Helgarpósturinn - 06.05.1983, Blaðsíða 10

10
Föstudagur 6. maí 1983 JplSsturinn
Dansjð nú tröll og forynjur
Grýlurnar —
Mávastellið
Ekki ætla ég mér að fara að
þreyta lesendur á því að fara að
útskýra sérstöðu Grýlanna í
poppbransanum hérlendis, né
helaur ætla ég mér að rekja feril
þeirra. Ég læt mér nægja að segja
að frá því hljómsveitin byrjaði,
hefur gangur hennar aðeins verið
upp á við, þar til nú að hún er
komin í hóp vinsælustu hljóm-
sveita landsins. Ekki get ég þó
sleppt því að geta þess að ég sá
Grýlurnar þegar þær komu fyrst
fram og ólíkt flestum öðrum
hafði ég bara gaman af og það
sem meira var, ég hafði trú á fyrir-
tækinu, svo ótrúlegt sem það
kann nú að hljóma. Kannski
hefur það verið af því þær voru
með You Really Got Me á efnis-
skránni, sem segir auðvitað að
eitthvað hafi örlað á góðum
smekk liðsmanna sveitarinnar.
Það sem mér er þó eftirminni-
legast frá þessum tónleikum er
það, að ég held að Linda Björk
hafi „breikað" einu sinni, í gegn
um allt prógrammið, og ætlaði
hún varla að hafa það inn í lagið
aftur, svo brothætt var nú þetta
fyrirtæki hennar Ragnhildar.
Nú eru Grýlurnar komnar með
sína fyrstu stóru plötu. Það er nú
eins með tónlist Grýlanna og
postulínið að hún er enn harla
brothætt og að mínum dómi vant-
ar nokkuð á að plata þessi geti tal-
ist alveg nógu sterk, til að lenda
ekki milli tanna vondra manna
eins og mín.
Ef við lítum fyrst á það sem mér
finnst miður fara, þá er það, að
nokkur hluti laganna er alls ekki
nógu góður, eða kannski eru það
bara útsetningarnar, sem ekki
heilla mig, á einkum þar við þrjú
síðustu lög plötunnar. Þá finnst
mér hljómborð og þó einkum
gítarinn of lítið áberandi, en gítar
framar í „mixinu“ hefði eflaust
gefið tónlistinni meiri kraft.
Textarnir eru að mínu mati flestir
hreinasta þvaður og í sumum er
húmorinn svo „lókai“ að ég
„meika“ ekki að fatta hann. Það
sem fer þó mest í taugarnar á mér
eru bakraddirnar, og hef ég varla
önnur orð að lýsa þeim en að mér
finnst þær kjánalegar.
Ég held ég láti þetta nú nægja
um slæmu hliðarnar og reyni
frekar að líta á þær góðu. Fyrst vil
ég nefna góðan bassaleik og það
er greinilegt að Grýlurnar vita að
þar er sterkasti hluti hljómsveitar-
innar, því hann er hafður ákaflega
framarlega í hljóðblönduninni
(stundum kannski of framarlega).
Linda Björk er orðin mjög fram-
bærilegur trommuleikari og
Ragnhildur skilar söngnum yfir-
Ieitt vel. Best finnst mér Grýlun-
um takast upp í þeim Iögum sem
poppuðust eru, svo sem Sísí og
Sigmundur Kroppur en annars
má segja að fyrri hliðin sé nokkuð
þokkaleg.
Ef ekki væri fyrir bakraddirnar
myndi ég sjálfsagt geta hlustað á
plötu þessa mér til meiri ánægju,
en raddir þessar fara einhvern veg-
inn í taugarnar á mér og gera það
að verkum stundum ásamt söngn-
um hjá Ragnhildi, að heildaryfir-
bragð plötunnar verður dálítið til-
gerðarlegt.
David Bowie —
Let’s Dance
Mér er næst að halda að engin
popptónlistarmaður hafi gengið í
gegnum jafn margar breytingar
og David Bowie hefur gert með
tónlist sinni á undanförnum
fimmtán árum, eða svo. Meðan
aðrir menn konur og hljómsveitir
hafa komið og farið, hefur Bowie
alltaf verið í fremstu röð, og ef
marka má hans nýjustu plötu,
Let’s Dance, virðist engin breyting
ætla að verða á því. Það var í upp-
hafi síðasta áratugs sem Bowie fór
fyrst að láta að sér kveða að ein-
hverju marki en þá sendi hann frá
sér hvert meistarastykkið af öðru.
