Helgarpósturinn - 26.04.1984, Blaðsíða 11

lokið við að plægja Evrópu og nu
skal plógnum beitt annars staðar:
,,Það má segja að fjarlœgaristaðir
séu að mestu óplœgður akur, en
farþegar t.d. frá Austurlöndum
fjœr og Suður Ameríku sœkja í sí-
auknum mœli til Evrópu. “
Það er greinilegt, að enginn
heimshluti er lengur óhultur fyrir
Amarflugsplógnum. Og nú er upp-
skeran farin að velta fram, mikil að
vöxtum, því í mars sendi félagið út
nýjan boðskap: . er aukning
hollenskra ferðamanna tilíslands í
byrjun ársins um 100% miðað við
sama tíma í fyrra. “
Þetta lítur vel út Óli minn, þar til
maður flettir upp í skýrslum út-
lendingaeftirlitsins og sér að fyrstu
tvo mánuði ársins komu 100 Hol-
lendingar til landsins, en 84 á sama
tíma í fyrra. Fjölgun um 16 mann!
Þú spyrð hvort mér þyki ekki
skondið að Flugleiðir vilji ekki
selja starfsfólki Amarflugs hluta-
bréf, sem búið sé að afskrifa. Ég
veit ekki betur en starfsfólk Amar-
flugs hafi átt þess kost að kaupa
allan hlut Flugleiða á sínum tíma,
en látið hjá líða. En þú veist eins
vel og ég, að þrátt fyrir 13 milljóna
króna tap Amarflugs árið 1982 var
eiginfjárstaðan jákvæð um liðlega8
milljónir króna í árslok þess árs.
Útkoma ársins 1983 er öllu skugga-
legri, án þess að ég ætli að hafa
fleiri orð um hér. Það var því ekki
að ástæðulausu sem bókfært verð-
mæti hlutabréfanna var fært niður
í núll. Þar var bara um að ræða
viðurkenningu á staðreyndum. Nú
segist þið vera að komast út úr
erfiðleikunum og því vill stjóm
Flugleiða greinilega hinkra við og
sjá hverju fram vindur, áður en
farið er að selja umrædd bréf.
Ég sé að þetta er óhæfilega langt
bréf af litlu tilefni og slæ því botn-
inn í það hið snarasta, þótt enn sé
margt ósagt.
Með bestu kveðjum,
Sœmundur Guðvinsson
fréttafulltrúi Flugleiða
Kœri Sœmundur.
Þakka þér hlý orð í minn garð. Ég
er að hlaupa í skarðið hjá ' HP
þangað til þeir fá einhvem ai-
mennilegan mann.
Það hefði nú ekki átt að koma ykk- i
ur á óvart að fólki var sagt upp hjá
Arnarflugi. Hjá Flugleiðum vinnur
fólk sem hefur fengið uppsagnar-
bréf einusinni á ári, í áratugi. Þetta
er venja hjá flugfélögum þegar
mögulegur verkefnaskortur er
framundan, svona einskonar var-
nagli. Fólkið er svo endurráðið,
eins og raunin hefur orðið á hjá
Arnarflugi, í flestum tilfellum. Hvað
snertir ábyrgð á lán þá er þar held
ég um lægri upphæð að ræða en
þið fáið í ríkisstyrk í ár.
Nígeríuflugið var samningur
sem brást vegna þess að þeir sem
Arnarflug var að fljúga fyrir gátu
ekki staðið við hann. Amarflug
stóð hinsvegar við sitt í einu og
öllu, allt útí að sjá um prentun far-
seðla. Það er ánægjulegt að þið
skulið hafa verið heppnari með
ykkar samningsaðila.
Hvað markaðsplóginn snertir þá
em dráttardýrin fyrir honum enn-
þá hin hressustu og fara sem víð-
ast. Og uppskeran lítur ágætlega
út. Að lokum hlýtur það að gleðja
oss mjög að Flugleiðir skuli þó hafa
þá trú á Amarflugi að þið tímið
ekki að selja hlutabréfin ykkar.
Kcer kveðja
Óli Tynes
Friðarhreyfingin
og vinstri menn
í páskablaði HP skrifar Óli Tynes
blaðamaður Innlenda yfirsýn og
fjcdlar, þar um friðarhátíðina sem
haldin var í Norræna húsinu í
dymbilviku. Fyrirsögnin er „Friðar-
páskar - einhvers virði?" og gefur
hún nokkuð góða mynd af efni yfir-
sýnarinnar.
