Helgarpósturinn - 29.10.1982, Side 19

19
,rjnn Föstudagur 29. október 1982
Þáttur af þjóöhöfðingjum
Eins og flestir líklega vita
er nú nýlega lokið heimsókn
forseta Finnlands. Sem
vænta má er þetta hiún mesti
fréttamatur fyrir fjölmiðla
eins og ævinlega þegar
meiriháttar fólk ber að garði
enda afskaplega þægilegt
efni til að matreiða ofan í
lesendur eða hlustendur.
Líklega hefur nú mörgum
þótt nóg um þegar sýndar
voru myndir frá móttöku úti
á flugvelli og breiddur hafði
verið hörkumikill rauður
dregill á flugvöllinn. En
þetta ku víst tíðkast þegar
tekið er á móti stórmennum
og þá náttúrlega ekkert við
því að segja. Svo voru þetta
fastir liðir eins og venjuiega,
móttökuathafnir og veislur
upp á dag hvern með síðum
kjólum og kjólfötum og me-
dalíum og maður var farinn
að halda að þetta yrði eins
og með aðrar heimsóknir.
En þá fóru allt í einu að ger-
ast óvæntar uppákomur.
Forseti Finnlands óskaði
nefnilega eftir því að fá að
skoða íslenskan sveitabú-
skap og hefur trúlega ein-
hverjum ráðuneytismannin-
um brugðið í brún við þá
ósk. En auðvitað var orðið
við ósk gestsins og skroppið
austur fyrir fjall. Og þar var
náttúrlega enginn kotbóndi
sóttur heim, þar sem er Ág-
úst á Brúnastöðum. Þar
þáðu gestir síðan kaffi og
pönnukökur að gömlum sið
í gestastofu og síðan var allt
slektið drifið út í fjós.
Skrifara er það mjög til efs
að önnur eins fréttamynd
hafi nokkurn tíma sést úr
heimsókn þjóðhöfðingja og
tekin var í fjósinu á Brúna-
stöðum, þar sem tveir þjóð-
höfðingjar ásamt slatta af
ráðuneytismönnum stóðu
og klóruðu kúnum bak við
eyrun.
Og þarna virtist Koivisto
vera vel í essinu sínu, hvort
sem hann er nú vanur slíkuin
störfum í sínu heimalandi
eður ei. Það verður að segj-
ast að þetta kom skrifara
nokkuð á óvart og hefur
Finnlandsforseti verið tals-
vert hærra skrifaður hjá
honum eftir þessa heim-
sókn. Skrifari var aftur á
móti ekkert hissa á Vigdísi,
hún hefði verið alveg eins vís
til að setjast niður og fara að
mjólka heíði þannig staðið
á. Flún er nefnilega búin að
sýna það í gegnurn tíðina að
hún er afskaplega alþýðleg
og laus við tilgerðarhátt og
hefði þess vegna eins getað
skroppið með Koivisto í
Hollywood um kvöldið þeg-
ar lokið var fjósverkum á
Brúnastöðum.
En Koivisto og Vigdís
voru ekki búin að fá nóg
með heimsókninni í fjósið
því næsta dag sást til þeirra í
frystihúsi þar sem þau
stormuðu um sali og skoð-
uðu orma og beinatínsiu og
fóru svo beint í veislu á eftir.
Ja svona eiga sýslumenn
að vera, varð skrifara hugs-
að. Svo fór hann að kynna
sér betur það sem skrifað
var í blöð um Finnlandsfor-
seta og komst að mörgu
skemmtilegu, t.d. að forset-
inn stundar þá ágætu íþrótt
blak og er meira að segja svo
forfallinn í þeirri íþrótta-
iðkun sinni að hann tók sér
ekki einu sinni frí úr blakinu
til að fylgjast með talningu
atkvæða þegar hann var
kjörinn forseti. Það hefðu
fáir leikið eftir.
En svo kom í Ijós að ekki
hafði heimsóknin á íslensk-
an sveitabæ verið til einsk-
is, því forsetinn tók með
sér ein hundrað tonn af
kindakjöti þegar hann
kvaddi. Að vísu fór kjötið
ekki með sömu vél og hann
og hans lið en þetta keypti
hann engu að síður (þótt
ekki ætli hann það nú senni-
lega allt til eigin neyslu).
Það er aldeilis ekki ónýtt að
fá svona heimsóknir eða
hvað?
Þá hefur forsetinn okkar
verð einstaklega duglegur
við að auglýsa og koma í
verð ýmsunt okkar útflutn-
ingsvörum og er þess
skemmst að minnast úr síð-
ustu vesturför að hún kom
því til vegar að ullarvörur
upp á einar sjö milljónir
voru pantaðar þangað vest-
ur ásamt því að skriður
komst á ný á fiskmarkað
okkar vestra. Fróðir menn
töldu þetta algerlega einka-
framtak hjá Vigdísi og hefði
hún þarna á fáeinum dögum
gert meira en fjölmennar
sölunefndir á mörgum vik-
um. Þetta þykir skrifara
einkar athyglisvert og
hreint engin spurning að
reyna að nýta betur þá
möguleika sem forsetaemb-
ættið þarna gefur. Það væri
verðugt verkefni að reyna
að losna á þennan hátt við
eitthvað af kjötinu okkar
(þótt Koivisto hafi að vísu
höggvið drjúgt skarð í það)
og helst að selja það án
niðurgreiðslu. Að vísu hefur
sölumönnum tekist þetta
heldur treglega að undan-
förnu en skrifari er þess full-
viss að Vigdís inyndi fara létt
með það.
