Íslenzk sagnablöð - 01.01.1816, Qupperneq 26

51
1817
54
Framhald framanritadra frétta, til Vordaga i8i?.
Um Fránkaríki er þad enn fremr
ad fegia ad fímtúngrþefs inikla.útlenda hers,
er iiggr þar á þefs kofínad, á ad fnúa þadan
heim aptr eptir famkomulagi medal Nordr-
áifunnar ftidrnara. pannig væntaft nú dag-
legahingad í ríkid iooo daníkra fíridsmann-
a, er þar hafa verid um hríd. Annarshef-
ir þad daníka ftrídslid nád férlegri virdíng-
u og gódum þocka hiá Frökkum, hvad
bædi þiódinog hennar ríkisftidrn hafa á ýmf-
an máta opinberlega vottad*). Aungvar
töluverdar byltíngar hafa um þettad leiti ver-
id þar í landinu, en fmá upphlaup á ýmfum
ftödum hafa verid kæfd ftrax í fædingunni.
Englands ríkisftiórn fendi íeint á
næftlidnu fumrieins og fyrr er umgétid mik-
inn flota mdt Algiersmönnum; Yfirmadr
hans var Lord Er xmou th. Med honum
fameinadift minni hollenzkr floti undir hans
ædftu yfírrádum. pánn ayda Augufti 1816
veittuþeir ftadnum Algier (Alfír) og þeim
barbariíka flota er lá í höfninni undir hans
múrum, harda árásmed íkothrídogeldkveik-
iu tilfærum. Algiersmanna tyrkneíki for-
fngi, edr fvokalladi Dey, Omar ad nafni,
hafdi famanfafnad 40,000 manns ofan af
landinu þar í Afrí ka, auk þcirra 80,000
innbúa fem annars erfagtad jafnadarlega féu
þar í ftadnum, og haft mikinn annann vid-
búníng til varnar. Auk þeirra fallllykkia
erláii áþeim háu borgarmúrum hafdi ftríds-
flotinn.einnig famaháttar varnarmedö!. En-
íkir og Hollendíngar höfdu til famans ekki
fleiri enn 6500 manns. Um ndnbil veittu
þeir kriftnu tyrkiunum .áhlaup á fyrrtédan
hátt, og byriudu þannig einn hinn frægafta
bardaga er verid hefír á þefsari öld. peim
hcppnadift og ad kveikia þannig í flota Al-
giersmanna ad hann brann til kaldra kola ad
meftu leiti. Voru þad i allt 30 ftrídsíkip
auk margra kaupíkipa, báta o. f. fr. Einn-
ig brunnu ftdrar byggíngar þar í nánd,
fullar med allrahanda ftrídsútbúnad og adra
hluti til íkipsútgiörda. Nokkur húsbrunn-
u einnig í fíálfum ftadnum; en miög mörg
Cködduduft. Mikill grúi féll þaradauki af
varnarlidi tyrkia. pegar foríngi þcirra loks-
ins fá ad giörfamleg eydileggíng borgarinn-
ar lá vid, beiddiz hann fridar, ogfékkhann
med þeim fómu kiörum og Erxmouth
hafdibodid honumádrenn bardaginn byriad-
i. pannig íkuldbatt hann fig til ad afhenda
þeim enfka Admíral aila kriftna fánga ex þá
voru í Barbaríinu án nokkurs laufnargialds,
afmá ad öllu leiti þrælkun ílikra fánga fram-
vegis, géfa ýmfum ítalieniíkum furftum og
Eníkum fíálfum mikilvægar íkadabætur, og
lokfins bidia þann engelíka Confúl opinber-
lega fyrigéfníngar í nærveru Iandfins ypp-
urftu höfdíngia o. f. frv. Allir þefsir íkil-
málar voru íkömmu eptir algiörlega upp-
fylltir af hans álfu, og íkilduft ívo foríng-
iar hvörutveggiu fáttir ad kalla, (þd íagt
fé nú ad Tyrkiar féu ei fríir fyrir ad láta
brydda á fer ad nýu). peir kriftnu miftu
yfirhöfud ekki meirenn héruinbil ijodaudra,
en 750 voru færdir. MiísirTyrkia var mikl*
u meiri, en ei vifsu menn hann til fulls.
pdféllu í fyrfta áhlaupi 500 til 1000 manns
afþeim á fáum augnablikum, því þeir höfd-
u dvarlega flykzt faman allra yzt á fiáfar-
múrnum; menn meina ad 6 til 7000 vopn-
*) þannig var (til dsmis) almenn liátíd í ftndnum Bouchain í Fránltaríki, hvar adalhluti hins danfka
herlids þar um ílódir hafdi adfetur fitt, á næftlidnum fscdingardegi konúngs vors, fvo ad borgarat rir,
á eginn koftnad, upplyftu allan fladinn med blyfum og liófum, án nokkurra tilmæla af annara
bálfu.