Helgarpósturinn - 26.04.1984, Blaðsíða 20

MÚSTAFA OG MOSKAN.
GEITHAFUR
BERBANNA
V/S
ANDALÚSÍU-
BUGS
eftir Ólaf Engilbertsson, Barcelona
Maður kemur til Afríku hrár á
hörund og með mikinn sykur í
blóðinu og leggst til svefns. Ekki
veit maður fyrri til en maður vakn-
cir sem Róbert bangsi eða einhver
halanegri, Þrátt fyrir það er Sebta
ósköp saklaus hafnarborg og þar
fyrir utan spönsk. Yfir götunum
hanga blikkljósaraðir og allskyns
plastdúllur til að auka ferða-
mannastrauminn. Það stendur yfir
kamaval. Rjóðir og uppþembdir túr-
istar sitja við dúkuð veisluborð á
götunni og háma í sig hænur og
rækjur og það leggur af þeim svit-
ann einsog raunverulegum land-
könnuðum. Böm staðarins hlaupa
um kring ífærð kokkabúningum og
sveifla um sig gúmmíkjúklingum og
ýlfra. Þau kalla ,ftóbert“ á eftir
manni og maður veit strax hvað
það táknar. Teiknimyndafígúra
étur ekki hænu. Ef maður iendir í
förðun hjávampýmverðurmaður
að taka upp nýjar matarvenjur og
láta sé nægja sólbökuð bjúgu og
sígarettur. Efrivör er mikil mæða.
Gúmmíhanar gala ogplastdúllpr fá,
sérsmók.
Að hermannasið
Allt er fánum skreytt, grænt og
rautt. Græn stjama, rauð króna.
Það er konungsdagur í Marokkó og:
hann stendur yfir dögum saman.
Ektafrú Hassans kóngs skreppur
eina dagsstund í andlits- og hár-
lyftingu til Parísar í staðinn fyrir að
aia önn fyrir einum 12 halaberba-
fjölskyldum. Hassan lætur ekki við
svo búið standa og krækir á móti
bragði með því að hækka prís á
brauði. Halaberbamir í borginni
Tetouan, sem em sérlega óþekkir
og þrífast best innan klæða á túr-
istum, sögðu „súkran" við hans há-
tign og skutu 200 burgeisa í haus-
inn í staðinn fyrir brauð. Þá sendi
Hassan af stað þyrlur til að drita
niður allt fólk með hala og götur
Tetouan tæmdust. Mannskapurinn
flúði til Sebta að fleka túrista eða
uppí Norðurfjöllin að skjóta villt
brauð. Borgin var við suðumark í
þrjá daga og einungis hríðskotariffl-
ar sáust á ferli. Fólk þurrkaði úr sér
skítinn og át frekar en að fara út og
kaupa brauð.
Hassan nagaði á sér neglumar
og minntist þess þegar hann var á
;ferð í lúxuSvagni sínum í námunda
við Casablanca fyrir einum þrettán
árum ög tvær eldflugur hófu hríð
á hann úr Iqfti. Það vom einhverj-
ir bófar frá borg GeithafurSins í Rif-
fjöllum. Þeir drituðu og héldu sig
hæfa. Einkabflstjórinn í lúxusvágn-
inum kallaði upp í talstöðinrti að
kóngurinn Væri dauður, sem var
haugalygí. Bófamir svifu því á
braut f ddfiugunum sinum frelsinu
fegnir og kóngurinn sömuleiðis.
Eg mundaði brauðhleifinn og
tók stefnu á Geithafurinn.
Glamúrborgin Geit-
hafurssýn
Chefchaouen ber nafn eftir
svörtum og ógurlegum geithafri
sem kostar einn dírham að ljós-
mynda. Þegar maður stígur niður-
úr rútunni er manni óðara hótað
lífláti og maður borgar uppvægur
8,50 dírhama í skemmtanaskatt og
öðlast við það eilífa hcimingju að
mati bæjarbúa. Þeir snúa sér í
austur og jcirma af aðdáun og lotn-
ingu. Hafi þeir ginnt útúr manni fé,
að ég tali ekki um aftökuhótun,
spretta þeir hvarvetna uppúr jörð-
inni á vegi mjuins næstu daga á
eftir að spyrja áfjáðir „Are you
happy?" og láta svo jörðina gleypa
sig. Maður er yfir sig hamingjusam-
ur og fær sér dísætt myntute og
rauða skotthúfu. Prestamir hóta
sólinni Iífláti í gegnum fínustu
sensörándgræjur í moskunum og
hún sest. Maður flýr til fjalls í dög-
un vopnaður brauði. Þar er stórt
hús með risastórri auðri stofu og
einu litlu herbergi þar sem gamall
maður í brúnum kyrtli og tíu ára
strákqr á strigáskóm haiást við.
