Morgunblaðið - 17.07.1964, Qupperneq 22

22
MORGUNBLAÐIÐ
r
FöstudagUT 17. júlí 1964
— Talstöðva-
jb jónusta
Framhald af bls. 3
tíma stöðvanna og frekast má.
Nokkrir aðilar hafa undanfar-
ið krafizt að mega nota milli-
skipatíðnina 2311 kíló-rið á sek.
einnig fyrir viðskipti frá lands-
stöð til skipa, en þetta fæli í sér
alvarlegt brot á alþjóðaradíó-
reglugerðinni og því ekki unnt
að leyfa það.
Smástöðvar, sem samkvæmt
reglugerðinni eru skilgreindar,
sem stöðvar með mest 20 watta
afli, hefur til þessa ekki verið
taiið nauðsynlegt að tilkynna al-
þjóðafjarskiptastofnuninni, og
hefur póst- og símamálastjórnin
því fyrst um sinn talið sér fært
að heimila að nota þær á sömu
tíðnum bæði fyrir milliskipa-
viðskipti og viðskipti milli lands
stöðva og skipa.
Þeir aðilar, sem hafa fengið
leyfi til að starfrækja sjálfir
stöðvar í landi til afgreiðslu við
fiskibáta, eiga kost á að nota 20
watta stöð á milliskipatíðni m.a.
2311 kíló-rið á sek. frá landsstöðv
unum og allt að 100 watta stöð
á löglegri tíðni landsstöðva (2848
kíló-rið á sek.), sem er miklu
truflanaminni en milliskipa-
tíðnirnar. Með þessu virðist út-
veginum hér gefin fullnægjandi
aðstaða, og betri en hliðstæðir að
ilar fá í nágrannalöndunum, þar
sem aðeins er um tiltölulega fáar ,
landsstöðvar að ræða, en þar er
rekstur einkaaðila á slíkum
stöðvum ekki heimilaðar. Hér
hefur líka verið gengið það
lengra, að leyfa ófaglærðum
mönnum að starfrækja lands-
stöðvarnar og yfirleitt gengið
eins langt til að fullnægja kröf-
um útvegsins og frekast er unnt,
en kröfurnar virðast helzt ganga
í þá átt, að öll skip noti aðeins
eina og sömu tíðni fyrir öll við-
skipti. Slíkt mundi valda miklum
truflunum og stórminnka örygg
ið á sjónum, auk þess sem það
bryti algerlega í bága við alþjóð
áreglur, sem eru fyrst og fremst
miðaðar við öryggið á sjónum og
sem truflanaminnstan rekstur.
Af framansögðu er ljóst, að
póst- og símamálastjórnin hefur
leitast við að koma á móti ósk-
um útvegsins eins og frekast er
fært, með því að leyfa 20 watta
stöðvar eins og áður bæði milli
skipa og við land og auk þess
100 watta stöðvar á löglegri
bylgjulengd (tíðni). Óskum um
framkvæmdir, sem brjóta í bága
við alþjóðareglur og samninga,
sem íslenzk stjórnarvöld hafa
skrifað undir, er vitanlega ekki
hægt að verða við, enda mundu
íslendingar þá ekki þykja hæfir
í alþjóðasamvihnu og það skapa
hættuástand í radíóvjðskiptun-
um, sem mundi einnig koma út-
veginum í koll.
fniitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiu
M t GÆR, á 75 ára afmæli Nátt-
S úrufræðifélags tslands, færði
j| Eyþór Einarsson, formaður
S þess, Erlendi Jónssyni viður-.
S kenningu félagsins fyrir frá-
= bæra fraxnmistöðu hans í nátt
| úrufræði á landsprófi frá
= Gagnfræðaskóla Austurbæjar
| sl. vor. Hlaut hann einkunn-
= ina 10, en í aðaleinkunn á
Eyþór Einarsson, grasafræðingur, form. Náttúru fræðifélagsins, afhendir Erlendi Jónssyni bók-
ina Fuglar Islands og Evrópu sem viðurkennin gu fyrir franunistöðu hans í náttúrufræði i
landsprófi.
neina ákvörðun enn um há-
skólanám, en tel sennilegt, að
ég fari í stærðfræðideild í
Menntaskólanum, þegar að
því kemur.
— Þú hlýtur að eiga ein-
hverjar tómstundir frá lestr-
inum?
Hlaut viðurkenningu
Náttúrufræðifélagsins
landsprófi 9,71, sem er hæsta
landsprófseinkunn, er veitt
hefur verið hér í Reykjavík.
