Helgarpósturinn - 28.05.1982, Qupperneq 25

■Jpftc-fi /r/nrT Föstudagur 28. maí 1982
Sigurður og Hjördis voru „tæknilegust” i potinu.
Guðmundi veggfóðrarameistara finnst Helgurnar bestar.
að sést hefur fólk með eldhúskoll sem býr
til f jórar og fjórar holur með stólfótunum.
Þau segja að aðal ástæöan fyrir þessu
garðabrölti þeirra sé sú, aö með þvi móti
fái þau betri kartöflur en i búöunum, en
neita þvi þó ekki, aö þetta sé dálitið
skemmtilegt og hressandi.
„Helga er best"
GuðmundurJ. Kristjánsson veggfóðrara-
meistari tekur heldur dýpra i árinni og seg-
ist fyrst og fremst vera i þessu sér til
ánægju, en hann er að ásamt konu sinni og
tengdasyni, dálítið neðar við sömu götu.
— Kartöflurnar eru bestar ef maður
ræktar þær sjálfur. Þetta er alveg eins og
með veiðimennina, þeim finnst sá fiskur
bestur sem þeir veiöa sjálfir, segir Guð-
mundur og bætir þvi við, að hann hafi rækt-
að kartöflur þarna á melunum I f jögur ár og
ætli ekki að hætta þvi meöan hann getur
staðið iþvi.
— Þetta eru bestu kartöflurnar sem ég
fæ. Þær heita Helga, og útsæöið fékk ég hjá
manni sem rekur bú suöur við Krýsuvik,
segir Guðmundur og sýnir okkur stoltur
„Helgurnar” sinar, sem eru rétt ófarnar
ofan i moldina.
— Ég er aðallega að þessu vegna þess, að
ég fæ miklu betri kartöflur en fást i búðun-
um, segir Erla, sem stendur við litinn pall-
bil og tínir útsæði i ilát.
//Leiðinlegt að standa i þessu"
Hún kemur reyndar alla leið frá Þorláks-
höfn til að rækta kartöflur i Korpúlfsstaða-
melunum og er með garð i félagi við systur
sina og móður.
— Auðvitað er þetta heilmikiö sport lika,
ekki sist fyrir börnin, og til viðbótar þessu
rækta ég dálitið heima i Þorlákshöfn, sem
ég nota eftir hendinni. Kartöflurnar héðan
geymi ég fram á vetur og er vel byrg fram
undir vor, segir Erla, og áfram höldum viö
göngunni.
Leifur Rósinbergsson og Þórdis Andrés-
dóttir hamast við að moka götur og Anna
María dóttir þeirra aðstoðar eftir bestu
getu.
— Við fáum góðar kartöflur út úr þessu,
en mér finnst leiðinlegt að standa i þessu,
segir Leifur, en Þórdis bætir þvi við, að
þau geri þetta ekki sist vegna barnanna.
— Þau hafa gott af að vita hvaðan kar-
töflurnar koma, segir hún, en fjölskyldan
býr i Breiðholtinu.
— En það er gaman að taka upp á haustin
þegar uppskeran er góð,skýtur Leifur þá
inn i og hefur það sér til afsökunar að finn-
ast kartöflurækt ekki skemmtileg, að frá
þvi hann man eftir sér hefur þetta verið
fastur liður.
Kartöflur viö Tívolí
Faðir hans, Rósinberg Gislason vörubfl-
stjóri, er með næsta garð og segir, að þarna
hafi hann verið i 12 ár,Leifur meö honum
undanfarin sex eöa átta ár.
— En áöur var ég með garð i Vatnsmýr-
inni, skammt þaðan sem Tivoll var áður, og
það er kannski von að strákurinn hafi
fengið nóg af þessu. En mér finnst þetta
skemmtilegt, skemmtilegast þó að koma
hingað uppeftir á sumrin og fylgjast með
sprettunni, segir Rósinberg.
Hvert næst?