Sóíinni er hótað og hún rís.
Mústafa sem fór til
tunglsins
sómakær borgari. Hann fór einu-
sinni til Parísar einsog mektarfólki
er tamt. Hann kom þar á lestar-
stöðina síðla kvölds og ætlaði í
metróið en komst ekki því vélamar
ætluðu að gleypa miðann hans.
Honum bauðst fljótlega vinna í
sirkus.
Arla einn morguninn fórum við
með Mústafa að skoða hálfhmnda
mosku uppi á stórum hól þaðan
sem sá yfir alla borgina. „Getið þið
talið moskurnar þama niðri á
fingmm annarrar handar?" spurði
Mústafa. Það reyndist ekki heiglum
hent: ég þurfti að bæta við mig
þrettán fingmm eða svo. „Þessi
hálfhmnda moska hér á hólnum er
frá árinu 1303 og er því 101 árs,“
sagði Mústafa. „Það er árið 1404
hér um slóðir. Við emm rétt að
koma inní miðaldir. Ætli það fari
ekki að koma galdrafár hvað úr.
hverju“. Nakin appelsína hrökk!
uppúr lófa mínum og skoppaði
niður í borgina.
,JÉg veit ekki einu sinni hvenær
ég er fæddur“, sagði Mústafa eftir
nokkra þögn. .Alamma sagði að ég
hefði fæðst rétt í þann mund sem
Múhameð kom frá Damaskusy en
það var árið 1376, einhvemtíma
seint. Á nafnskfrteíninu mínu
stendur hinsvegar 1374... svo ég er
eitthvað í kringum þrítugt.“
Æyrir sléttum ellefu árum varð
ég stjama á einni nóttu“, hélt
Mústafa áfram. Æyrir höndum var
gríðarlegt alþjóða-leildiúsfestíval í
Mústafa á hóteli Máritaníu er
----------------------- ' . í------—-----------—------------------:------—
20 HELGARPÓSTURINN
BUGS
BUNNY
KOMINN
í POTTINN.
ÞESSI MYND
KOSTAÐI
EINN DÍRHAM.
heimsborginni Kénítra. Við rottuð-
um okkur Scimcm fólkið hér í sveit-
inni: tónlistcirmenn, smalar, dóp-
Scflar og kanínuveiðimenn og
bjuggum til leikrit á stundinni um
asna sem fór til tunglsins. Svo
pöntuðum við okkur rútu og fómm
á festívalið og slógum í gegn svo
um munaði. Enginn hcflði búist við
því að ólæst og illa upplýst sveita-
fólk úr Norðuríjöllunum gæti leik-
ið, en það var nú eitthvað annað.
Ég var stjaman. í félagsheimilinu
er til mynd cfl mér í asnabúningi.“
Ungar stúlkur með hrís
Við Eggert Ketilsson, sómakær
drengur af Kleppsveginum, héld-
um í rannsóknarleiðangur um fjöll-
in einn sunnudagsmorgun í hífandi
roki. Geitahjörð varð á vegi okkar
og hún hélt inn til dala. Þcir í fjalls-
hlíð var löng halarófa af ungum
stúlkum með hrís á baki sem þær
síðan bám að feykistórum steik-
ingarpotti. Þegar við komum í ljós
fleygðu þær frá sér hrísinu og
hlupu til okkar í hendingskasti og
ætluðu okkur cflveg að gleypa.
Gamall maður í brúnum kyrtli
krcikaði í ofninn og benti okkur
að koma. Við heilsuðumst með
handabandi og hann benti niður í
gímaldið. Það kom á daginn að
hann var að steikja steinhnull-
unga. Berbar steikja hjá sér vegg-
ina þartil þeir hvíma. Við Eggert
hvítnuðum allir upp og héldum til
meginlands Evrópu daginn eftir.
Kanínuveiðimenn voru að steikja
sér grænmeti inní dalnum og
brauðið þeirra ýlfraði.
Bugs Bunnybýr ekki
í helli > ,
Maður kemur til meginlandsins
og býr um gig í helli. Maður vaknar
í líki einhverrar teiknimýndafígúru
með hala og flýr til fjalls, Þar er
hálfhruninn kofi með einnl lítilli
stássstofu með grænu teppi og
ósýnilegu þaki og móttökuhér-
bergi með hálfu þaki og svörtu
plastlíkneski af Bugs Bunny. Mað-
ur klifrar uppá þakið og kofinn
hrynur. Vit manns fyllast ryki um
nóttina.
Árla morguns steikir maður sér
líkneski til matar.