Helgarpósturinn - 26.02.1982, Page 10

Helgarpósturinn - 26.02.1982, Page 10
10 Mesta tilviljun í heimi... Hvort skyldi það vera tilviljunin sem mestu ræður um lif manna, eða vandlega gerðar áætlanir sem eiga að ná langt inn í framtiðina? Hugsið um það. Um daginn sat ég á biðstofu, þar sem timarit einhverra sem kalla sig unga sjálfstæðismenn eða eitthvað annað álika gáfulegt lá frammi. í leiðaranum stóð eitthvað á þá leið, að jöfnuður yrði aldrei i þjóðfélögunum, vegna þeirrar staöreyndar, að fátæklingar hefðu alitaf verið tii. Afleiðingin af þessari „staðreynd” timaritsins er náttúrlega sú, að vegna þess að engir tveir menn eru eins, hljóti menn að taka félagslegu misrétti með jafnaðargeði, gleyma þvi og snúa sér að öðru. Merkilegt. Reyndar var það ekki þetta sem ég ætlaði að tæpa á. Ég ætlaði að tala um tilviljanir. Vikupóstur frá Gunnari Gunnarssyni Hvað skyldi mælast mesta tilviljun i heimi? Sköpun heimsins? Fæöing einstaklings? Ég hef grannskoðað Metabók Guinness og veit, að þar stendur ekki stafur um tilviljanir. Þær eru vist ekki mældar á neinn kvarða. Einu sinni gekk ég eftir fremur fáfarinni götu i Paris og hitti þar gamlan bekkjarbróður, sem ég hélt að byggi þá austur á Neskaupstað. Oðru sinni var ég staddur á krá á Spáni og var ávarpaður af konu, sem hafði flúið Island árið 1952 og hafði ekki hitt Islending þar til hún hitti mig, tuttugu og fimm árum siðar. A Spáni. Tveimur árum seinna fór þessi bekkjarbróðir minn, sem að öllu réttu heföi átt að vera kominn aftur austur á Neskaupstaö, til Itallu. Þar hitti hann þessa konu sem ég hafði hitt á Spáni! Hvaö skyldi Metabók Guinness segja viö þessu? A siöustu öld sat sá merkasti af öllum merkum rithöfundum sem á frönsku hafa skrifað.Balzac.og skrifaði smásögu sem heitir „Meistaraverkið”. I þessari sögu segir Baltzac frá málara sem fær sér vinnustofu við götu i Paris, sem ég kann ekki lengur að nefna. Þarna málar þessi uppdiktaði málari svo sitt meistaraverk. Arið 1938 fær svo meistari allra meistara i málaralistinni vinnu- stofu við sömu götu og það i sama húsi og Balzac hafði tilgreint I smásögu sinni. Pablo Picasso hafði vinnustofu i húsi, sem Balzac áratugum áður vissi sennilega ekki að var til og þar málaði hann sitt stóra meistaraverk „Guernica”. Hvað segja menn um svona tilviljun? Sumir virðast geta sagt fyrir um lif sitt ótrúlega langt fram. Aðrir vakna ráðþrota hvern morgun og prisa sig sæla, þegar þeir ná háttum um kvöldið. Hvers vegna ég er að tala um þetta? Ég hitti um daginn mann, sem upplifði það að verða tvisvar sinnum nauðasköllóttur og hafði þó fengið sér hárkollu i millitiðinni. Það var hann sem fór að tala um tilviljanir. Meira af honum seinna. v -.. Föstudagur 26. febrúar 1982 helgarpásturinn Spilakeppni í klúbbnum „Fjórír kóngar” Snjólfur snillingur hringdi i mig og tjáði mér að þá um kvöldiö færi fram spilakeppni á tveim boröum i klúbbnum. Hér væri um áskorun aö ræöa. Konni kæni ásamt spilafélögum sínum, þeim Teiti töffara, Lalla loddara og Gvendi glanna, hefðu skorað á hann i tuttugu spila keppni. Með honum spiluðu þeir Kári kennari, sem boröi og gosanum svinaö. Þá kom laufa fimmið sem áttan I borðinu tók. Spaði i borðinu trompaöur. Lágum tigli spilað á kónginn