Ég ætla ekki að fjalla um þessa
grein í heild, um hana er svo sem
ekki mikið að segja, utan hvað ég
hnaut um svofellda málsgrein í aft-
asta dálki:
„...Vegna þess hve vinstri menn
hafa víða misnotað friðarhreyfing-
ar í pólitískum tilgangi og til ein-
hliða áróðurs gegn Vesturlöndum,
eiga friðarhreyfingamar ekki upp á
pallborðið hjá þeim sem til hægri
eru...“
í þessari stuttu málsgrein er að
finna tvær staðhæfingar og eina
ályktun sem ég á bágt með að fella
mig við.
1 fyrsta lagi vil ég biðja Óla að
nefna mér einhver dæmi um að
vinstri menn hafi „víða misnotað
friðarhreyfingar í pólitískum til-
gangi“.
/ öðru lagi kannast ég ekki við að
vinstri menn hafi ástundað í mikl-
um mæli einhliða áróður „gegn
Vesturlöndum". Þeir lifa jú og
starfa á þessum Vesturlöndum og
vilja þau því varla feig, eða hvað?
Það sem ég held að Óli meini með
þessu er að vinstri menn hafi lagt
stund á áróður gegn valdamönn-
um á Vesturlöndum, þeim sem
hafa tekið sér einkarétt til þess að
móta stefnu Nató og þar með
stefnu Vesturlanda í öryggis- og
hermálum. Þeir hafa ma. gætt þess
vandlega að fulltrúar vinstriflokka
í Vestur-Evrópu fái engan aðgang
að þeim stofnunum Nató sem
móta stefnu Vesturlanda í kjam-
orkumálum, og skirrast þar
einskis, sbr. hamagang Kissingers
hér um árið þegar horfur voru á að
ítalski kommúnistaflokkurinn fengi
aðild að ríkisstjóm. Það er einmitt
gegn þessari valdaeinokun sem
friðarhreyfingar Vesturlanda beita
sér og af henni helgast tilvera
þeirra og tilgangur.
I þriðja lagi ætti nú að vera ljóst
af hverju ég get ekki fallist á skýr-
ingu Óía á því hvers vegna hægri
mönnum er svo uppsigað við frið-
arhreyfingar Vesturlanda sem
raun ber vitni. Hægri rnenn hafa
einfaldlega tekið afstöðu með
þeim fámenna hópi vesturlenskra
Vcúdamcmna sem halda um stjóm-
völ Nató og móta stefnu banda-
lagsins í kjarnorkumálum. Af slíkri
afstöðu leiðir að sjálfsögðu að
hægri menn geta ekki tekið undir
með neinum þeim sem draga rétt-
mæti stefnunnar í efa. Svo einfalt
er það og alger óþarfi að draga til
ábyrgðar einhverja vonda vinstri
menn. Sem betur fer berum við
vinstri menn enga ábyrgð á skoð-
anamyndun hægri mcinna, þeir sjá
um það sjálfir. Og ættu því að vera
menn til að kannast við það.
Að lokum vil ég bara ítreka ósk
mína til Óla: Nefndu mér þó ekki
væri nema eitt dæmi um misnotk-
un vinstri manna á friðarhreyfing-
unni.
Ég bíð spenntur eftir sveirinu
vegna þess að staðhæfingar á borð
við þær sem ég hef hér gert að
umtalsefni hafa tröllriðið hægri-
pressu Vesturlanda undanfarin
misseri. Sú ágæta pressa hefur þó
ekki haft mikið fyrir því að rök-
styðja sitt mál eða nefna dæmi. En
fyrst óháð blað eins og HP ber þær
á borð hlýtur eitthvað að vera hæft
í þeim. Eða hvað?
Með kveðju, Þröstur Haraldsson
blaðamaður.
Svar blaðamanns:
Það er mörg dæmi hægt að tí'na
til um óheiðarleika vinstri manna
þegar friðarhreyfingar eru annars-
vegar. Þar sem pláss í þessum
dálkum er takmarkað læt ég að
sinni nægja að nefna það nýjasta
og nærtækasta. Ekki færri en sex-
tán aðilar stóðu að Friðarpáskum
svonefndum. Þcir var til undirrit-
unar áskorun til stjómvalda um að
taka upp einarða andstöðu gegn
kjcimorkuvígbúnaði og vopna-
kapphlaupi. Þar var skorað á
Bandaríkin og Sovétríkin og önnur
kjamorkuveldi að gera samkomu-
lag um stöðvun vígbúnaðar og
hefja kerfisbundna aúvopnun. Með-
an unnið væri að því ætti hvergi að
koma fyrir kjamorkuvopnum eða
tækjum tengdum þeim. Líklega
finnast ekki margir menn á íslandi
sem ekki geta heilshugar skrifað
undir þetta.