Plötur eins og Hunky Dory,
Aladin Sane, Diamond Dogs og
sú sem allt semhann hefur gert fyrr
eðasíðarhefui veriðmiðað við þ.e.
Ziggy Stardust. Allar voru plötur
þessar í raun ólíkar en fyrsta störa
stökkið má þó segja að Bowie hafi
tekið árið 1975 er hann sendi frá
sér plötuna Young Americans,
sem er diskóplata gerð undir
áhrifum hinnar svo kölluðu
„Phillysound“ tónlistar, sem þá
naut mikillar hylli. Station To
Station sem fylgdi þar á eftir er
einnig í diskóstíl, að nokkru leyti.
Raunar hefur Bowie sjálfur kall-
að það sem hann var að gera á-
þessum tíma „plastic diskó“. Það
voru þessar plötur óg þá sérstak-
lega sú fyrrnefnda, ásamt laginu
Fame, sem Bowie sló fyrst í gegn
með í Bandaríkjunum.
Árið 1977 flutti Bowie sig um
set, frá Bandaríkjunum til Berlín-
ar. Þá tók tónlist hans annarri
stökkbreytingu og áhrifin mátti
greinilega rekja til meginlandsins
og einkenndist tónlistin einkum
ýmsum tilraunum með ýmis elekt-
rónísk hljóðfæri. og þá einkum
synthesizera. Hann hóf sérlega
árangursríkt samstarf við Brian
Eno og saman gerðu þeir plöturn-
ar Low, Heroes og Lodger. Platan
Scary Monsters, sem kom út árið
1980, var svo í rökréttu framhaldi
af því sem hann hafði verið að
gera með Eno, en þó voru áhrif
bresku nýbylgjunnar enn meiri.
Eftir Scary Monsters veltu
margir fyrir sér hvert Bowie gæti
í framtíðinni þróað tónlist sína og
sýndist sitt hverjum. Bowie tók
sér hins vegar góðan tíma til að
hugsa sín mál og eyddi meðal
annars þeim tíma sem liðinn.erfrá
útkomu Scary Monsters, til þess
að leika í kvikmyndum.
Fáum hefur eflaust dottið í hug
að Bowie kysi í tónlistarsköpun
sinni að snúa aftur til Young
Americans/Station To Station
tímabilsins, en það má segja að
það sé einmitt það sem hann hafi
gert á Let’s Dance. Þegar ég líki
Let’s Dance við fyrrnefndar plöt-
ur, þá á ég ekki við að hann sé að
endurtaka sama hlutinn aftur,
heldur bara það að þessi nýja
plata er mun léttari og yfirbragð
hennar ameríkanseraðra, en það
sem Bowie hefur verið að gera á
undanförnum árum. Hér er líka
um að ræða tónlist sem eflaust
verður stimpluð sem diskótónlist,
og vissulega er hún það en bara
miklu, miklu meira.
Til liðs við sig til að stjórna
upptökum á Let’s Dance hefur
Bowie fengið gítarleikarann Nile
Rogers, en hann er annar höfuð-
paura diskó/fönkflokksins Chic.
í undirleiknum nýtur hann ekki
aðstoðar neinna þeirra manna
sem leikið hafa með honum á
undanförnum árum, svo sem
Dennis Davis, George Murray og
Carlos Alomar, heldur er hér ein-
göngu um að ræða menn sem
Rogers smalaði saman tii verks-
ins. Ekki fylgja plötunni neinar
upplýsingar um þá sem á henni
leika, en ég geri ráð fyrir að
trommuleikarinn sé Tony Thomp-
son sem slegið hefur taktinn fyrir
Chic og einnig á plötum með
Diönu Ross og Debbie Harry.
Rogers leikur sjálfur á ryþmagítar
en hinn aðalmaðurinn í Chic
Bernard Edwards leikur á bassa í
að minnsta kosti einhverjum
laganna. Gítarleikari að nafni
Stevie Ray Vaughn kemur mikið
við sögu, svo og blásturshljóð-
færaleikarar sem ég veit ekki
hverjir eru, frekar en aðrir sem
ónefndir eru.