og áttan tekin með ásnum. Nú var tigul fimmið orðið frispil. Konni kæni hafði spilað mjög vel fram að þessu. Búinnr. að einangra spaöann og tigulinn. Látið siðan hjarta ásinn til þess aö setja and- m . J Spil eftir Friörik Dungal hans makker,og svo þeir Runki röflari og Benni brotlegi (hann haföi fótbrotnað á sléttu gólfinu heima hjá sér og þvi festist þetta nafn viö hann.) Verölaunin voru ein fjögra litra whisky-flaska. Svo bætti hann þvi viö, að hann yrði mér afar þakklátur ef ég að lokinni spilamennsku vildi afhenda sigurvegurunum verölaunin. Ég þakkaði honum þennan óvænta heiður og lofaði aö mæta. Þegar ég kom voru áhorf- endur að flykkjast i klúbbinn. Spilin höfðu veriö þannig að um stórar sviptingar var ekki ' að ræða. Þegar eitt spil var eftir var sveit Snjólfs snillings aðeins örfáum punktum hærri. Þá kom þetta spil: S86 HA53 TA532 L8432 SKD1074 HG987 T1076 LG SAG9532 HKD TD94 L76 S----- H10642 TKG8 LAKD1095 Við bæði borö voru sagnir þær sömu. Norður og suöur enduðu i sex laufum, en austur og vestur höfðu ströglaö I spaöa. Auðséö var aö þetta spil réöi úrslitum keppninnar og þvi var ég forvitinn aö sjá hvernig Konna kæna færist spila- mennskan. Runki röflari sat i vestur og lét út spaöa kóng. Konni trompaöi réttilega með niunni til þess að laufaáttan yrði að innkomu I boröinu. Lét laufa ásinn og gosinn kom frá Runka. Þá kom litið hjarta á ásinn. Austur, Benni brotlegi, lét drottningui.a. Tigul tvistur úr stæöinginn inn og koma út i tvöfalda eyðu. Nú voru spilin þessi: Teitur töffari S----- H53 T5 L32 Runki röflari Benni brotlegi SD10 SAG53 HG98 HK T----- T----- L----- L----- Konni kæni S----- H1064 T----- L D10 Borðið var inni á tigul ás. Hvaö skeöi nú? Já, það var nú það, þvi nú brást Konna kæna bogalistin. Hann var of veiði- bráöur og lét tigul fimmiö til þess að kasta einu hjarta. Benni brotlegi var fljótur að kasta hjarta kónginum, svo Konni varð einn niöur. Ég flýtti mér að hinu borðinu og þá var snill- ingurinn aö spila boröinu inn á tigul ásinn og eins og elding lét hann hjarta þristinn. Gvendur glanni var austur og varð aö taka á kónginn og spila siðan spaða upp I tvöfalda eyöu. Þar losnaði borðið viö siöasta hjart- aö þvi snillingurinn trompaði. Slemman i höfn, sigurinn inn- siglaður. Eitthvaö var töffarinn að skammast. Ég tók ekki vel eftir þvi sem hann var að segja, þvi ég fór að óska Snjólfi snillingi og hans mönnum til hamingju meö sigurinn. Þó komst ég ekki hjá þvi að heyra Teit töffara hreyta út úr sér: „Gastu ekki asnaö hjarta hundinum út. Alltaf sama fljótræðið að ógleymdri helviskri græðginni I þér!” Nú var komið að mér aö af- henda verðlaunin. Ég geröi þaö með nokkrum orðum. Svo tjáði ég viöstöddum að sigurvegar- arnir heföu beðið mig um að koma þvi rétta boöleið að þeir væru andstæðingunum afar þakklátir ef þeir vildu njóta þessara veiga sameiginlega með þeim og byrja strax. Allt þetta vakti gleöi og kátinu. Þegar fariö var að skenkja I glösin fengu allir vel útilátna tvöfalda sjússa. Ég fylgdist með athöfninni. Þegar átti að fara aö hella I glas Teits töffara þá sagöi ég viö þjóninn aö þarna ætti að vera aðeins einfaldur sjúss. Töffarinn glápti á mig með þessum llka foraktar svip. Ég var fljótur að segja