Helgarpósturinn - 06.08.1982, Side 8

8
Föstudagur 6. ágúst 1982
hlelgai-----
-.posturinn,
„Sumum finnst spennandi að

með konu"
— segir Anna Lára Friðriksdóttir
fæst við flugmennsku
Þykir nokkrum merkilegt að kona hér i
bæ sé i þann veginn að taka atvinnuflug-
mannspróf? Vitaskuld ekki. Við lifum nú á
jafnréttistimum, — eða hvað? Anna Lára
Friðriksdóttir, sem daglega gegnir stöðu
framkvæmdastjóra Decimin -umboðsins,
hló þegar ég bað hana um viðtal, en var þó
fús til viðræðna. Hún er einmitt i þann
veginn að fara að taka atvinnuflugmanns-
próf. En Anna Lára hefur áhuga á fleira.
Að visu datt mér ekki i hug að spyrja hana
út i heimilis- eða hundahald, en spurði
fyrst hvernig stæði á þessum áhuga á flug-
inu.
Þarf að halda sér við
i flugi eins og öðru
„Systir mín, sem er 20 árum eldri en ég, læröi að fljúga
þannig aö þaö má segja aö ég hafi veriö meö flugbakteri-
una frá unga aldri. Ég dreif mig þó ekki i tima fyrr en ég
var 19-20 ára. Þaö þýöir ekki aö ætla sér aö gleypa þetta i
einum munnbita þvi flugnám er gifurlega dýrt. Ég var
23ja ára þegar ég tók einkaflugmannsprófið en þaö þarf aö
taka 70 flugtima til að ná þvi. í fyrra tók ég svo bóklegt
nám I Keflavik sem ég kláraöi um jólin, þannig að nii get
ég fari að taka atvinnuflugmannsprófiö. 1 þaö þarf 200
tima sem ég hef þegar tekið auk bóklega námsins. Mér
finnst mig einungis vanta herslumun upp á það. Og þvi
miöur get ég ekkert æft mig niína, þvf vélin min er beygl-
uð. Ég þurfti nefnilega að nauölenda um daginn.”
— Vélin þin?
„Já.aövisu á ég hana ekki ein, viö erum sjö sem eigum
hana isameiningu. Þaö er mjög algengt aö eiga vél i sam-
einingu, auk þess mun ódýrara og i alla staöi hentugra.”
— Hvaö er svona sjarmerandi viö aö fljiiga?
Anna Lára hlar. „Æ. Þaö er viölika tilfinning og þegar
maöur kemst upp á fjallstind og horfir yfir. Þaö er llka
gaman aö finna aö maöur hefur vald á vélinni. Getur látiö
hana gera kUnstir, án þess aö maöur sé aö tala um listflug.
— I vetur flaug ég ekkert, þaö er litiö flogiö á veturna, þvi
tók ég nokkra upprifjunartima I vor. Þá æföi ég meöal
annars nokkru sinni nauölendingar. Og þegar hreyfillinn
stöövaöist allt i einu um daginn hjá mér og ég þurfti aö
nauölenda, þakkaöi ég þaö eingöngu þessum timum min-
sem
um i upprifjun, aö svo vel skyldi takast aö lenda vélinni.
Mér tókst aö lenda á vegi milli bæja. Þaö sýnir aö þaö þarf
aðhalda sér við i flugieins og ööru.”
— Varþetta ifyrsta sinnsem þúnauölentir?
„Já, og vonandi I siöasta sinn lika”, segir Anna Lára.
Með hjartað i buxunum
— Er ekki mikiö stress aö fljúga á timum óhugnanlegra
flugslysa?
„Um le® og flugslys veröur, langar mann aö vita hvaö
geröist. Þaö vill nefnilega oft til aö flugslys eiga sér stað af
sömu mistökunum. Erlendis eru lýsingar á þvi sem gerist
i flugslysum gefnar út. Hér hins vegar, eru þær skýrslur
sem geröar eru, eitthvaö leyndarmál. Og svo heyrir mað-
ur kjaftasögur um hvaö geröist, og veit ekkert hvort mark
er á þeim takandi. Þaö væri fróölegt ef lýsingar á slysum
væru gefnar út,t.a.m. i riti eins og AIP, en i' þvi eru upplýs-
ingar um flugvelli auk annnars.
Aö visu eru i þvi riti slys talin upp, en þaö mættu vera
betri upplýsingar, sem maður gæti lært af. Þaö eru lika til
gamlir flugmenn sem vita óhemjumargt. Þaö væri fróö-
legt ef sett væri á prent þaö sem þeir vita um flugvelli og
annaö. — Þaö er kannski smávisir aö þessu i timaritinu
Flug, grein þar sem Ómar Ragnarsson miölar af reynslu
sinni. Þaö er svolitiö i áttina.