En þetta dugði ekki kommum,
enda er þeirra eina hugsun í sam-
bandi við friðarhreyfingar eða af-
vopnun sú að spilla fyrir vestræn-
um ríkjum. Þjóðviljinn, það blað
sem Þröstur Harcúdsson vinnur
fyrir, nuddaði látlaust á því að í
yfirlýsingu Friðarpáska fælist for-
dæming á utanríldsstefnu Islands
og aðildinni að NATO. Þetta var
m.a. sagt í tveimur leiðurum til að
útvarpshlustendur misstu ekki af
boðskapnum. Þetta er hrein fölsun
og misnotkun á yfirlýsingu Friðar-
páska. Þetta var ekki það sem gest-
irnir (að undanskildum kannske
Þresti og kumpánum) vom að
skrifa undir og þetta var ekki það
sem aðstandendumir sextán
höfðu komið sér saman um. En
þetta sýnir að það er nákvæmlega
ekkert að marka orðagjálfur
komma um að þeir vilji alheimsfrið
og afvopnun. Það er NATO, NATO
og aftur NATO sem skal afvopnast.
Þetta hefur verið meginvers
margra friðarhreyfinga, enda svo
margar þeirra ekici annað en mál-
pípur komma að alvöm friðar-
hreyfingar sem hafa áhyggjur af
kjarnavopnum hver svo sem á þau,
eiga litla möguleika á að ná
árangri. Það er vert að minnast
þess að friðarhreyfingar höfðu lítið
haft sig í frammi fyrr en NATO
ákvað að ef Sovétmenn fjarlægðu
ekki SS-20 flaugcir sínar yrði svæað
með nýjum flaugum NATO í Evr-
ópu. Þá, allt í einu, spmttu friðar-
hreyfingar upp eins og gorkúlur.
Þær vom þó ekki að berjast fyrir að
Rússar hættu að setja upp SS-20
flaugarnar, hvað þá að þeir fjar-
lægðu þær sem þegar vom komn-
ar. Nei, baráttan var gegri ÁÆTL-
UN um að NATO setti upp flaugar
EF Rússar fengjust ekki til að
semja. Og út á þetta hefur baráttan
gengið, en á meðan hafa Rússar
átölulaust haldið áfram að hranna
upp SS-20 flaugum sínum.
' Það er dálítið broslegt þegar
Þröstur segir að hann kannist ekki
við að vinstri menn ástundi ein-
hliða áróður gegn Vesturlöndum.
Sannleikurinn er sá að öll afstaða
þeirra til heimsmála ræðst af því
hvort Vesturlönd eiga þar ein-
hverja aðild. Þetta hefur sést, eink-
ar skýrt, við lestur Þjóðviljans í
gegnum árin. Tökum nokkur
dæmi.
Meðan Bandaríkin stóðu í Viet-
nam-stríðinu leið ekki sá dagur að
ekki væri í Þjóðviljanum tíunduð
grimmdarverk þeirra þar í landi.
Síðan stríðinu lauk hafa milljónir
manna fallið fyrir morðsveitum
hinna ýmsu kommúnista í Suð-
austur-Asíu og milljónir í viðbót
flúið frá því Vietnam sem Þjóðvilj-
inn barðist hvað mest fyrir. Þessi
harmsaga hefur hinsvegar að
mestu farið framhjá Þjóðviljanum.
Meðcm írcinskeisari var við völd
og naut stuðnings Bandaríkjanna
leið varla sá dagur að Þjóðviljinn
býsnaðist ekki yfir ógnarstjóm
hans. Síðan hann féll frá hafa tug-
þúsundir fallið fyrir morðsveitum
núverandi valdhafa. Skólaböm eru
dregin út af heimilum sínum og
hengd fyrir það eitt að vera Baháí-
trúar. Jú, jú, Þjóðviljinn tekur af-
stöðu gegn bamamorðum. En
Bandaríkjamenn koma þama
hvergi nærri og bömin fá því
snöggtum færri dálksentimetra en
ef keisarinn hefði verið við völd.
Sovétríkin hafa um árabil stund-
að fjöldamorð á íbúum Afganistan,
en það er ekki svo fréttnæmt að
það dugi Þjóðviljanum í eina grein
á mánuði.
Grátbroslegt var svo brölt
vinstri manna í Falklandseyjastríð-
inu. Þjóðviljinn hefur löngum bar-
ist gegn herforingjastjómum í Suð-
ur-Ameríku og af þeim var sú í
Argentínu ein hin grimmúðugasta.
En þegar NATO-ríkið Bretiandvar.
komið í stríð við Argentínu fengu
hershöfðingjamir uppreisn æm.
Þröstur segir að vinstri menn lifi
jú og starfi á Vesturlöndum og vilji
þau þvi varla feig. Mér þætti gaman
að sjá hvemig þeir hegðuðu sér
gagnvart löndum sem þeir þá
VILDU feig. Óli Tynes.
Frískur og
fjörugur...>