honum að hann heföi notað óvið- eigandi munnsöfnuð við makker sinn. Slikt væri ekki gert við spilaborðið. Þvl yröi hann að taka út slna hegningu. Konni kæni fengi aftur á móti þrefald- an sjúss I sárabætur. Straffið kæmi þó aðeins niöur á fyrsta sjúss, en siöan yröi allt eðlilegt. Þið hefðuð átt að sjá framani- andlitssnoppufésiö á töffar- anum! Skákþraut helgarinnar Dr. Werner Speckmann: Staðan sem sýnd er á myndinni (ke6 — Hc6 — Re8 — Pc5, Kd8) Mát i öðrum leik. Dr.Werner Speckniann: Biskup settur i stað riddara (Ke6 — Hc6 — Be8 — Pc5, Kd8). Mát i 3. leik. H. Weenink: Staðan eins og á myndinni, nema riddarinn tek- inn burt. Mát i 4. leik. (Ke6 — Hc6 — Pc5 Kd8) LAUSN á 2 3. sfðu. fíokkað 79 að tónleikamir séu haldnir I lok mars og lok september. En fyrst ég er aö tala um dægurtónlist i sjónvarpi má ég til með að koma hér að þakklæti fyrir þá ákvörðun sjónvarpsins að taka upp allt það efni sem boðið er upp á þessa dagana á afmælishátiö FIH. Vonandi fáum við að sjá þaö sem fyrst. Jazzveisla 19 gitar, Helgi Kristjánsson á bassa og Siguröur Karlsson á trommur. Þeir léku nokkur frumsamin verk, sum af bræö- ingsættinni en önnur ómenguð jazzverk og sérílagi var sveiflan sterk I ópus Guðmundar Ingólfssonar: Hópdans. Þaö verður gaman að heyra meira I þessum sextett og fáir spinna jazzinn betur en hljómsveitar- stjórinn þegar hann gripur vibrafónkjuöana. Monk og Newman Þó Thelonius Monk hafi litið látiö I sér heyra siöasta ára- tuginn fengu jazzgeggjararnir sting I hjartað er andlátsfregnin barst! Það var þó alltaf von um að meistarinn hresstist. Við munum gera honum betri skil i næsta pistli svoog þeim ágæta trompetleikara Joe Newman sem lengi tryllti á trompetinn I böndum Count Basie og Lionel Hamptons, en hann er væntan- legur hingað I byrjun mars og mun leika með Bigbandi ’81 og triói Kristjáns Magnússonar. Draumur 19 Pálsson verðskulda bæði að fá að vinna meira á þessum vettvangi. Margrét Guðmundsdóttir náði i einstökum tilsvörum og atr- iðum aö gera Guðrúnu einkar trúverðuga, tónninn i rödd hennar þegar hún talaði um vin- konuna úr sveitinni var t.a.m. einstaklega ekta. Hins vegar fannst mér Margréti ekki takast iheildina séð að sýna hið tilfinn- ingaþrungna samband Guðrúnar viðtækin, enda er það kannsk engum ætlandi. Baldvin Halldórsson gerði sitt til að Finnur yrði skiljanlegur i af- stöðu sinni til Guðrúnar. Sam- band hans og sveitakonunnar Guggu komst hins vegar aldrei á hreint fremur en samband þeirra Guðrúnar og Júliusar. Margrét Helga féll mjög vel inn i hlutverk tíuggu og hafði til að bera þá skörulegu framkomu sem hæfði kvenforkinum. Edda Björgvinsdóttir skilaði einnig vandræðalegu hlutverki Birnu mjög frambærilega. Leikarar i smærri hlutverkum náðu fæstir að sýna nokkuð sérstakt, nema Guðbjörg Þorbjarnardóttir eins og áður sagði. Við Islendingar eigum nóg af góðum höfundum til að skrifa fyrir sjónvarp og það er einnig ljóst að við erum að koma upp styrkum flokki sem vinnur fag- lega i sjónvarpi og getur staðið undir auknum listrænum kröfum. Nú er það aðeins yfir- valda að gefa þessu fólki kost á aö veröa meira en efnilegt. — SS. ALVEG SKINANDI |JUMFERÐAR

x

Helgarpósturinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.