í raun er tónlistin á Let’s Dance
einföld, þó mikið sé í hana spunn-
ið. Sterkur trommuleikur er
áberandi í flestum lögunum, en
honi^m fylgir nokkuð „fönký“
bassaleikur. Hljómborðsleikur er
allur mjög einfaldur og lítið áber-
andi en þó ákaflega mikilvægur
til að skapa fyllri hljóm. Rogers
veit svo manna mest hvernig góð-
ur ryþma gítar á að hljóma. Til
skreytinga er svo notast við blást-
urshljóðfæri og ekki síður gítar,
en Vaughn fer víða á kostum.
Raunar eru öll sóló plötunnar,
hvort sem þau eru blásin eða leik-
in á gítara mér mjög að skapi, þau
eru afslöppuð en jafnframt lif-
andi og fjörleg. Þá er ógetið
raddanna, sem setja líflegan svip
á tónlistina. Sumstaðar minnir
hún á gamla „soulið“, svo sem í
Modern Love eða jafnvel Bítl-
anna, eins og í Let’s Dance, en þar
er farið ansi nærri röddum þeirra
í laginu Twist & Shout. Söngur
Bowie er góður, svo sem við var að
búast, en hann hefur þó oft gefið
meira í en söngur hans er bara í
þeim anda sem ríkir á plötunni.
Lagaval plötunnar er mjög gott
og útkoman heilsteypt og þrátt
fyrir að lögin séu vel flest þannig
útsett að auðvelt sé að nota þau
sem fótarburðartónlist, þá eru
þau engu að síður all ólík hvert
öðru.
Á fyrri hliðinni eru lögin
Modern Love, sem er í nokkuð
þungum takti. Gamla Iggy Pop
lagið China Girl er létt og leik-
andi. Let’s Dance er mjög fönkað
og Without You er létt millitempó
lag.
Á seinni hliðinni verður fyrst
fyrir Ricochet, sem er í frekar
mónótónískum búm-búm tjsa
takti en er líður á lagið koma einn-
ig afríkönsk áhrif til sögunnar,
með tilkomu kóngatrommuleiks.
Criminal World er einskonar
Reggae/fönk lag. Cat People
(Putting Out Fire) er í öllu líflegri
og kraftmeiri útgáfu en þeirri sem
fólk kannast við af litlu plötunni
og síðasta lagið Shake ít er létt
fönkað.
Það má kannski segja að í gegn-
um tíðina hafi Bowie ekki verið sá
frumkvöðull, sem margir hafa
viljað láta liggja að, að hann væri.
Hann hefur hinsvegar alltaf
skynjað vel það sem helst hefur
verið að gerast og eftir að hann
hefur tileinkað sér einhvern stíl,
hefur það jafnvel orðið hlutskipti
frumkvöðlanna að þurfa að feta í
fótspor hans. Þetta er nokkuð
greinilegt á Let’s Dance, þar sem
hann er í rauninni ekki að gera
. neitt nýtt, sem ekki hefur verið
áður gert, hann gerir hlutina bara
betur en flestir aðrir.
S.IONVAKI1
Föstudagur
6. maí
20.40 Á döfinni. Hversu oft hef ég skrifaö
þetta? Endurtekningin blífur. Birna
blífur líka. Hún er góður kynnir.
Hins vegar má deila um innihaldiö.
Form og innihald, eílíf barátta.
20.55 Prúöuleikararnir. Jibbi, siöasti
þátturinn. Og hver haldiö þiö aö
verði gesturinn? Jú, sjálfur James
Bond (Roger Moore).
21.20 Stjórnmálaviöhorfið. Ingvi Hrafn
patar út i loftið og er mikið niðri fyrir.
En stjórnmálamennirnir? Eru þeir
rislágir? Bjargvaettirnir ætla aö
spila og spjalla. Foröum okkur.
22.20 Brúðkaupiö (The Member of the
Weddingj. Bandarlsk bíómynd, ár-
gerö 1953. Leikendur: Julie Harris,
Ethel Waters, Brandon DeWilde.