— Ég var t.d. einu sinni á vellinum viö Vaölahnúk. Þaö
var góöur vindur viö brautina og af reynsluleysi tók ég
vélina i loftið um leiö og hægt var, i staö þess aö nota
brautina og ná eins miklum hraöa og unnt var. Þetta
þýddi aö þar sem brautin endaöi var ég I nokkurra metra
hæöá litlum hraða sem heföi veriö i lagi ef þetta gifurlega
niöurstreymi heföi ekki verið. Loftið steyptist niöur á
Vaölahnúk viö brautarenda, sem geröi þaö aö verkum aö
vélin lækkaði og ég kom ekki upp fyrr en nokkru seinna.
Og ég lýg þvi ekki aö ég var meö hjartaö I buxunum á
þessari stundu. Ekki sist þar sem ég var meö farþega i
vélinni. En þetta bjargaðist sem betur fer. En þetta er
dæmi um atriði sem sumir vita, aörir ekki.”
Með konu við stýrið...
— Hvernig eru atvinnuhorfur hjá flugmönnum?
„Ég vonast til aö veröa atvinnuflugmaöur, en atvinnu-
möguleikar eru ekki miklir fyrir karlmenn og nánast eng-
ir fyrir kvenmenn?
— Eru virkilega svona miklir fordómar?
„Þaö er kannski eitthvaö aö breytast”, segir Anna Lára
vongóð. „Sumum finnst mjög spennandi aö fljúga meö
konum, en aörir, og þaö fer ekki eftir aldri, eru fordóma-
fullir. Menn hafa sagt þaö i fullri alvöru aö þeir myndu
aldrei ganga inn i flugvél meö kvenmann viö stýriö.”
Heilbrigð sál i hraustum...
i
— Nú ertu framkvæmdastjóri hjá Decimin-megrun-
, artöflufyrirtækinu. Hefurðu mikinn áhuga á grönnum
kroppum?
Anna Lára hlær mikið og segir svo: „Hver hefur það
ekki? Ég hef áhuga á heilsurækt. Ég var einu sinni i júdói
I en fór svo fyrir þremur árum aö stunda líkamsrækt. Ég
fann aö þaö er gott aö hafa sterkan og heilbrigöan likama.
Mér leiö mun betur eftir aö ég fór aö æfa og vöxturinn
batnaöi. Ég þjálfaöi i þrjá mánuöi I vetur hjá Orkubót og
byggöi þá m.a. á reynslu minni i júdói. Þaö mætti sannar-
lega leggja meiri áherslu á upphitunar- og liökunaræfing-
ar. Ef þær gleymast stirönar maöur upp. Og ekki einungis
konur, heldur karlar llka.
Kófsveitt að puða
— Svo fór ég aö feröast. Slæddist einhverju sinni i ferö
meö Útivist. Feiöinni var þá heitiö á Hvannadalshnúk al-
veg óvart. Nokkuð erfiö byrjun en slöan er ég óstöövandi
fjallgöngumaöur. Mér finnst ég nú fyrst hafa uppgötvað
Island. Flug og fjallgöngur tengjast lika mikiö. Þegar
maöur flýgur yfir heillandi landslag langar mann aö fara
þangaö. — Að visuhvarflar það oftaö manni þegar maöur
er kófsveittur aðpuöa aömaöur heföi nú bara átt aö fljúga
yfir. Þegar maöur svo hættir aö elta fararstjóra getur
maöur lent i þoku. Þá er um aö gera aö kunna aö nota
áttavita, ekki bara aö kunna á hann. Þaö veröur aö velja
bestu leiðir og treysta á sjálfan sig.”
Þú gerir bara
svona og svona...
— Og er þaö svo rétt sem ég hef heyrt aö þú sért bflaviö-
geröarmaöur?
„Þaðer nú ekkert alvarlegt”, segir Anna Lára og bætir
viö: „enég átti Mini. Þaöþurfti aö gera nokkuö mikiö við
hann. Ég þekki strák sem ég baö um aö gera viö hann en
hann sagðibara: Þúgerir svona og svona og lét mig alltaf
gera viö bilinn. Ég er honum óendanlega þakklát þvi á
þessu læröi ég. Þaðer notalegtaö geta gert sjálf við bflinn.
Þaö er nefnilega enginn vandi aö skipta um platfnu eöa
dempara. Feröalögin hafa ýtt 'undir áhuga minn á
jeppum, þannig aö þaö endaöi meö þvi aö ég og vinur minn
Torfi fengum okkur einn frambyggöan. Svo nú getur
maöur heldur betur feröast.
Já, ogþaöstendur lika til aöfara i frönsku alpana meö
nokkrum kunningjum i Alpaklúbbnum. Til aö byrja með
ætlum viöaödveljast i þorpirétt viöMt. Blanc og auövitaö
stendur svo til aö klifa tindinn...” segir Anna Lára aö lok-
um. Ég þakka svo fyrir spjalliö og mig.