Við hittum Erlend snöggv-
ast að máli i gær, en hann er
sonur hjónanna Signýjar Sen
og Jóns Júlíussonar, mennta-
skólakennara.
— Hvenær heldurðu að
áhugi þinn á náttúrufræði
hafi byrjað, Erlendur.
— Það er erfitt að segja
neitt ákveðið um það. Samt
held ég, að bókin Fiske í
farver, sem ég fékk, þegar ég
var sjö ára, gamall hafi verið
nokkur hvatning.
— Hefurðu sérstakt dálæti
á einhverri einni grein nátt-
úrufræðinnar öðrum fremur?
—• Jú. Dýrafræðin er
skemmtilegust að mínum
dómi og spendýraættin girni-
legust til fróðleiks.
— Lastu ekki feiknamikið
fyrir prófið?
— Ég varð að hafa mig all-
an við, því að upplestrarleyfi
er ekki langt, en kröfumar
miklar á prófinu. Við þurftum
að lesa tæpar 400 blaðsíður í
náttúrufræðinni einni, og þar
af var mikill frumlestur frá í
vetur. Þegar lesið er fyrir
próf hálfum mánuði áður en
þau hefjast, er hætt við að
maður sé farinn að ryðga eitt-
hvað í einstökum atriðum, þeg
ar þau hefjast, og dagarnir á
milli prófa fara þá í upprifj-
un á upplestrinum-
— Þú hefur ekki átt í erf-
iðleikum með svör við ein-
stókum spuningum?
— Nei mér gekk ágætlega
í prófinu — þurfti ekki að
velta vöngum yfir neinu, og
tel ég það sérstaka heppni.
— Fékkstu 10 í fleiri náms-
greinum?
— Já, í mannkynssögu.
— Ertu að hugsa um fram-
haldsnám í náttúmfræði eftir
stúdentspróf?
— Nei, ég hefi ekki tekið
— Jú, jú. Þá hlusta ég aðal-
lega á hljómplötur, sérstak-
lega Bach. Svo hef ég stund-
að nám í píanóleik við Tón-
listarskólann.
— Hvað starfarðu I.sumar?
— Ég vinn í rannsóknar-
stofu Sementsverksmiðjunnar
á Akranesi.
— Hvað rannsakið þið þar?
— Við tökum sýnishorn af
framleiðslunni áður en hún
er þurrkuð, og mælum kalk-
innihald, vatnsmagn og könn-
um fínleikann. Við vinnum
á vöktum og eftir hverjar 12
vaktir fáum við fjögurra sól-
arhringa frí, svo að ég hvíli
mig nú heima í' orlofL
.........................................HIIIHI.................................................................. ........................ ..................................................niiiittiiiiiiiiiiiiiiiiiHuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimniiÍ
Guðmundur Gíslason fékk
mikið lof í Danmörku
En ísl. sundhópurinn var nus-
jafn i keppninni við Dani
ÍSLENZKA sundfólkið, sem
háði landskeppni við Dani um
sL helgi, bar ekki sigur úr
býtum hvað stig snerti, en
var á ýmsan hátt landinu til
hins mesta sóma. Að vísu var
frammistaða sundfólksins í
ýmsum greinum langt að baki
því, sem við hefðum átt að
geta sýnt og á það einkum við
um fyrri dag keppninnar, er
keppt var í 200 m bringusundi
karla og kvenna og Hrafn-
hildur og Árni Kristjánsson
voru svo langt frá sínu bezta
og svo langt frá því að geta
veitt Dönum nokkra keppni,
að þau voru alls ekki þekkjan
leg miðað við sýna beztu daga.
★ VAKTIATHYGLI
Þess í stað sýndi sund-
fólkið síðari dag landskeppn-
innar slíka tilburði, að allir
viðstaddir dáðust að. Þann
dag var fullskipað í Hilleröd-
útilauginni. Þar er 25 m Iaug,
og þar naut islenzka sundfólk-
ið sín og á þeim mismun sem
fram kom í afrekum þess i 25
m laug og 50 m laug dagana
áður má sjá hversu illa islenzk
sundhreyfing er á vegi stödd
að geta ekki skapað sínu sund-
fólki reynslu í 50 m laugum.
