn skýrt almenni-
lega frá þvi hvaðan peningarnir
væru fengnir. Stundum fengi
hann þá hjá foreldrum, stundum
ynni hann fyrir þeim, en þess á
milli fengi hann þá bara einhvern
veginn.
„Ég kem hingað stundum,
svona einu sinni eöa tvisvar 1
mánuöi. Ég hef gaman af því aö
spila og þess vegna draga þessi
tæki mig að sér. Ég eyöi um það
bil 500 krónum I hvert sinn,”
sagði hinn 13 ára gamli
Guömundur Guðmundsson þar
sem hann stóö spenntur við eitt
kúluspilið.
Loks hittum við fyrir þrjú ung-
menni 2 stráka og eina stelpu 14
og 15 ára gömul. Þau voru kát og
hress og prúöbúin og ætluðu aö
fara að skemmta sér um kvöldið.
Einhver vinlykt var af þeim og
þau vildu ekki segja okkur hvað
þau hétu. Ekki sögðust þau koma
oft iJóker.hinsvegarværu þau á
hverjum degi eöa kvöldi I leik-
tækjasalnum Vegas upp á Lauga-
vegi. Krakkarnir sögðust nú vera
búin að fá dálitla leiö á þessum
tækjum, enda heföu þeir eytt
miklum peningum og ttaia^I þau.
Hins vegar hefðu þeir ekkert ann-
að að fara og þess vegna væru
þau þarna. Hvaðan þeir fengju
peningana virtist ekki vera mikið
vandamál. Sjaldan frá foreldr-
um, stundum væru þeir i vinnu
meö skólanum, nú og svo siðast
væri þaö að þeir væru nýfermdir
ogþá væru fermingarpeningarnir
notaðir i tækin.
Þessi þrjú sögðu að pabbi og
mamma vissu stundum að þau
væruþarnaogværu ekkertallt of
hress yfir þvl. Þess vegna væru
þau ekkert að segja þeim frá þvi
of oft.
—GAS
- spilavíti fyrir börn:
Jóker ræður yfir 40 spilakössum og 4 minútna spil kostar 50 krónur, svo að miðað við 10 tima samfellda
notkun eyða börn og fuilorðnir um 300 þúsund krónum á dag i þessa iðju. Forráðamenn Jóker segja þó
slikan útreikning út I hött og segja að nýtingin sé ekki nema 20%.
málum i rannsóknarlögreglunni,
að þessir leiktækjasalir koma
mjög oft fram I viðtölum við ung-
linga, sem lent hafa i þjófnaöin-
um. Þegar spurt er hvar þeir eyði
þýfinu, nefna þeir I mjög mörgum
túfellum þessa leiktækjasali,’'
sagði Helgi. Hann kvaðst hins
vegar engar tölur hafa I höndun-
um um þá fjármuni sem þarna
væri um að ræða, enda hefði hann
engar eiginlegar sannanir.
Hjalti Jónasson skólastjóri
Austurbæjarskólans kvað sin af-
skipti af leiktækjasölunum vera
þau, að hann hefði komist á snoðir
um að krakkar, sem hann hefði
verið búinn að kenna lengi og
þekkti vel, hefðu leiðst út i að
stela og þeir fjármunir sem
þannig hefðu verið fengnir, hefðu
lent á þessum stöðum. „Svo veit
ég ófá dæmi þess að börn skrópa i
skóla og eru þá þarna,” sagöi
Hjalti. „Ég tel þessa staði til litils
gagns fyrir unglinga og af tvennu
miður skemmtilegu, held ég þó aö
Hallærisplanið sé æskilegri sam-
komustaður.”
Þorsteinn Sigurösson eigandi
Jókers, sagöi i viðtali viö Helgar-
póstinn, að fyrirtæki hans starf-
rækti 40 tæki i þessum tveimur
sölum þess. Nýtingin á kössunum
væri mismunandi og misjafnt eft-
ir stööum. A Grensásveginum
væri það fremur eldra fólk sem
mætti, en i Bankastrætinu yngri
kynslóðin, táningarnir, en þeir
kæmu þangað ekki endilega til að
spila, heldur væri hann einskonar
stefnumótsstaöur þeirra. „Ég
þori að fullyrða að þaö er aðal-
lega frá fullorðna fólkinu sem
mestu peningarnir koma, krakk-
arnir spila ekki eins mikið heldur
hanga I kringum þetta”.
Þorsteinn visaöi á bug að þessir
staöir byðu upp á spillingu og af-
vegaleiddu unglingana. „Þetta er
fjarstæða og aðeins komin frá
einum rannsóknarlögreglu-
manni, svo að hér er um algjör-
lega órökstudda fullyrðingu að
ræða. Þessi sami rannsóknarlög-
reglumaður hefur haft allt á
hornum sér gagnvart okkur
frá upphafi,” sagöi Þor-
steinn. „Ég er alls ekki að
halda þvi fram að starfsemi af
þessu tagi sé á neinn hátt upp-
byggjandi fyrir ungdóminn. En
þetta er skemmtiiðnaður og að-
eins ætlaöur til afþreyingar.
Þetta er ekki nein æskulýösstarf-
semi sem við erum aö reka,
enda er fullorðna fólkið okkar
besti kúnni.”
GAS/GA/GB
„...þess vegna
draga þessi tæki
mig að sér”
REIMAULT18
NY TEGUND SEM VEKUR MIKLA ATHYGLI
RENAULT18
I þessari bifreið sameinast allt það nýjasta og fullkomnasta sem
franski bifreiðaiðnaðurinn hefur upp á að bjóða, svo sem frábæra
aksturseiginleika og vandaðan frágang utan sem innan. Nú á tímum
síhækkandi bensínverðs er kostur að eiga Renault bifreið, sem er
þekkt fyrir sparneytni.
KRISTINN GUÐNASON HF.
SUÐURLANDSBRAUT 20, SIMI 86633