Helgarpósturinn - 08.04.1982, Blaðsíða 10

Helgarpósturinn - 08.04.1982, Blaðsíða 10
10 Hver er konungur dýranna...? Stundum er sagt, að i hita leiksins, hávaða umræöunnar, kafi skriffinnskunnar eða hvað þaö nú er sem um er að ræöa hverju sinni, þá sjái menn ekki skóginn fyrir trjánum. Siöustu mánuði, siðasta árið, hefur staöið lifleg og einkar upplýs- andiumræða i nágrannalöndum okkar um afvopnum og nauðsyn á nýrri samskiptapólitik austurs og vesturs. Ný friðarhreyfing hefurorðiðtil. Og æ fieiri gera sér ljóst, að póli- tiskar linur, sem dregnar voru i lok siðustu styrjaldar, þegar heimsveldin skiptu á milli sin veröldinni, þurfa ekki aö gilda um alla eiiifð. Það er hægt að hugsa frumlegar en Stalín og Breshneff, Kennedy og Reagan. 1 vopnabúrum okkar heimshluta eru vopn sem á svipstundu geta breytt tilveru okkar i svíðandi viti — reyndar oft á dag svo lengi sem einhver er i stuði til að skjóta. Spurningin snýst ekki lengur um það hvort maöur er „hægri” manneskja ellegar „vinstri”. Hún snýst miklu frekar um það, hvort maður er ábyrgur þegn, lifandi manneskja með greindarögn i koll- inum og hugsar stundum um framtið næstu kynsióða. VikL'póstur frá Gunnari Gunnarssyni Hér á landi fer umræða um afvopnun og frið ekki hátt. Sú heildar- mynd sem fjölmiðlar sýna okkur er ekki sérlega upplýsandi, miklu frekar er hún bergmál þeirra alþjóðlegu fréttasendinga, sem dag- lega ganga yfir heimsbyggðina og fjalla um Miðameriku, Austur- lönd nær og svo Pólland. Svokallaðar fréttaskýringar færa okkur sjaldan heim neinn sannieik um raunveruleika i þeim striðshrjáðu löndum sem kastljós fréttastofa beinast að hverju sinni. Og þegar við ræðum frið og afvopnun á heimavelli, endar okkar umræða i einhverju þvargi um oliugeyma. Akveðinn hluti pólitikusa og stjórnmálaskribenta sprettur upp með heitstrengingu i augna- ráðinu og segist ekki geta lifað þá smán, að bandariski herinn fái hér aukin umsvif. Mér finnst það skipta mestu máli, að einhvern tima i framtiðinni verði hægt að ræðast við, án þess að allir aðilar rjúki upp á nef sér og fárist i miðju kafi þessa þreytandi moldviðris. Það er langt siðan timabært varð aö efna til nýrrar aðkomu aö þessum áriðandi málum. Friðarhorfur og afvopnun skipta okkur meira máli en svo, að karpgefnum stjórnmálamönnum leyfist endalaust að nota þau til þess eins að tryggja sér einhvern atkvæða- lager með þvi einu að æpa tiltekin slagorð: Svikjum ekki varnar- bandalag vestrænna þjóða! Eða: IslandúrNató —herinnburt! Siðustu dagana höfum við verið látin fylgjast með gamalkunnum sirkus úr pólitikinni. Framkoma utanrikisráðherra (ég man ekki I svip hvað hann heitir) minnir mig helst á gömlu söguna um ljónið og hin dýrin i skóginum. Hver er konungur dýranna? spurði ljónið öll dýrin I skóginum. Það er satt. Ljónið gekk á milli og hafði skoðanakönnun. Hver er konungur dýranna? Það ert þú, sagði giraffinn með andakt. Apinn tók undir með gir- affanum og svo sögðu reyndar allir i skóginum. En ljónið lét sér ekki nægja samdóma álit, heldurhélt áfram að suða um þetta leið- indamál. Þá fauk i filinn. Hann lyfti ijóninu hátt á loft og skók það til. Hvers vegna verðurðu svona vondur þótt þú kunnir ekki svarið? spurði’ þá ljónið. ________________Fimmtudagur 8. apríl 1982 HolrjFirpntztl