Leikstjóri: Fred Zinnemann. Svart-
hvít unglingaþemamynd. Stúlka á
gelgjuskeiði. Bróðir hennar ætlar
aö ganga i hnapphelduna. Henni
finnst hjónin tilvonandi svo falleg,
þau eru svo yndisleg. Góöur leikur,
sérstaklega hjá henni Júliu litlu.
Laugardagur
7. maí
17.00 íþróttir. Þá er búiö að klípa klukku-
tíma af Bjarna. Dagarnir lengjast á
sumrin, en dagskráin styttist. Ófug-
mælavísur i heiðri haföar.
18.45 Enska knattspyrnan. Stóri dagur-
inn nálgast meö ískyggilegum
•hraöa, Undirbúningurinn er góöur.
20.35 Þriggjamannávist. Sosum alli í
lagi, þó ekki jafnist þaö á viö mig,
þegar ég er upp á mitt besta. Hverf-
iö skelfur af hlátrasköllum. Ég segi
bara hallalúja.
21.00 Glitra daggir, grær fold (Driver
Dagg, faller regn) Sænsk bíó-
mynd, árgerö 1946. Leikendur:
Sten Lindgren, Mai Zetterling, Alf
Kjellin, Anna Lindahl. Leikstjóri:
Gustaf Edgren. Fræg og samnefnd
saga eftir Margit Söderhoim.
Sveitalíf og ástir. Orlög og forlaga-
trú. Fossbúinn og aörar vættir. Rík
stúlka og fátækur sveinn. Algjör
yasaklútamynd.
22.40 Á ferö og flugi (The Running
Man). Bandarisk biómynd, árgerö
1963. Leikendur: Laurence Harvey,
Lee Remick, Alan Bates. Leikstjóri:
Carol Reed. Dauði settur á sviö til
aö svíkja út tryggingafé. Hjón i spil-
inu. Komast upp svik um s/ðir?
Venjuleg saga en góöur leikur. Má
ég minna á, aö leikstjórinn gerði á
sinum tima Þriöja manninn? Ég
minni á þaö hér meö. Þaö var góö
mynd.
Sunnudagur
8. maí
18.00 Sunnudagshugvekja. Trúboðinn
búinn að kristnaþjóðina og nú kem-
ur prestur, séra Ólafur Oddur Jóns-
son úr Keflavlk. Skyldi hann standa
sig í stykkinu?
18.10 Skógarferð. Nórskur drengur fer i
túr I skog og mark. Ath. réttan fram-
burö.
18.25 Daglegt lif f Dúfubæ. Brúöufuglar
fljúga um flóögáttir himinhvolfsins.
Skáldin mæla af vörum fram.
18.40 Palli póstur. Póstmenn þinga og
þinga vel. Palli er póstur góður.
18.55 Sú kemur tíö. Meö betri blómurn í
haga og frönskum geimferðafanta-
sium.
20.35 Sjónvarp næstu viku. Alltaf jafn
tráustir menn, Guömundur og
Magnús. Guðmundur.
20.50 Nina Tryggvadóttir. Sjónvarpiö og
Hrafnhildur Schram gera mynd um
þessa frábæru listakonu. Rætt
veröur við nokkra samferðamenn
hennari
22.00 Ættaróöalið. Sjöundi þáttur þessa
undarlega samansafns stórfuröu-
legra breskra yfirstéttunga. Ekki
furöa þó heimsveldið hafi falliö um
sjálft sig.
IITVAItP
Föstudagur
6. maí
9.05 Rummungur ræningi. Loksinsvið-
urkenna þeir þaö. Svona er þjóöfé-.
lagið. Barnasaga eftir útlending.
/Etli hann sé sænskur?
10.35 Mér eru fornu minnin kær. Einar
frá Hermundarfelli er rithöfundur
fyrir noröan. Hann býr á Akureyri og
þaöan kemur þessi þáttur.
11.05 Eg man þá tíö. Þegar amma var
ung og Hermann Ragnar Stefáns-
son var enn á stuttbuxunum.
11.30 Frá norðurlöndum. Þjóöræknis-
þáttur Borgþórs nýtur gífurlegra
vinsælda um land allt. Enda vinur
Finna. Hálfgerður Finni sjálfur. En
er hann finnskur?
