Helgarpósturinn - 08.06.1979, Blaðsíða 10

Föstudagur 8. júní, 1979 —he/garpásturinrL-
Þeir sem hafa ímyndað sér galdramann sem skeggj-
aöan og skuggalegan öldung eiga sjálfsagt erfitt meö aö
sætta sig við jafn ungan og snyrtilegan mann og mynd-
irnar hér á síðunum sýna í hlutverki galdramanns. En
timarnir breytast. Og sem betur fer er óþarfi að óttast
galdrabrennu í Hveragerði þó þetta viðtal sé gert opin-
bert.
Viðar Þórhallsson býr semsé í Hveragerði og vinnur
þar í blómaskála. Enn eitt táknið um breytta tíma, þvi
hann er æðsti prestur svonefnds Alexandrian galdra-
safnaðar á Islandi.
En hvað olli því að hann kynntist þessum fræðum og
fór að leggja stund á þau?
„Égskildiviökonunamina 1974
og eins og oft gerist hjá fólki
missti ég fótfestuna i lifinu. Þaö
haföi ekki sama tilgang og áöur
og ég varö að leggja mig fram viö
aö ná tökum á þvi aftur. Þá gerö-
ist þaö aö ég keypti óvart bókina
What Witches Do eftir Stewart
Farrar og það er i rauninni byrj-
unin á minum afskiptum af þess-
um málum. Ég var og er aö búa
mér til minn eigin einkaheim og
ég lit á þetta sem hjálp viö aö
vera manneskja. Þetta hefur sfö-
an þróast eftir þvi sem ég fór að
pæla betur i þessum hlutum.
Margt af þvi sem ég er að gera er
nákvæmlega það sama og i Jóga.
Hugleiösla t.d. Þú setur hendurn-
ar undir borð og hættir ekki fyrr
en þær eru komnar i gegn, þ.e. þú
sérð þær i gegn.”
— fmyndun?
„Ja, það hættir að vera imynd-
un þegar þú sérö sjálfan þig sof-
andi hér inni i herberginu. Þetta
er einhver innri kraftur. Er kall-
að að fara sálförum.
Ég hef pælt i ölium meiri háttar
trúarbrögðum og megin hug-
myndirnar eru þær sömu i þeim
öllum. Hefði Kristur verið uppi á
Miðöldum heföi hann tafarlaust
veriö tekinn og brenndur. Að
segja viö mann sem hefur veriö
lamaður alla æfi — Tak sæng þina
oggakk—það er „magic” (gald-
ur). Fólk setur galdur alltaf I
og fremst aö þekkingu, og fram-
kvæmum okkar ritúal ööru hvoru.
Ég þekki fjölda fólks sem stundar
galdra án þess að vera bundiö
neinum söfnuði. Þaö kemur til
min talsvert af fólki sem veit aö
ég er búinn aö pæla lengi i þessu
og er aö forvitnast um þessi mál.
fslendingar eru svo sjálfstæðir aö
þeir vilja helst bardúsa hver i
sinu horni þannig aö án þess ég
viti geta veriö miklu fleiri Alex-
andristar á tslandi en þeir sem
eru i þessum söfnuði”.
— Hvernig fara þessi ritúöl
fram?
„Þú setur upp fjögur element,
eitt fyrir vatn, annaö fyrir loft,
þaö þriðja fyrir eld og fjóröa fyrir
jörð. Þú uppvekur siöan krafta
þessara afla og byrjar á að gera
fimmarma stjörnu meö hnif eða
sveröi i andrúmsloftið. Aðferðin
er mismunandi eftir þvi hvort þú
ert að byrja ritúal (uppvekja
kraftana) eða hætta (slökkva þá).
Þú tekur plöntur, oliur og reykelsi
og brennir og siðan ræðurðu hvort
þú ákallar þessi öfl upphátt eða i
hljóði. Þegar þú vinnur einn finn-
uröu smátt og smátt þina eigin
aðferð sem þú telur henta þér
best. Þú ert semsé ekki bundinn
þeim forskriftum sem eru i The
Book of Shadows. Þú verður að
halda dagbók yfir það sem þú ert
að gera og hvernig það heppnast.
Tilgangurinn með þessu er fyrst
EITTHVAÐ
fólk fer i kirkju. Af hverju fer fólk
i kirkju^ð hverju er það að leita?
Margir fara af þvi það er kækur,
aðrir af þvi það er symból. Heit-
trúaðir fara til að öðlast innri friö
og kraft til að takast á við lifið og
það er i rauninni það sama sem
við erum að gera. Við erum álitn-
ir skritnir fyrir að vera að labba
upp um f jöll meöan aðrir glápa á
sjónvarpið. En við göngum út frá
þvl sem visu að allir hlutir hafi
sál og aö hægt sé að ná sambandi
við t.d. anda eldsins, anda
trjánna og svo frv. Þetta er kallað
Nature magic.”