Það eru nokkur hundruö manns I viðbót
þarna á Korpúlfsstaðamelunum til að tala
við, en við látum hér staðar numið, kannski
mest af þvi að við vinnum okkur ekki til
hita og þrátt fyrir meira en tiu stiga hita er
kominn i okkur kuldahrollur.
Við flýjum þvi inn i bil, en gaman hefði
verið að ræða við fólkið um fleira. Til
dæmis hvar það heldur að það muni rækta
kartöflurnar sinar eftir til dæmis tiu ár.
Það eru nefnilega ekki svo mörg ár siöan
kartöflugarðar borgarinnar voru i svo-
nefndri Borgarmýri. þar sem nú er að rlsa
nýtt verksmiöjuhverfi i framhaldi af
byggðinni á Bæjarhálsi. Og fróðir menn
segja, að innan skamms verði farið að
byggja 1 Korpúlfsstaðalandi.
25
ganga í Sjálf-
stæðisflokkinn...?
Eg er að velta þvi fyrir mér, hvort ég eigi ekki aö vera i Sjálfstæð-
isflokknum næsta kjörtimabil. Maður verður að hugsa svolitiö um
eigið skinn. Varla er hægt að ætlast til þess aö maður fórni lifi sinu
og félagslegri heilsu (ég hef lesið um það hugtak, já) á altari sósial-
ismans eða hvaö? Maöur verður að hugsa um sina nánustu. Fjöl-
skyldan hefur hagsmuna aö gæta hér i bænum. Okkur tókst ekki að
ná i lóð eftir punktakerfinu. Svo eru þessir Sjálfstæðismenn ekki
eins vitlausir og þeir sýnast (hæ hó!!)
Ég held ég verði lika að taka tillit til þess, að borgarstjóri Sjálf-
stæðismanna (okkar) er að þvi leyti einstæður, að hann hefur graf-
ið i eigið hold og fundið þar þann neista sem dugði — löngun til að
veröa borgarstjóri i þessum veraidarrassi sem Smoky Bay óneitan-
lega er.
Til hamingju Davið.
Nú verður væntanlega tyrft yfir útitaflið. Pyisuvagninum i Aust-
urstræti steypt i höfnina og löggæsla stórlega efld.
Það verður náttúrlega að leysa þessi unglingavandamál.
Vinstrimenn sem ég þekki hafa I ergelsi verið að útmála fyrir
mér, hvernig Reykjavik verði undir járnhæl hinna afturhaldssömu
broddborgara. Þeir segja aö nú verði ekkert gert I borginni nema
kannski malbikað yfir grængresið og byggð sláturhús og fangelsi.
Einhver hélt þvi fram, aö Sjálfstæðisflokkurinn væri með áætlan-
ir uppi um að bjóöa Ronald Reagan hingað og byggja yfir hann sér-
stakt eftirlaunasetur.
Ég veit það ekki. En ljóst er að eitthvað verður að gera i þágu
friöar i heiminum..
Ég legg til að verulegum hluta byggingalóðanna út frá Aburð-
arverksmiðjunni verði úthlutað með þvi skilyrði, að lóöarhafinn
byggi skjólbyrgi neðanjarðar þvi aldrei er aö vita, hvenær Rússinn
lætur vaða...
Ég legg til að þessar lóðir með skjólbyrgjunum verði nefndar
„Borg Daviös” alveg eins og fátækrahverfið inn með Borgartúninu
var kallað Bjarnaborg hér áður.
Annars sé ég eftir þvi að hafa ekki boðið mig fram I þessu borgar-
stjórnarkjöri. Það er svo margt sem mér finnst að megi betur fara i
Reykjavik og einhvern veginn er það svo, að ég virðist vera eini
maðurinn sem kemur auga á þessi vandamál....
Mig vantar aöeins stjórnmálahreyfingu og svo stuðningsmenn.
Or þessu verður að bæta.
Hugsið um það.
Myndin er vitanlega af Davið Oddssyni. Hann minnir mig á
prestsmaddömu með þessar kinnar og litlu hendurnar sem hann
hreyfir svo skemmtilega þegar hann vill leggja áherslu á orö sin.
En þaö gerist oft..