15.00 Miödegistónleikar. Nammi,
nammi, namm. Óperutónlist.
Skyldu menn fá verðlaun fyrir jarm
I þessum þætti? Varla. Útlendir al-
vörulistamenn.
16.20 Útvarpssaga barnanna. Skemmti-
legar smásögur úm æsku frægra
manna. Uppbyggjandi fyrir siöferö-
isstyrkinn.
17.00 Með á nótunum. Umferðarþáttur
og leiöbeiningar fyrir áttavillta ís-.
lendinga.
17.30 Nýtt undir nálinni. Beint úr sjó. Góð
ýsa.
21.40 Hve létt og lipurt. Höskuldur Skag-
fjörö ætlar seint i Skagafjöröinn. Er
þátturinn kannski frá Skagvak?
23.00 Kvöldgestir. Jónas minn, hvílík dá-
semd, hvílik himnarlkissæla aö fá
Þig!
Laugardagur
7. maí
9.30 Óskalög sjúklinga. Lóa Guðjóns-
dóttir kynnir vinsælustu marsúrk-
ana á rúmstokknum. Vinsæl kona
Lóa.
11.20 Hrimgrund. Barnaútvarp og
blandaður þáttur meö Sverri Guð-
jónssyni tólf ára.
15.15 I dægurlandi. Svavar Gests er
tímasettur enda vissara fyrir menn.
Enginn vill missa af honum. Hann
einn kann lagið. Nei, ég er ekki á
launum hjá honum.
16.20 Þá, nú og á næstunni. Hér þar og
alls staöar. Á döfinni fyrir börn og
unglinga.
16.40 Islenskt mál. Jón Hilmar Jónsson
sér um vinsælasta þátt rikisút-
varpsins, þátt, sem á eftir aö koma
yel úf I hlustendakönnuninni.
19.35 Átali. Bíp, bíp, bip, bíp, bíp, bíp, bíp,
bíp. Hvenær næ ég sambandi viö
stelpurnar? Af hverju vilja þær ekki
tala viö mig? Edda og Helga.
20.00 Harmonikuþáttur. Högni Jónsson
stórnikkari nikkar kollinum ótt og
titt. Nick is in the nick.
20.30 Sumarvaka. Sumariö er komið.
Sumariö er komið, Sumarið er kom-
iö. Sumariö er komiö. Sumarið er
komið. Ha?
23.00 Laugardagssyrpa. Og syrtiriálinn.
Pytturinn fallinn. Þorgeir og Páll
segja okkur fréttir af erlendum
stjörnum, köppum góðum og und-
anrennuþömburum miklum.
Sunnudagur
8. maí
8.00 Morgunandakt. Séra Sigmar á
Skeggjastööum les okkur pistilinn.
8.35 Morguntónleikar. Þaö er naumast
hve maðurinn er hress svo snemma
morguns, segiö þiö örugglega. Ég
segi bara já. Fjölbreytt eldri tónlist.
10.25 Út og suður. Friðrik Páll Jónsson er
ósýnilegur á bak viö frásögnina.
Þaö mun víst vera Múlinn, sem
heldur áfram skemmtilegri sögu
sinni.
11.00 Messa. KópavogsbúarogÁrni Páls-
son. Góð kirkja.
13.30 Frá liðinni viku. Páll Heiöar spáir
og spekúlerar meö þekktu fólki.
Notalegt rabb.
14.15 Þrjár sögur úr heita pottinum.
Leikrit eftir Odd Björnsson. Er
nokkuð annaö en slúöur í þessum
vitisholum?
15.15 Söngvaseiður. Trausti veöur og
félagar segja okkur frá íslenskum
sönglagahöfundum.
16.20 Mannréttindi og mannúðarlög.
Alþjóöadagur Rauða krossins og
Páll Sigurösson dósent flytur er-
indi.
21.30 Um sígauna. Stórskemmtileg er-
indi Einars Braga um þetta undar-
lega fólk aö mörgu leyti. Byggt á
sænskri bók. Meömælanlegt at-
hæfi aö hlusta á þetta. Hið 4. og síö-
asta.