á þótti það einkar frétt-
næmt á dögunum að forseta-
embættið eignaðist nýja
bifreið. Nú er það viður-
kennt líkast til af öllum að
forsetinn þarf að hafa bíl til
urnráða og það helst fleiri
en einn. En einn kunningi
skrifara var ákaflega súr út í
það hve bíllinn hefði verið
dýr. Með fortölum reyndi
skrifari að korna honum í
skilning um að líklega hefði
þetta nú verið hagstæðara,
því tæplega þyrfti að kosta
miklu upp á viðhald á svona
vönduðum bíl. Og auk þess
væri það nú ólíkt virðulegra
fyrir æðsta embætti þjóðar-
innar að bílakosturinn væri í
góðu ásigkomulagi.
En kunninginn vildi ekki
láta sér segjast og taldi að
það hefði mátt fá talsvert
ódýrari bíl og næstum jafn-
góðan nýju límósíunni. Þá
var hann spurður hvar draga
hefði átt fjárhagsmörkin og
það vafðist nokkuð fyrir
honum. Ekki mátti fara of
neðarlega t.d. kontu
Austur-Evrópubílar ekki til
greina að hans áliti og
reyndar ekki Vestur-
Evrópubílar heldur. Eftir
nokkra umhugsun afskrifaði
hann japanska bíla líka (og á
hann þó sjálfur einn slíkan).
Og þá var ekki annað eftir
en fara vestur um haf (en
þaðan var einmitt límósínan
fína keypt). Þá kom í Ijós að
ekki kont til greina að fara
að kaupa ódýrustu gerðirnar
af amerískri framleiðslu
(hann kunningi minn kallar
það niggarabíla) og væri
ekki annað sæmandi en fara
nokkuð upp fyrir það mark.
Og þegar þar var komið
fann kunninginn að hann
var kontinn út á nokkuð hál-
an ís með röksentdirnar og
tilkynnti skrifara að það
þýddi ekkert að rökræða við
hann um þessi mál, skrifari
hefði ekki hundsvit á bíium.
^)g það iná reyndar til
sanns vegar færa. Hins vegar
finnst skrifara að Vigdís sé
vel búin að undanförnu að
vinna fyrir því að fá að sitja í
bíl sem er eitthvað eilítið
fínni og bétri en gengur og
gerist á íslandi. Ég get bara
ósköp vel unnt henni þess.
Lausn á síöustu krossgátu
T Td K fíl 5 £ B
P ö L fí R N i R 5 K V £ r T fl N
A Jfl £ N fí L r T fl V A T N R Ö
5 p fí R S fí m fí N M fí R J< fí R fí U r r
4 fí K fí 5 T R fí 5 fí Ú fí R r fí M fí r
6 'fí r fí N fí 'fí U ö 5 fí £ 5 fí m u R j
N fí R 3 fí R s fí V N / N G J N B R fí N N
/ r> N fí Ð / r u <3 T fí R Ý 5 fí N fí r
fí R j r fí L L £ G N J< fí T fí 3 fí 4 4 fl
N £ 5 4 4 fí F F fí J< r /5 R fí R 'J fí fí
K F\ u P / R K) J V fí m £ V 'fí T N /
3 Ö 4 G N fí R F £ J r J 5 m J u R / N /V
m fí r U fí fí R t> fí G L fí r fí F J 4- 'D fí
Mj 06
fest
■OVILJ
Ubí<
POLITl
I3ó6lj
i-fíR
SRRS/c
fíR
‘ÓERHL
L£/J<
FÖN<J
ToNNOk
M/S■
TÖ/<
Ump,
SERHL.
eyjfi
/<ONT\
£XT/?fí
Súf/u ,
SKfíUt/
TXTTd
ÖJOUVL
VE/6'
uR/^
NRK\J
Q/ÍN
EINS
UJT) F
Fl'ikur
SLlT-
l/VTJ
TPLfí
6LEÐI
Rm/~
fí/N
ToTRH
R£iV
rORNN
FjfER
/?'//< T
hóe/n
EKR/F/i
N UDT)
HB.lT/
PlRTfíR
-i-S
VlVBR
NNV/
MÖTfídfí
THLfí
'/ BjftKC ■
FRWR
mfiÐUR
VUDD ,
<5JfíRNÍ
BjúófnJ
stefn
R
2E/NS
flóNflP
ÖGn/n
FRETTfí
S-roTfí
TREV
VOTi/R
þRfíUT
KLfíKfl
'/LRT/tJ
ÉLV
FjfíLL
HOTfl
RoNG
ENl).
2E/NS
um
XEINJ
ToTR„
Sfímre.
'OFúS
R/Ðfl
HE/T/
HflLU
ViV -
Höfn
VRUV/
SNflV
flNfl
OP
5 fímHL
HV/LT
FUóU
5 VERFI
BoR6-
fíV/
U
TÓ/V/V
TÓ/V/V
Ko/vp,
lE-IT
HfítV/O
FBSruR
ER~D.
tonN
an~D
VfíRPlÐ
FoRfíiÐ/

HLJOt)
F/BRIV
Lfl/FD/