irínn Þegar Snjólfur snillingur kastaði öruggum trompslag í vörninni Ég haföi horft á þá félagana spila um stund. Aö sjálfsögðu var ýmislegt sem skeði, en hér ereitt spil sem mig langar til að segja ykkur frá. Spilin voru þessi: Gvendur S1096 H54 TD932 LKD42 glanni Snjólfur Runki snillingur röflari S72 SDG54 HG83 H76 T64 TAKG85 LG109865 L73 Konni kæni SAK83 HAKD1092 T 107 LA Sagnir gengu þannig: suður vestur norður austur 2 hj. pass 2 grönd 3 tlglar pass pass dobl 3spaöa dobl 4 lauf dobl pass 4 hj. pass pass pass Snillingurinn lét tigul sexið og Runki röflari tók á gosann. Tók siðan á tigul kóng og lét svo tigul fimmið. Nú þurfti Konnikæni að hugsa sig um. JU, hann trompaði með drottnineunni Snillingurinn henti tromp gosanum umsvifalaust. Runka röflara brá svo að ég hélt að hann ætlaði aö detta af stólnum. Auðséð var að hann ætlaði að fara að segja eitthvaö, en hætti við. Spilið hélt áfram og að lokum varð suöur að gefa tvo slagi á spaða. Einn niður. Aö spilinu loknu sagði snill- ingurinn við hnakker sinn: „Ég sá að þér brá þegar ég henti tromp gosanum. Ég var búinn aö átta mig á þvi, að suður átti i hæsta lagi eitt lauf. Sennilega ásinn. Sex hjörtu myndi hann einnigeiga.Tvo tiglahafði hann átt. Þá voru fjórir spaðar eftir. Sennilega ás og kóngur fjórðu. Þvi þurfti hann aðeins aö spila ás og kóng i trompi. Láta laufa ásinn. Ás og kóng i spaða og spila svo rólega litlu trompi á A.P.H. WILLIAMS fyrst birt i The Chess Amateur árið 1910. Hvltur á að máta i' 2. leik. gosann minn. Þá er ég inni og þvingast til að spila laufi og þannig losnaði hann við báða spaöana. Þvi kastaði ég gosan- um strax og þessvegna gátum viö hnekkt sögninni”. „Þetta var mjög snjallt hjá þér”,svaraði röflarinn. Ég vissi ekki hvernig spilin þin voru, en hélt aö þú hefðir kastað gosanum „i óaðgæsluleysi” eins og kerlingin sagði forðum. En nú leyfi ég mér að lýsa aðdáun minni á þinni frábæru spila- mennsku”. OOO Fjórir Gyöingar spiluðu bridge. Levy segir grand og i þvi veltur hann dauður af stólnum. Hinir horfa á hann, hálf lamaðir af undrun. Loks stendur Abraham upp, tekur spilin úr höndum liksins og segir: „Eiginlega er ég hálf forvitinn aö sjá hverskonar grand Levy sálugi hafði”. B.T. SALTHOUSE LondonGlobe 1911 Spilaþraut helgarinnar Popp 17 með fullri brennivinsdrykkju. Vegna þessa hefur kappinn ekki sent frá sér nema þrjár sóló plötur á þessum tima og er sU nýjasta nýútkomin, en hún heit- ir Nick The Nife. Tónlist Lowe er mjög poppað rokk og rdl, fyrst og fremst framleitt til að skemmta fólki. Það þarf t.d. ekki annað en að Shaw var staddur þar sem bas- ar var haldinn til stuðnings likn- arstarfsemi. Ung og fögur leik- kona sem stóð fyrir veitingum, bauð honum tebolla. „Hvað kost- ar hann”, spurði skáldiö. „Six- pence” svaraði sú fagra, „en nú” — hún dreypti aðeins á teinu um leiö og hún sendi skáldinu augna- tillit aðdáunarinnar — ,,nú kostar hann tiu shillinga”. Shaw henti tiu shillingum á borðið um leið og hannsagði: „Gerið svo vel, en má ég biðja um hreinan bolla”. Shaw hafði verið boðinn i kvöld- verðarveislu sem haldin var til fjáröflunar velgerðarmála. Að ioknu borðhaldi hófst dans og Shaw gekk rakleitt til frúarinnar sem stóð fyrir samkomu þessari. Frúin lifnaði öll við.varð alsæl i