* GUÐMUNDUR BAR AV
Dönsk blöð fóru mörgum
fögrum orðum um hæfileika ís-
lenzka sundfólksins, en enginn
fékk slíkt lof sem Guðmundur
Gislason. Hann átti það lof líka
fyllilega skilið, því aldrei hefur
undirritaður séð íslenzkan sund-
mann takast jafn vel upp, koma
jafn vel fram fyrir og í keppni
og Guðmundur þessa daga. Fræki
legur var hans sprettur í 100 m
skriðsundi á 57.0. Stíllinn var frá
bær og allt sundið svo öruggt að
sigurinn var í hendi hans frá
byrjun. Enn glæsilegri var sprett
ur- hans í 200 m flugsundi. Að
vísu varð hann ekki sigurvegari
í sundinu, því norski methafinn
keppti sem gestur og sigraði, en
Guðmundur varð án efa til þess
að hið nýja norska met varð.svo
gott sem raun varð á. Og sund
Guðmundar var frábært og þeir
tveir voru hátt í laugarlengd á
undan Dananum. Síðast en ekki
sízt sýndi Guðmundur baksunds-
sprett sem áhorfendur stóðu högg
dofa yfir og blaðamenn lofuðu
mjög. Það var í boðsundinu. —
Spretturinn var góður en betur
hefur þó Guðmundur gert. En
þarna vann hann í annað sinn
þetta sama kvöld (í 100 m skriðs.
fyrr) Danann Jens Kraus Niel-
sen, sem talinn er öruggur með
Ólympíúferð til Tókíó.
* DAVÍÐ GÓÐUR
Annar, sem sérlega athygli
vakti þetta kvöld, var Davíð Val- j
garðsson í flugsundsspretti boð-1
sundsins. Sund hans kom öllum á
óvart og var leynivopn boðsunds
sveitarinnar, sem Danir reiknuðu
ekki með. Tíminn, 1.02.9, talar og
sínu máli og sýnir að kannski er
Davíð hvergi sterkari en á flug-
sundi, þó hann hafi ýmsa aðra
ágæta kosti, eins og allir vita og
met hans sanna.
k HVAÐ BOÐA I RSLITIN?
Það var re^lulega ánægju
legt að vera íslendingur þetta
kvöld i- Hilleröd-Iauginni. —
Allt íslenzka sundfólkið sýndi
fagurt sund og slíka keppnis-
gleði að ánægja var að. Við
sáum að það er fátækt í ís-
lenzkri sundiþrótt að geta
ekki keppt nema með einn í
hverri grein, en bezta fólkið er
afreksfólk gott. Við töpuðum
landskeppninni og sá sterkari
sigraði og gat sigrað betur en
stigin 39—38 sýna, en þetta
ætti að vera íslenzkri sund-
hreyfingu til hvatningar. Það
er ekki nóg að eiga fámennan
hóp, sundhreyfingin verður að
gera átak til að fá stóran hóp
afreksfólks.
Danir eiga „traditionir" í
sundi. Þar hafa sundafrek oft-
ast staðið hátt og með lands-
keppni við þá ráðumst við
ekki á garðinn þar sem hann
er lægstur hvað það snertir.
En samtímis okkar keppni fór
fram keppni unglinga milli
Dana og Norðmanna, þar sem
Norðmenn áttu tvöfaldan sig-
nr í flestum greinanna. I hópi
unglinganna voru afreksmenn
og konur, sem gætu sómt sér
á hvaða alþjóðamóti sem
væri. Gætum við ekki stefnt
að því sem fyrsta takmarki að
eignast slíkt unglingalandslið
sem Noregur á. Þá yrði ís«
lenzk sundhreyfing ekki fá-
tæk.
Vegna mistaka hafa ekkl
birzt í blaðinu úrslit landskeppn-
innar síðari daginn, en hér fylgja
þau. — A. St.
100 m fltfgsund kvenna: 1,
Hrafnhildur Guðmundsdóttir, ís-
land, 1.13.9. MET. — (Kirsten
Strange dæmd úr leik — synti á
1.13.0).
100 m baksund kvenna: K.
Michaelsen, D, 1.11.2, 2. Ásta
Ágústsdóttir, í, 1.25.3.
200 m baksund: Lars Kraus
Jensen, D, 2.29.0, Davíð Valgarðs-
son 2.37.6.
100 m skriðsund kvenna: Kir-
sten Strange 1.03.0. Danskt met.
2. Hrafnhildur Guðmundsdóttir
1.04.5.
200 m flugsund karla: Guðm.
Gíslason 2.20.8. MET. John M.
Petersen, D, 2.43.8.
4x100 m fjórsund kvenna: 1.
Danmörk 4.58.2, ísland 5.20.6. —
(Millitímar: Auður Guðj. bak
1.26.0, Matthildur bringusund
1.25.4, Hrafnhildur flugsund 1.14.7
og Ingunn Guðm. skriðs. 1.14.3).
4x100 m fjórsund karla: ísland
4.24.2. Met. Danmörk 4.32.4.