Aðallega um bækur
„Ég hef farið langt út fyrir
ramma Alexandrisma og hef við-
að aö mér fjölda bóka um þessi
fræði. Er með allt frá Aradia til
The Devils Prayer Book (Bæna-
bók djöfulsins). Svo getum við
tekið Satanisma fyrir en það er
allt annar hlutur. Ég var i Am-
sterdam ekki alls fyrir löngu og
lenti þar inni á ráðstefnu Satan-
ista. Aðal umræöuefnið þarna var
nýjasta tækni i transistortippum
svo þú sérð að Satanismi er i
rauninni ekki annað en sexúal-
orgia. Þú getur alveg eins haldið
parti og boðið nokkrum sætum
stelpum. Það er allt i lagi að hafa
eitthvað kynferðislegt samanvið
GALDIIR
en aðalatriðið hlýtur að vera að
trúa á eitthvað og sjá eitthvað
annað en naflann á sjálfum sér.
Með þessum orðum er ég alls ekki
að fordæma það þó Indverjar
horfi-á naflann á sér i þrjátiu ár
og fái svo Nirvana á endanum. En
um leið og þú hættir að hafa
imyndunarafl minnkar lifsgildið
til muna. En það sem er að er það
að við erum alltaf að drepa barnið
i sjálfum okkur. Hugsaðu þér, ef
þú hættir að leita og gengur út frá
einhverjum einum sannleika...”
Viðari finnst hugmyndin greini-
lega svo fráhrindandi að hann
leggur ekki i að botna setning-
Helgarpósturinn ræðir við Viðar Þórhallsson, æðstaprest Alexandrian galdrasafnaðarins í íslandi
samband við eitthvað illt, en hvað
er galdur? Þú getur t.d. læknað
höfuðverk meö hugarorku. Guð-
spekifélagiö hefur m.a.s. verið
með slikar huglækningar svo
varla er það af hinu illa. En þar
trúir fólk að það sé læknað af
guði, Jesú eða einhverjum fram-
liðnum læknum. Við hins vegar
trúum þvi að það sé einhver innri
kraftur.
Ég gekk úr þjóðkirkjunni á sin-
um tima og er i Asatrúarsöfnuð-
inum til að vera skráður einhvers
staöar. Samt sem áður er ég ekki
verr kristinn en hver annar. Ég lit
t.d. á Jesú Krist sem mikinn spá-
mann, mikinn heimspeking. En i
Bibliunni eru margar þversagnir.
Samkvæmt henni áttu ekki að
skipta þér af framliðnum en af
hverju má þá Jesú Kristur vekja
fólk upp frá dauöum?”
Aö öðlast andlegan styrk
— Hvað er þessi söfnuður á Is-
landi stór og hvernig starfar
hann?
„Það eru i honum þrir Islend-
ingar og nokkrir útlendingar en
ég er sá eini sem er með vigslu,
sem i sjálfu sér er einskis virði.
Við hittumst öðru hvoru og skipt-
umst á skoðunum. Hvað hinir
hafa gert og hvernig það hefur
tekist. Við erum öll að leita, fyrst
og fremst sá að öölast frið og and-
legan styrk þó margir hafi notað
þetta i öðrum og vafasamari til-
gangi. Alex Sanders tókst að ná
sér í peninga á þennan hátt en það
fór illa fyrir honum og hann ráð-
leggur manni að gera það ekki.”
— Nú eru þessi ritúöl kynferð-
isleg, hvernig kemur það inn i
myndina?
„Eins og þú sérð þá er ekki
pláss hér inni fyrir slikt. Það ger-
ist aðallega utandyra og veðrið
hér er nú ekki sérlega spennandi,
svo þvilik ritúöl eru mjög sjald-
gæf. Ég man eftir einu i fyrra-
haust. Þá kom til min fólk og við
gengum upp i dal sem er hér fyrir
ofan, fullur af ieirhverum og alls-
kyns augum. Þetta hafði geysi-
leg áhrif á fólkið svo við gengum
upp að Orustuhól sem er hér
lengst uppi i heiði. Þar fram-
kvæmdum við ritúal eftir orðanna
hljóöan og það var skritið fyrir
mig sem vinn svona mikið einn að
sjá hvað við gátum náð upp mikl-
um andlegum krafti. Þetta er
mjög sterkt ritúal enda eru sam-
farir einhver mesta orkuslepping
sem til er. Ég tek það fram að við
gerðum ekkert annað en upp-
byggjandi gerning fyrir okkur
sjálf. Þetta var mjög gaman og
við fundum að við vorum full af
orku, gengum alla nóttina og vor-
um svo alla helgina að áti og
drykkju án þess að nokkur yrði
syfjaður.
Annars er það útbreiddur mis-
skilningur að það sé einhver kyn-
ferðisleg krafa á bak viö þetta.
Það sem skilur á milli Gardn-
erskra ritúala og Alexandriskra
er að ritúöl Gardners krefjast
samfara en Alexandrisk láta sér
nægja að þær séu symbólskar.
Annars ræðurðu þvi auðvitað
sjálfur.
í okkar augum er þarna ná-
kvæmlega sama að ske og þegar
Hugleiösla innan fimmhyrndu stjörnunnar.
„Þetta er mjög sterkt ritdal
enda eru sainfarir einhver
mesta orkusiepping sem til er”
una heldur stendur upp og nær i
nokkrar bækur i skápinn. Hann
sýnir mér The Devil’s Prayer-
book, Aradia (19. aldar bók um
galdur og fleira) og bókina sem
olli straumhvörfum i lifi hans,
What Witches Do. Sömuleiðis
fjölda annarra merkra bóka sem
hann virðist þekkja eins og sina
eigin fingur. Hann virðist mjög
vel heima i þessum fræðum,