framan og sagði: „Að hugsa sér að þér skulið hafa komið fyrst til min”. „Elskulega frú”. sagði hann um leið og hann tók utan um hana. „Mér skilst að þetta sé vel- gerðarball, er það ekki rétt?” Þaö var stórt kvöldverðarboð. Anatoie France og Shaw sátu hlið við hlið. Anatole France þekkti ekki Shaw i sjón og hafði ekki heyrt hvað Shaw sagði þegar hann kynnti sig. Þvi hallaði hann sér að Shaw og spurði hann hver hann væri. „Eins og þér — geni” svaraði Shaw. lita á lagalista nýju plötunnar til aö gera sér grein fyrir innihaldi textanna. Segja ekki nöfn eins og Heart, My Heart Hurts, Couldn’t Love You (Any More Than I Do), Let Me Kiss Ya og TooMany Teardrops ekki sina sögu. Semsagt eintómir hjart- næmir hjartabrjótar. Lowe hefur fengið sér til að- stoðar friðan flokk Urvals hljóð- færaleikara, enda gefur auga leið að hann hlýtur aö eiga hönk upp i bakið á einhverjum, eftir að hafa eytt siðustu árum I að greiöa fyrir frama annarra. Oscar Wilde (1856—1900) enskt skáld. Þegar verk Oscars Wilde voru gefin úthjá bókaforlaginu Osgood Mclloaine & Co„ auglýstii þeir ávallt að allar bækur þeirra kæmu samtimis út i London og New York. Dag nokkurn kom kunningi Wilde og spurði hann hvort hann hefði séð morgunblöðin. Osgood er dáinn. Wiide þagði andartak og svaraði siðan. „Vesalings Os- good. Þetta er alvarlegt áfall fyr- ir okkur.” Svo bætti hann við: „Ég geri ráð fyrir að þeir jaröi hann samtimis i London og New York.” Leikrit Oscars Wiide „Blæ- vangur lady Windermer” var frumsýnt við óstjórnlegan fögnuð áhorfenda i St. James Theatre. Ahorfendur neituðu að fara án þessaðfá aösjá höfundinn. Strax og Wildesýndi sig á senunni, varð óhemju klapp og húrrahróp. Þeg- ar Wilde loksins fékk hljóð, hélt hann eftirfarandi ræðu: „Dömur minar og herrar. Stundarinnar i kvöld hef ég notið alveg sérstaklega. Þessu af- bragðs leikriti hafa leikarar gert alveg dásamleg skil. Móttökur ykkar, dömur minar og herrar, hafa verið alveg frábærar og sýnt hve gáfuð þér eruð. Ég óska yður til hamingju með þann góða árangur sem þér hafið náð með framkomu yðar, sem sannfærir mig um að þér hafið nærri þvi eins mikið álit á leikritinu og ég sjálfur.” Nick The Nife er góð Lowe plata og til að mynda mun betri en siðasta plata hans, Lust of Love.Lögin eru létt og gripandi og ættu aö koma öllum i gott skap, nema kannski þeim sem eru svo alvarlega þenkjandi aö þeir vilji ekki skemmta sér. Jazz 17 lega var hann glæsilegur. Favors var heldur litt magnað- ur upp en hann er traustur klett- ur og sú kjölfesta sem hver hljómsveit þarf aö hafa þótt sólóar hans þetta kvöld hafi ver- iðfáir ogsmáir. Þeir komu,sáu og sigruöu og þá er bara að vona að við fáum að heyra eitthvaö meira af sliku áðuren Gerry Mulligan kemur að gleðja okkur á Listahátið (Guð forði okkur frá þvi að sið- blinda Listahátiðarmanna sé enn svo mikil að þeir eyöileggi þá tónleika með þvi aö halda þá ( Laugardalshöll!). Að lokum: Gleðjiö ykkur yfir páskana og komið við i Gramm- inu á Vesturgötu 53. Þar verður opiö I allan dag og nýja hljóm- leikaplata Art Ensemble of Chi- cago: Urban Bushman seld, og sú plata er ekkert slor! Veltlngahúslö i GLÆSIBÆ Hnyttni George Bernard Shaw (1856—1950) irskt skáld.

x

Helgarpósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.